Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2009

ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΑΗ ΒΑΣΙΛΗ

Καλέ μου Άγιε,
σου γράφω γράμμα πρώτη φορά στη ζωή μου και μάλλον καθυστερημένα. Η NASA  απέδειξε ότι ολοκλήρωσες ήδη το φετεινό ταξίδι σου και δεν ξέρω αν έχεις όρεξη και κουράγιο να διαβάσεις άλλα γράμματα. Εμεις οι δύο είχαμε πάντα καλή σχέση, ανέβαζα αναρτήσεις εγκωμιαστικές για σένα (εδώ), (εδώ) ,έβγαζα και τα οικογενειακά σου στη φόρα (εδώ). Τόση άνεση.
Φέτος αποφάσισα να σου γράψω γιατί έμεινα μόνος μου. Ακόμα και η μικρή μου κόρη ανακάλυψε ότι στο δέντρο, τα δώρα τα βάζουν οι γονείς και όχι εσύ. Είχε από πέρυσι τις αμφιβολίες της, αλλά της έλεγα με σοβαρότητα ότι " όσοι δεν πιστεύουν στον Αγιο Βασίλη δε θα πάρουν δώρο". Κατέρρευσε δηλαδή και το τελευταίο μου επιχείρημα.
Ομως πρέπει να ομολογήσω καλέ μου Αγιε, ότι και γω τα τελευταία χρόνια δεν έδινα μεγάλη σημασία στα δώρα που μου έφερνες. Όταν ήμουνα παιδί, έπαιρνα μόνο ένα δώρο το χρόνο, το δικό σου, παραμονή πρωτοχρονιάς στη γιορτή σου. Μπουναμά το λέγαμε τότε, αν θυμάμαι καλά.
Αλλες εποχές βέβαια, γιατί σήμερα προσφέρουμε δώρα σε κάθε ευκαιρία, δεν περιμένουμε τα χριστούγεννα. Και το δικό σου δώρο έχει ξεθωριάσει στο δωμάτιο των παιδιών, μαζί με όλα τ΄άλλα.
Για να σου πω και τη μαύρη αλήθεια, τα καλλίτερα δώρα που έχω πάρει τα τελευταία χρόνια, τα έχω αγοράσει μόνος μου. Οταν με ρωτάνε στο ταμείο "Είναι για δώρο ?" και απαντάω " Οχι, είναι για μένα !", αισθάνομαι πολύ όμορφα. Καταλαβαίνω ότι αυτό είναι μια τεράστια προδοσία απέναντι σου προσωπικά, αλλά δε με πειράζει.
Κι εσύ βρε άγιε, δεν κατοχύρωσες την αποκλειστικότητα του ενός και μοναδικού προμηθευτή δώρων. Να το κάνεις κλειστό επάγγελμα δηλαδή και να μη σε φάνε λάχανο τα λαμόγια της αγοράς. Δύσκολοι καιροί για τον πραγματικό αγιοβασίλη, αφού ο καθένας μπορεί ανά πάσα στιγμή να φορέσει ασπρα γένια, κόκκινη στολή και σκούφο και να μοιράζει δώρα.
Εδώ που καταντήσαμε, μήπως θα έπρεπε να μαζεύεις από τα σπίτια τα δώρα της χρονιάς που περισσεύουν ή πάλιωσαν και να τα δίνεις αλλού που έχουν ανάγκη, κάτι σαν ανακύκλωση δηλαδή. Ομως και σ΄αυτό σε προλάβανε τα φαστφουντ.
Καλέ μου Αγιε, σε στενοχώρησα το ξέρω. Θα κάνω κάτι όμως για να σ΄ευχαριστήσω. Ξέρεις πως κάθε χρόνο κόβουμε το κομμάτι σου στη βασιλόπιτα, πως να το παραλείψουμε άλλωστε, αφού έχει το όνομα σου.Φέτος λοιπόν θα στήσω το φλουρί για σου πέσει εσένα. Να πάρουν ένα μάθημα όλοι, μικροί μεγάλοι που δε σε πιστεύουνε. Κι αν διάβασες αυτό το γράμμα, έλα να το φας τη νύχτα και να κάνεις το νόμισμα φυλαχτό. Θα σε περιμένει κάτω από το δέντρο...

Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2009

Η ΑΓΙΑ ΕΥΓΕΝΙΑ ΠΟΛΙΟΥΧΟΣ ΤΗΣ GLBT ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ?




H GLBT( Gay Lesbian Bisexual Transgender) ελληνορθόδοξη κοινότητα, άνετα θα μπορούσε να ανακηρύξει προστάτιδα Αγία και πολιούχο της την Αγία Ευγενία.
Το συναξάρι του βίου της δίνει ορισμένες απαντήσεις στον ισχυρισμό μου.
Εζησε το 270 μ.χ. στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, κόρη άρχοντα και πολύ μορφωμένη. Γοητεύεται από τον χριστιανισμό και βαφτίζεται μαζί με τους δύο ευνούχους διδασκάλους της, τον Πρωτά και τον Υάκινθο.Κατόπιν εξαφανίζεται από το σπίτι και τους γονείς της, μεταμφιέζεται σε άντρα, παίρνει το όνομα Ευγένιος και ασκητεύει σε αντρικό μοναστήρι. Κατά μία εκδοχή, παρουσιάστηκε σαν ευνούχος όπως και οι άλλοι δύο. Σύντομα γίνεται ηγούμενος του μοναστηριού και η φήμη του εξαπλώνεται σε όλη την πόλη. Κάποια στιγμή προκαλεί έντονη ερωτική επιθυμία σε μια πλούσια γυναίκα, τη Μελανθία. Αυτή, καλεί τον Ευγένιο σπίτι της δήθεν για προσευχή με σκοπό να τον αποπλανήσει ικανοποιώντας το πάθος της. Δεν υπάρχουν σαφείς λεπτομέρειες για το τι έγινε ακριβώς μεταξύ τους. Μετά από κάποιο διαστημα, η Μελανθία κατηγορεί δημόσια τον ηγούμενο για ανήθικη συμπεριφορά και σεξουαλική παρενόχληση. Μπροστά στον άρχοντα που δίκαζε την υπόθεση, ο Ευγένιος κατεβάζει τα ράσα και φανερώνει το πραγματικό του φύλο. Η Ευγενία πια, αποκαλύπτει ακόμα στον άρχοντα ότι είναι η κόρη του που τη θεωρούσε χρόνια χαμένη. Μετά το μελοδραματικό αλλά αίσιο τέλος, γίνεται και ο πατέρας της χριστιανός. Όλους όμως τους περίμενε μαρτυρικός θάνατος στο διωγμό που ακολούθησε σε λίγα χρόνια.
Ενα ακόμα επιχείρημα υπέρ της Αγίας Ευγενίας είναι και η μέρα που γιορτάζει, στις 24 Δεκεμβρίου. Πολύ εύκολα  η GLBT ελληνική κοινότητα μπορεί να ενσωματώσει τη γιορτή στο γενικότερο πνεύμα των ημερών και το χριστουγεννιατικο κλίμα που διαμορφώνεται. Ανάλογα με την ευσέβεια του καθενός να τιμήσει τη μνήμη της με ολονυχτίες στις εκκλησίες ή τα bar. Αν η GLBT κοινότητα απόκτήσει κάποτε τη δική της εκκλησία, προτείνω να αφιερωθεί στην Αγία Ευγενία...

Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009

ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ


Τον παππού της τον αγαπούσε πολύ. Παίζανε μαζί ατέλειωτες ώρες και το βράδυ της έλεγε παραμύθια μέχρι να αποκοιμηθεί στην αγκαλιά του. Μια μέρα όμως, όπως της εξήγησε η μητέρα της, ο παππούς έφυγε για ταξίδι μακρινό στον ουρανό και δε θα ξαναγύριζε ποτέ. Κι αυτή, ανέβηκε τη νύχτα στην ταράτσα του σπιτιού να δει τ΄ αστέρια. Διάλεξε ένα, το πιο λαμπερό κι αποφάσισε μόνη της ότι αυτό το αστέρι ήταν ο παππούς της. Που από δω και πέρα θα την έβλεπε και θα τη φρόντιζε από ψηλά.
Ένα βράδυ πήρε μαζί και τη μικρότερη αδερφή της. "Πάμε να σου δείξω τον παππού" της είπε. Και η μικρή γυρίζοντας το βλέμμα της στον ουρανό, τη ρώτησε με απορία "Γιατί είναι τόσοι πολλοί οι πεθαμένοι, δε μπορώ να τους μετρήσω..."

Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2009

ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΤΖΑΚΙ


Κάθομαι δίπλα στο αναμμένο τζάκι, κοιτάζοντας τη φωτιά που καίει τα ξύλα.
Καμμιά στιγμή δε μοιάζει με την προηγούμενη στο αφηρημένο σχήμα της που συνεχώς αλλάζει.
Το βλέμμα μου μαγνητισμένο στο χορό της,   αίνιγμα που δεν κατάφερα να λύσω.
Το στριφογύρισμα της φλόγας βάζει τη σκέψη μου σε κίνηση.
Μια θαλπωρή που σπάει την υγρασία ξεκινάει από το δέρμα και φτάνει στο μυαλό.
Μου φαίνεται το τζάκι σαν τηλεόραση από την ανάποδη, φωτίζει χωρίς να θαμπώνει, ζεσταίνει χωρίς να σε καίει...
Βάζω μερικά κούτσουρα ακόμα στη φωτιά...

Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2009

ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΤΑΡΟ


 Ο ΑΝΟΗΤΟΣ
...κάποτε, πολύ παλιά, στο γεμάτο λάχανο πιάτο του βρήκε κάποια ψυχή να κολυμπάει και την κατάπιε...



Ο ΜΑΓΟΣ
Ο θεός όταν θέλει να τιμωρήσει κάποιον, του χαρίζει  και την εκπλήρωση της επιθυμίας και τη μεγάλη δυστυχία ταυτόχρονα...και μην ξεχάσεις το τραγούδι " Οι αναμνήσεις είναι ο ιδρώτας της ψυχής"...


Η ΜΕΓΑΛΗ ΙΕΡΕΙΑ
...μπορούσε να διαβάσει στα ξένα δάκρυα ότι ονειρεύεται ο κόσμος...
...αλοίμονο στο γιο του νικητή. Ποτέ ο κόσμος δε θα γίνει δικός του...


Η ΑΥΤΟΚΡΑΤΕΙΡΑ
Ξέρεις τι είναι αυτό που τρώγεται με τη μεγαλύτερη απόλαυση ? Το πατρικό σπίτι. Ροκανίζεις καλά τις πέτρες και τα πόμολα, τα παράθυρα και τα κατώφλια, και φτύνεις μόνο το κλειδί.


Ο ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ
Εκείνοι που σκοτώνουν περισσότερους ανθρώπους, ζουν πιο πολύ απ΄όλους...


( Πρόκειται για ατάκες από το βιβλίο του Milorad Pavic "ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΓΑΠΗ ΣΤΗΝ ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ". Οι κάρτες ταρό σε βυζαντινή τεχνοτροπία από τον Ivan Pavic. Μπορείτε να τις δείτε όλες εδώ...)

Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2009

ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΑΔΑΜ

μνήμη Milorad Pavic

Οι Χάζαροι κυνηγοί ονείρων αναζητούν τον αρχέγονο άνθρωπο, τον Αδάμ, που σύμφωνα με τους Χριστιανούς ήταν μεγαλύτερος αδελφός του Χριστού και νεότερος αδελφός του Σατανά. Αυτοί λοιπόν ονομάζουν όνειρα κομβικά σημεία της ζωής του ανθρώπου, κλάσματα του χρόνου, τις στιγμές της διαύγειας ή της κορυφαίας πληρότητας της ύπαρξης του. Σ΄αυτό το είδος ονείρου, κάθε άνθρωπος γίνεται τμήμα του σώματος του Αδάμ, τουλάχιστο μια φορά στη ζωή του. Αν θα ενώναμε όλα τα ανθρώπινα όνειρα θα είχαμε μπροστά μας ένα ανθρώπινο ον μεγέθους μιας ηπείρου, τον αγγελικό πρόγονο του ανθρώπου που οι μουσουλμάνοι ιμάμηδες ονομάζουν Αδάμ Ρουχάνι. Που σκεφτόταν με τον τρόπο που εμείς ονειρευόμαστε. Και μιλούσε με τον ίδιο τρόπο που εμείς μιλάμε στο όνειρο, χωρίς παρόν και παρελθόν, μόνο στο μελλοντικό χρόνο. Κι όπως εμείς στο όνειρο, ούτε εκείνος μπορεί να σκοτώσει ή να γονιμοποιήσει.


Οι Εβραίοι μέσα στα όνειρα των ανθρώπων έβλεπαν γράμματα και αναζητούσαν μέσα από αυτά τον υπεράνθρωπο, τον προαιώνιο Αδάμ Κάντμον. Πίστευαν ότι στα όνειρα τα γράμματα συνδιάζονται και ζωογονούν το σώμα του Αδάμ. Θεωρούσαν ακόμα ότι η γλώσσα που χρησιμοποιούμε έχει δύο στρώματα, τα ρήματα, που προηγήθηκαν της δημιουργίας του κόσμου και έχουν θεϊκή προέλευση και τα ουσιαστικά, που εμφανίστηκαν αφού είχαν δημιουργηθεί τα αντικείμενα του κόσμου για να τα χαρακτηρίσουν. Αρα το Θείο Όνομα του Θεού είναι ρήμα και όχι ουσιαστικό και αυτό το ρήμα αρχίζει από το αλεφ. Αντίστοιχα τα γράμματα του αλφαβήτου μας εμφανίζονται στην πραγματικότητα, ενώ τα γράμματα του ουράνιου αλφαβήτου εμφανίζονται στα όνειρά μας. Επειδή στο όνειρο σκεφτόμαστε με τα μάτια και τ΄αυτιά, ο λόγος στο όνειρο δεν έχει ουσιαστικά, χρησιμοποιεί μόνο ρήματα.
Γι αυτό και οι κυνηγοί ονείρων βυθίζονται στα ξένα όνειρα και τους ύπνους και από αυτά αποσπούν κομματάκια από το σώμα του Αδάμ, το συνθέτουν σε σύνολα, με σκοπό ενωμένα όλα μαζί, να ενσαρκώσουν στη γη ολοκληρωμένο το τεράστιο σώμα του Αδάμ...

(Από το "Λεξικό των Χαζάρων" του Milorad Pavic. Αλλες αναφορές εδώ και εδώ)  

Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2009

BRAIN DAMAGE ( reprise)

Once I had, a little game
I liked to crawl, back in my brain
I think you know, the game I mean
I mean the game, called 'go insane'
THE DOORS



Κατάφερα να συρθώ και να χωρέσω ολόκληρος μες στο μυαλό μου. Κρυμμένος επιτέλους απ΄όλους σας βάδιζα στο σκοτεινό μου υπόγειο. Σα νυχτερίδα κλεισμένη σε κλουβί τρυπημένη από καρφίτσες με τεντωμένους σπάγκους να τη σφίγγουνε  και τα μυρμήγκια να περπατάνε πάνω της και να μπερδεύονται τα δόντια με τα νύχια... 

Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2009

BRAIN DAMAGE

The lunatic is in my head
PINK FLOYD


"Στιψε λίγο το μυαλό σου για να βρεις την απάντηση ", μου΄λεγαν όταν ήμουν μικρός και δυσκολευόμουνα να λύσω μερικές ασκήσεις...
...ξυπνούσα τις νύχτες απότομα κρατώντας στα χέρια μου μια βρεγμένη πετσέτα που έσταζε καθώς την πίεζα νευρικά μες στις παλάμες κι άλλες φορές μ΄ένα κομμάτι ζύμη σταχτιά γεμάτη ζάρες λακούβες και νεύρα θυμάμαι προσπαθούσα να πλάσω ένα πρόσωπο με μάτια χείλη κι αυτιά μέχρι που χτύπησα το χέρι στο μέτωπό μου κι άκουσα τον υπόκωφο ήχο του κενού...

Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2009

ΣΤΟ ΧΑΡΕΜΙ

Ακόμα και στον ευνουχισμό υπήρχαν διακρίσεις, ανάλογα με το χρώμα του δέρματος. (δες εδώ και εδώ)
Στους μαύρους έκοβαν το σύνολο των γεννητικών οργάνων και καυτηρίαζαν την πληγή με λάδι ή πετρέλαιο. Στη συνέχεια έθαβαν τον άτυχο νέο στο χώμα ώς τη μέση για να επουλωθεί η πληγή. Αν σταματούσε η αιμορραγία και μπορούσε να ουρήσει, ήταν έτοιμος για το σκλαβοπάζαρο.. Από το μαρτύριο αυτό συνήθως επιβίωνε ένας στους δέκα.
Αντίθετα οι λευκοί σκλάβοι είχαν καλλίτερη μεταχείρηση. Γενικά τους αφαιρούσαν ή τους συνέθλιβαν μόνο τ΄αρχίδια, ενώ η ψωλή τους παρέμενε συνήθως ακέραια. Σε άλλους, πιο τυχερούς, απέκοβαν μόνο το σπερματικό πόρο. Ανάλογα με τη βιαιότητα της επέμβασης στο νευρικό σύστημα της περιοχής, ορισμένοι διατηρούσαν τη δυνατότητα στύσης, αλλά με μειωμένη την ερωτική επιθυμία και απόλαυση. Να σημειωθεί ότι το Κοράνιο απαγόρευε τον ευνουχισμό στους μουσουλμάνους, δεν απαγόρευε όμως τη χρήση ευνούχων σκλάβων. Οπότε τη βρώμικη δουλειά του ευνουχισμού την αναλάμβαναν Εβραίοι και Χριστιανοί αποκλειστικά.

Στα χαρέμια των οθωμανών από το 1600 περίπου και μετά, απαγορεύτηκε η παρουσία των λευκών ευνούχων. Μέσα στη θλιβερή ατμόσφαιρα του σαραγιού και την ανία, αρκετές από τις οδαλίσκες δημιουργούσαν τρυφερές σχέσεις μαζί τους. Έχοντας βαρεθεί να περιμένουν πότε θα τις δεχτεί ο σουλτάνος στο δωμάτιο του, συνήθως κάλυπταν τις σεξουαλικές ορμές τους με βοηθήματα αυτοϊκανοποίησης. Πολλές μυούνταν μεταξύ τους στο λεσβιακό έρωτα, κάτι που ήταν ανεκτό. Κάποιες όμως κατέφευγαν στους λευκούς ευνούχους. Στις σχέσεις αυτές αναπτύσσονταν φλογερά αισθήματα αλλά και επιδέξιες ερωτικές τεχνικές αξιοποίησης και ανάπτυξης του οργάνου που είχε απομείνει. Πολλές φορές με εξαιρετικά αποτελέσματα. Υπάρχουν μαρτυρίες γυναικών που υποστήριζαν ότι η ερωτική ικανοποίηση που είχαν απολαύσει με λευκούς ευνούχους ήταν ασύγκριτα ανώτερη από αυτή που τους προσέφεραν οι αρρενωποί σύζυγοι τους. Πράγμα πολύ λογικό για την εποχή, όπου η γυναίκα εθεωρείτο απλό σκεύος υποδοχής της ικανοποίησης των ανδρών χωρίς δικαίωμα στην ηδονή. Ενώ με τους ευνούχους είχαν άπειρη ώρα για χάδια, φιλιά και προκαταρκτικά κάθε λογής...

Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2009

LUCIFER SAGA

Πολλές χιλιάδες χρόνια μετά τη μάχη των ουρανών και την ήττα (δες εδώ και εδώ), έφτασε η στιγμή για να εξεγερθεί ξανά. Αδειασε την κόλαση από δαιμόνους και καταδικασμένους, κλείδωσε τις πόρτες και παρέδωσε τα κλειδιά. Προτίμησε να φύγει μακριά, παρά να υπηρετεί την υλοποίηση καποιου σχεδίου που δε γνώριζε. Κατέληξε στο Los Angeles φυσικά, την πόλη των αγγέλων παρέα με τον θηλυκό δαίμονα Μazikeen. Στο μπαρ LUX που άνοιξε, παίζει πιάνο κάθε βράδυ. Μέχρι να βρει τον τρόπο να ξεφύγει οριστικά από τον κόσμο του δημιουργού του...

Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2009

MAD HETTIE

Ποιά είναι λοιπόν η Mad Hettie ?

Είναι μια γυναίκα που γεννήθηκε το 1741 στο Λονδίνο. Από το 1769 ζει στην Old Compton Street, άστεγη και με τα λογικά της σαλεμένα. Ομως βλέπει το μέλλον που έρχεται, μέσα από τα φύλλα του τσαγιού και τα σπλάχνα φρεσκοσφαγμένων ζώων. Μια μάγισσα πραγματική.

Συναντούσε συχνά τον John Constantine και παραβρέθηκε στην κηδεία του Sandman.

Εχει χάσει την καρδιά της, κάπου κάποτε, κι αυτό την κάνει αθάνατη. Κάτι που δεν είναι καθόλου ανώδυνο. Με τη φθορά του σώματος να προχωράει...
Πρόλαβε κάποιος να τη φωτογραφίσει νέα, δείτε την εδώ...
MAD HETTIE παρ' ολίγον πλήρης αναγραμματισμός THE DEATH

Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2009

ΠΡΩΙΝΟ ΣΑΒΒΑΤΟΥ

Πίνοντας δυνατό καφέ
ακούγοντας "Αόρατο Θίασο" του Γιώργου Ξυλούρη
ένα μουσικο ταξίδι σε άγνωστες γλώσσες
διαβάζω Χάρη Βλαβιανό "Διακοπές στην Πραγματικότητα"
"... σήμερα χιονίζει στην Κόλαση", γράφει κάπου
φαντάζομαι την υγρασία να μη μπορείς ν΄αναπνεύσεις,
το χιόνι να παραδίνεται στη φωτιά
και να μεταμορφώνεται
σκέτος ατμός και τη Mad Hettei...
Αρκεί
πρέπει να κανονίσω ραντεβού για τη γυμναστική
το μεσημέρι στη γνωστή διαδρομή ξανά
Πατριάρχου Ιωακείμ, Σόλωνος, Σολωμού, πλατεία Εξαρχείων
είκοσι χρόνια το ίδιο
να μην ξεχάσω να προλάβω και το super-market ανοιχτό
κλείνουνε στις οχτώ το βράδυ...

Υ.Γ. σας εξαπάτησα, δεν είναι ποίημα...

Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2009

ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ

Οι υπάλληλοι όλοι λιώνουν και τελειώνουν
σαν στήλες δύο δύο μές στα γραφεία.
(Ηλεκτρολόγοι θα 'ναι η Πολιτεία
κι ο Θάνατος, που τους ανανεώνουν.)
Κ.ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ

Ο μοναδικός τρόπος για να γίνει κανείς μόνιμος δημόσιος υπάλληλος στην αυτοκρατορική Κίνα ήταν ο ευνουχισμός. Οι ευνούχοι διορίζονταν σε υψηλές διοικητικές θέσεις, γίνονταν επικεφαλείς θρησκευτικών τελετών και το κυριότερο, μπορούσαν να μιλάνε απευθείας στον κινέζο αυτοκράτορα. Η ψυχολογική τους κατάσταση κυμαινόταν ανάμεσα στο μίσος για τον εαυτό τους, στη μελαγχολία και στην απογοήτευση. Δεν τους έλειπε όμως η επιθετικότητα. Δεν ήταν λίγοι οι ευνούχοι που φυλούσαν ζηλότυπα τ΄αρχίδια τους σε κάποιο κουτί, απαιτώντας να ταφούν μαζί τους ώστε να ολοκληρωθούν ως άντρες στον άλλο κόσμο. Από εδώ φαίνεται να προέρχεται και η προέλευση για τις μπάλες Baoding ή κινέζικα μπαλάκια. Όπως γνωρίζουμε καλά, το παιχνίδι αυτό έχει χαλαρωτικές και ιαματικές ιδιότητες όταν τα κρατάς στην παλάμη και τα παίζεις.

Νομίζω ότι η νέα κυβέρνηση μόνο αν εφαρμόσει παρόμοια τακτική θα περιορίσει την επιθυμία των νέων για μονιμότητα στο δημόσιο. Οσοι δέχονται τον διορισμό θα ευνουχίζονται αμέσως μετά την ορκωμοσία τους. Είναι μια σοβαρή πρόταση και τη θέτω σε διαβούλευση στο διαδίκτυο. Τουλάχιστον αυτοί θα δουλεύουν και δε θα τα ξύνουν. Ολες οι μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας (stage etc.) θα εξαφανιστούν στη στιγμή. Ταυτόχρονα θα πραγματοποιηθεί σε χρόνο ρεκόρ και ο χωρισμός Κράτους - Εκκλησίας, διότι οι κληρικοί, προκειμένου να σώσουν τα τρυφερά τους μέλη, θα προτιμήσουν άμεσως να αποχωρήσουν από το δημόσιο ταμείο. Για την περιπτωσή τους βέβαια, υπάρχει και σχετική ευαγγελική περικοπή (Λουκάς 19, 12) " εισίν ευνούχοι οίτινες ευνούχισαν εαυτούς δια την βασιλείαν των ουρανών ". Ένας από τους πρώτους χριστιανους πατέρες, ο Ωριγένης από την Αλεξάνδρεια πήρε το εδάφιο κατά γράμμα και αυτοευνουχίστηκε. Δεν ξέρουμε αν με την πράξη του κέρδισε τη βασιλεία των ουρανών, αλλά σίγουρα αναθεματίστηκε από την επίσημη εκκλησία ως αιρετικός.

Πολύ παλιά, ο Νώε, μετά τον κατακλυσμό, μέσα στο μεθύσι του γυμνώθηκε και τότε ο Χαναάν, ο μικρός γιος του Χαμ, μπήκε στη σκηνή και για να τον σκανδαλίσει, έδεσε θηλιά ένα χοντρό σκοινί στ΄αρχίδια του παππού του, έσφιξε τον κόμπο και τον ευνούχισε. Κάποιοι λένε ότι το έκανε ο ίδιος ο Χαμ, και όταν ο Νώε ξύπνησε καταράστηκε αυτόν και τη γενιά του.(δες εδώ). Άλλοι όμως απαλλάσσουν το Χαμ και λένε πως ένα άρωστο λιοντάρι από την κιβωτό προκάλεσε το μοιραίο τραύμα στο Νώε με την πατούσα του. Εδώ θυμίζουμε ότι και στην ελληνική μυθολογία ο Κρόνος ευνουχίζει τον πατέρα του Ουρανό και ο ίδιος έχει την ίδια μοίρα, με δράστη τον γιό του τον Δία. Στη βαβυλωνιακή μυθολογία τα γεννητικά όργανα του υπέρτατου θεού Ανού, τα ξερίζωσε με τα δόντια του ο ατίθασος γιος του Κουμαρμπί. Ο θεός Ελ της παλαιστίνης ευνούχισε τον πατέρα του επίσης Ουρανό. Η ιδέα πως ένας γιος μπορούσε να συμπεριφερθεί έτσι στον πατέρα του τρόμαξε τους εκδότες της Γένεσης, που απλά εξαφάνισαν το περιστατικό του ευνουχισμού του Νώε, όπως και οι Έλληνες είχαν εξαφανίσει τον ευνουχισμό του Κρόνου ως τους χριστιανικούς χρόνους. Ο Πλάτωνας μάλιστα αποκηρυξε και τον ευνουχισμό του Ουρανού. Για να ξορκίσει το θέμα η χριστιανική θεολογία επινόησε το δόγμα της Αγίας Τριάδας. "Έχουμε εδώ το πιο δυσνόητο και δύσπεπτο θεολογικό δόγμα, μία συμβιβαστική παράλογη κατασκευή που ταλαιπώρησε για χρόνια θεολόγους και ιερωμένους, μία αντιφατική έννοια που κανείς λογικός άνθρωπος δεν μπορεί να αποδεχθεί " παρατηρεί ο Νίκος Δήμου.

Η αποφυγή του ευνουχισμού του Πατέρα από τον Υιό τα εξηγεί όλα...

Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2009

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΝΩΕ


"Εκτός απ΄ όλα τ΄άλλα, οι μαύροι έχουν μιαν απαίσια μυρωδιά..." Έτσι έκλεινε την επιχειρηματολογία της η ξαδέρφη μου, ελληνοκύπρια γεννημένη στη Νότιο Αφρική, που μεγάλωσε στο καθεστώς του απαρχάιντ. Ήμασταν ακόμα παιδιά και την εποχή εκείνη στην Ελληνική επαρχία, μαύρους βλέπαμε μόνο στο σινεμά. Να μην ξεχάσω και τον άγριο Γιουσούφ-Αράπη στο θέατρο σκιών. Μια φορά λοιπόν που είχα να πλυθώ κάμποσες μέρες και ήμουν καταϊδρωμένος από το παιχνίδι, μέσα στη βρώμα, δεν άντεξα και της απάντησα " Μυρίζουν, απλά μυρίζουν διαφορετικά από μας ..."
Η αντίληψη για τις φυλετικές διακρίσεις θεμελιώνεται στην αγία γραφή. Διαβάζουμε λοιπόν, ότι ο Νώε, που σώθηκε από τον κατακλυσμό, είχε τρεις γιους, το Σημ, το Χαμ και τον Ιάφετ. Ο Χαμ, που στους Ψαλμούς του Δαυίδ ονομάζεται Κέμι, δηλάδή Μαύρος, ήταν σύμφωνα με τη Γένεση, πατέρας των Αιγυπτίων αλλά και των μαύρων της Αιθιοπίας και της Σομαλίας. Ο Νώε καταράστηκε το Χαμ "Τ΄αδερφια σου θα σε κάνουν δούλο των δούλων και θα τους υπηρετείς και τους δύο...τα παιδιά σου θα γεννηθούν άσχημα και μαύρα...τα μαλλιά των εγγονών σου θα στραβώσουν και θα μπερδευτούν, και τα μάτια τους θα γίνουν κόκκινα... τα χείλια των εγγονών σου θα πρηστούν...τα εγγόνια σου θα γυρίζουν γυμνά και τ΄αντρικά τους όργανα θα΄ναι αναίσχυντα μεγάλα ..."
Την άποψη ότι οι μαύροι ήσαν καταδικασμένοι να υπηρετούν τους λευκούς, ευχαρίστως την υιοθέτησαν οι χριστιανοί το μεσαίωνα, αφού αντλούσε το κύρος της από την παλαιά διαθήκη. Η δουλεία δικαιωνόταν ως αποτέλεσμα θείας επιταγής.
Δεν μπορώ σ΄αυτό το σημείο να μη σχολιάσω επίσης και την πανάρχαια παρατήρηση για το μέγεθος του μαύρου οργάνου, που στις μέρες μας έχει κωδικοποιηθεί ως BBC (Big Black Cock ). Μια συσσωρευμένη ζήλια που ωφείλεται στις επιλογές της φύσης ίσως να εξηγεί και τις εκδηλώσεις ρατσισμού εναντίον των μαύρων. Με λίγα λόγια και παραφράζοντας την παροιμία "Της κοντής (λευκής) ψωλής, της φταίνε οι μαύροι (πούτσοι)..." Τι να πούνε και οι κίτρινοι...
Ας ξαναγύρίσουμε όμως στο Νώε. Πολλοί θα απορήσουν και θα παραξενευτούν γιατί καταράστηκε το παιδί του. Οποιος ξέρει την απάντηση, ας την γράψει στα σχόλια. Οι υπόλοιποι ας κάνουν υπομονή έως την επόμενη ανάρτηση...

Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2009

FARE action week


Η οργάνωση FARE (Football Against Racism in Europe) σε συνεργασία με την UEFA διοργανώνει εβδομάδα δράσης για την εξάλειψη του ρατσισμού στο ποδόσφαιρο, από 15 έως 27 Οκτωβρίου. Θα γίνουν πολλές εκδηλώσεις στο CHAMPION και στο EUROPA LEAGUE, καθώς και στα εθνικά πρωταθλήματα. Τα τελευταία χρόνια ο ρατσισμός στα γήπεδα εκδηλώνεται κυρίως στους μαύρους ποδοσφαιριστές που έχουν κατακλύσει την Ευρώπη. Ας μην ξεχνάμε όμως, ότι η μαζική ψυχολογία της εξέδρας είναι έτοιμη να επιτεθεί και να εξευτελίσει οποιονδήποτε αθλητή του αντιπάλου εντοπίσει να έχει κάτι περίεργο, διαφορετικό ή μειονεκτικό. Εξάλλου ο δωδέκατος παίκτης όπως λέγονται συχνά οι φίλαθλοι των γηπεδούχων, δεν ανεβάζουν μόνο την απόδοση της ομάδας τους με επευφημίες, αλλά κυρίως τσακίζουν το ηθικό των αντιπάλων με αποδοκιμασίες και μειωτικούς χαρακτηρισμούς. Αυτό γινόταν πάντοτε, και όχι μόνο στο ποδόσφαιρο.

Θα σας εξομολογηθώ μια προσωπική μου μαρτυρία. Πριν από πολλά χρόνια λοιπόν, γινόταν στην Πατρα, στο ανοιχτό γυμναστήριο της ΕΑΠ, οι τελικοί του βόλλευ γυναικών. Ανάμεσα στις ομάδες και ο Παναθηναϊκός, το μεγάλο φαβορί. Επειδή στην Πάτρα υπάρχουν πάρα πολλοί Ολυμπιακοί, η εξέδρα είχε κάνει από νωρίς τις επιλογές της, υποστήριζε φανατικά τον κυριότερο αντίπαλο του Παναθηναϊκού, που τότε ήταν ο ΖΑΟΝ. Ενας από τους φιλάθλους αυτούς ήμουν κι εγώ.
Πολύ γρήγορα βρήκαμε το στόχο μας. Η πασαδόρος του Παναθηναϊκού. Σ΄αντίθεση με τις άλλες αθλήτριες, αυτή ήταν κοντή, παχουλή και κάπως παραμορφωμένη στο πρόσωπο. Για πασαδόρος όμως ήταν γρήγορη και ξύπνια, και μοίραζε θαυμάσια μπαλλιές για να καρφώνουν οι συμπαίκτριες της. Συνδύαζε τα πάντα για να την συντρίψουμε : ήταν Παναθηναϊκός, γυναίκα και μειονεκτική εμφανισιακά. Καθε φορά λοιπόν που ακούμπαγε τη μπάλλα άκουγε τα μυρια όσα. Σεξουαλικά υπονοούμενα, βρισιές, υποτιμητικές χειρονομίες, ότι μπορείς να φανταστείς. Τα λέγαμε όλοι εν χορώ. Μας κάλυπτε η μαζικότητα του όχλου. Εχοντας βρει επιτέλους, κάποια πολύ πιο αδύναμη από μας να βγάλουμε τ΄απωθημένα μας. Εκτόνωση της καταπίεσης από την οικογένεια και το σχολείο σ΄έναν αποδιοπομπαίο τράγο. Και πόσο όμορφα αισθανθήκαμε στο τέλος, πόσο τρελά πανηγυρίσαμε που ο Παναθηναϊκός έχασε στον τελικό με 3-2 χάρη στις δικές μας φωνές. Και το μεγαλύτερο κράξιμο το ρίξαμε, όταν έχασαν τον τελευταίο πόντο και τον αγώνα κι έφυγαν από το γύπεδο ταπεινωμένες...
Εχουν περάσει πάνω από τριάντα χρόνια από τότε, σκέφτομαι ακόμα εκείνο το κορίτσι και ντρέπομαι...

Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2009

ΓΩΓ ΚΑΙ ΜΑΓΩΓ


Οι γίγαντες Γωγ και Μαγώγ θεωρούνται προστάτες και φρουροί για το City του Λονδίνου, την συνοικία που βρίσκεται το χρηματιστήριο και η τράπεζα της Αγγλίας, στο κέντρο δηλαδή της οικονομικής δραστηριότητας της Βρετανίας. Κάθε χρόνο, το δεύτερο Σάββατο του Νοέμβρη, στην επίσημη τελετή του Δημάρχου, παρελαύνουν στους δρόμους τα θεώρατα αγάλματα των γιγάντων.
Η καταγωγή τους κρατάει από πολύ παλιά. Λένε κάποιοι πως ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Διοκλητιανός είχε τριαντατρείς παρακαλώ θυγατέρες, τη μία πιο κακιά από την άλλη. Όταν κατάφερε να τις παντρέψει, αυτές ξαπάστρεψαν τους άντρες τους από τον πρώτο χρόνο γάμου. Για τιμωρία τους τις έρριξαν στη θάλασσα. Αυτές, όχι μόνο δεν πνίγηκαν, αλλά ξεβράστηκαν σώες και αβλαβείς σ΄ ένα νησί. Η μεγαλύτερη, και πιο κακούργα απ΄ όλες λεγόταν Αλμπα κι έδωσε τ΄όνομά της στο νησί, Albion, η γηραιά Αλβιόνα, παλιότερο όνομα της Βρετανίας. Εκεί λοιπόν, πλήρως απελευθερωμένες, ζευγάρωσαν με δαίμονες και γέννησαν στρατιές γιγάντων. Δύο από αυτούς είναι ο Γωγ και ο Μαγώγ.
Υπάρχουν όμως κι άλλες ιστορίες, παλαιότερες. Μία απ΄αυτές διηγείται πως ο Μεγαλέξανδρος, ο Δίκερως όπως τον λέγαν τότε, έφτασε στα πέρατα της γης. Πήγε μάλιστα και στο σημείο από όπου ξεχύνονταν στον κόσμο οι Γωγ και Μαγώγ. Άκουσε τις παρακλήσεις του λαού που ζούσε εκεί κι έχτισε, με πέτρες σιδερένιες και λιωμένο χαλκό, φράγμα για να προστατέψει την οικουμένη απ΄αυτούς. Δεν πρόκειται για σκηνή παράστασης θεάτρου σκιών ή μεταμεσονύκτιο παραλήρημα προώθησης βιβλίων. Αναφέρεται στο Κοράνι , το ιερό βιβλίο των Μουσουλμάνων, με πάσα σοβαρότητα.(XVIII, 98-108)
Από κοντά και η Αποκάλυψη του Ιωάννη προφητεύει, ότι ο Σατανάς θα πλανέψει το Γωγ και το Μαγωγ, τα έθνη που είναι διασκορπισμένα στις τέσσερις άκρες της γης και θα τους καλέσει σε πόλεμο. Και θα είναι αμέτρητοι σαν την άμμο της θάλασσας. Θα τους κάψει όμως τελικά και θα τους κάνει στάχτη, φωτιά από τον ουρανό.
Ο Μαγώγ αναφέρεται πρώτη φορά στη Γένεση της Παλαιάς Διαθήκης, ως γιος του Ιάφετ και εγγονός του Νώε. Ο προφήτης Ιεζεκιήλ τον θεωρεί βασιλιά της χώρας Γωγ, στην περιοχή της σημερινής Αρμενίας.
Είναι χαρακτηριστικό πως και τα τρία ιερά βιβλία των μονοθεϊστικών θρησκειών αναφέρουν τους Γωγ και Μαγώγ. Ορισμένοι πιστεύουν ότι πρόκειται για τον αρχαίο λαό των Χαζάρων, που εξαφανίστηκε στο Λεξικό (Lexicon cosri) του Σέρβου συγγραφέα Μίλοραντ Πάβιτς. Ο Μάρκο Πόλο τους συνάντησε στην επικράτεια του Ιωάννη του Πρεσβύτερου, χριστιανού βασιλιά στα βάθη της ανατολής και στις σελίδες του Ουμπέρτο Εκο.
Ο προηγούμενος πρόεδρος των ΗΠΑ όμως, ο Τζωρτζ Μπους ο νεώτερος, είχε άλλη γνώμη. Όπως και άλλοι σύγχρονοι του πίστευε πως οι Γωγ και Μαγώγ άνοιξαν το φράγμα του Μεγαλέξανδρου κι ανέλαβαν δράση στο σημερινό κόσμο. Αποφάσισε λοιπόν να τους αντιμετωπίσει εισβάλλοντας στο Ιράκ, σταυροφόρος της ανθρωπότητας. Ζήτησε μάλιστα και την υποστήριξη του Ζακ Σιράκ, προέδρου της Γαλλίας τότε, χρησιμοποιώντας για επιχειρήματα τα εδάφια της αποκάλυψης. Φαντάζομαι θα το πιστεύει ακόμα...

Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2009

BRAZILIAN BUTT

Θα γίνω βραζιλιάνα με το σομπρέρος μου
θα 'σαι ο καμπαλέρος μου
κι όταν αρχίσει ο έρως μου για σένα,
θ' αρχίσουν οι μαράκες ρυθμό να δίνουνε,
τ' άστρα θα τρεμοσβήνουνε
κι όλα χορός να γίνουνε θα λες.


Μια γνωστή μου πριν από καιρό, μετά τη δεύτερη εγκυμοσύνη, αποφάσισε να πάει σε πλαστικό χειρουργό. "Χρειαζόμουνα μια αισθητική ανασυγκρότηση ", μας έλεγε, "μάζεψα τα κιλά που είχα πάρει και ξεχείλωσα, έσφιξε το σώμα μου ξανά και με την ευκαιρία, έφτιαξα και πισινό βραζιλιάνικο ". Πρόκειται για ένα είδος γλουτογλυπτικής που συνδιάζει ανόρθωση και αλλαγή σχήματος. Τα αποτελέσματα φαίνονται αμέσως και σε πολλές περιπτώσεις είναι εντυπωσιακά.

Ξαναθυμήθηκα την περίπτωση πρόσφατα, όταν είδα στο νέο χειμερινό κατάλογο του γυμναστηρίου ομαδικό πρόγραμμα με τίτλο brazilian butt. Ρώτησα τη γυμνάστρια που το κάνει για λεπτομέρειες και μου εξήγησε ότι αφορά σύνολο ειδικών ασκήσεων για τα πόδια και τους γλουτούς που αν εφαρμοστούν για μεγάλο χρονικό διάστημα οδηγούν στο ποθητό αποτέλεσμα χωρίς επέμβαση γιατρού. Διατηρώντας τις επιφυλάξεις μου, αποφάσισα να παρακολουθήσω μια φορά το πρόγραμμα σα θεατής. Είναι γνωστές οι εμμονές μου άλλωστε, σε κάθε βραζιλιάνικο. (δες εδώ).

Είδα λοιπόν, κορίτσια και γυναίκες, να ιδρώνουν και να λαχανιάζουν, να τους βγαίνει το λάδι στην κυριολεξία και μερικές από αυτές να καταρρέουν από την εξάντληση για να ανταποκριθούν στη δυσκολία των ασκήσεων. Τα σώματα των ελληνίδων έχουν βελτιωθεί κατά πολύ τα τελευταία χρόνια, όμως η ελληνική περιφέρεια απέχει ακόμα από τη βραζιλιάνικη. Μακάρι μόνο με γυμναστική να προσεγγίσει το ιδανικό της...

Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2009

ΠΑΜΕ?!#*&{}

Κι όμως πρέπει να λογαριάσουμε πώς προχωρούμε...
Κι όμως πρέπει να λογαριάσουμε κατά πού προχωρούμε...

Η φωνή ενός σοφού γέροντα στην ακροποταμιά, του Γιώργου Σεφέρη, μας επαναφέρει, από το σύνθημα στο στοχασμό.
Τίποτα άλλο...

Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2009

Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΦΑΛΑΚΡΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ

διώξε πια το μακρυμάλλη
για χατήρι φαλακρού...


Θέλω σήμερα να αναλύσω μια πολιτική παράμετρο που σπάνια της δίνουμε σημασία, παρά την καθολική της εφαρμογή. Στους Έλληνες άρεσε να διαλέγουν πάντοτε φαλακρό πρωθυπουργό. Αδυνατώ να το εξηγήσω με πολιτικά ή ψυχολογικά κριτήρια, όμως είναι γεγονός αναμφισβήτητο. Ανεξάρτητο από κόμματα και ιδεολογίες. Θυμηθείτε λίγο, Κωνσταντίνος Καραμανλής, Ανδρέας, Μητσοτάκης, φαλακροί όσο δε γίνεται. Και παλιότερα στην εποχή της χούντας, Παπαδόπουλος, Μαρκεζίνης, Ανδρουτσόπουλος. Δεν ήταν εκλεγμένοι βέβαια, κάλυπταν όμως την εικόνα του γυμνού κρανίου στο συλλογικό υποσυνείδητο. Απρόοπτα, ένας πρωθυπουργός που δεν τον ήξερε και δεν τον ήθελε κανείς, ο Τζαννετάκης της συγκυβέρνησης, είχε άφθονο μαλλί χωρίς καμμία τύχη. Αντίθετα με το Ζολώτα της οικουμενικής που τον διαδέχτηκε.

Στο ΠΑΣΟΚ μάλιστα, το να έχουν φαλακρό αρχηγό, αποτελεί κάτι σαν κληρονομιά του Ανδρέα. Ο φαλακρός Σημίτης επικράτησε άνετα του γοητευτικού Τσοχατζόπουλου και στη συνέχεια κατατρόπωσε τον Εβερτ με τα πυκνά τσουλούφια στις εκλογές του 1996. Την ίδια τύχη είχε και ο νεαρός Καραμανλής το 2000, που διατηρούσε τα μαλλιά του. Και όπως ήταν αναμενόμενο, το δαχτυλίδι της διαδοχής, το έδωσε ο Σημίτης στο Γιώργο Παπανδρέου, που είχε φαλάκρα αντάξια του πατέρα του.

Όμως το 2004 και το 2007 ο ελληνικός λαός έκανε ανεξήγητη στροφή και διάλεξε το λιγότερο φαλακρό από τους δύο. Τα αποτελέσματα της ολέθριας αυτής επιλογής τα πληρώνουμε σήμερα. Όλα τα δεινά που προκάλεσαν στον τόπο οι κυβερνήσεις Καραμανλή οφείλονται στο γεγονός ότι ο πρωθυπουργός δεν είχε τον απαιτούμενο ρυθμό τριχόπτωσης που απαιτούσε η θέση. Εκανε φιλότιμες προσπάθειες βέβαια, όμως στο κεφάλι του παραμένουν πολλές τρίχες για πρωθυπουργό της χώρας.

Όλα δείχνουν ότι ξαναγυρίζουμε στην ομαλότητα. Ο Γιώργος Παπανδρέου θα είναι ο επόμενος φαλακρός πρωθυπουργός της Ελλάδας. Που στο ενδιάμεσο, εξουδετέρωσε τον εσωκομματικό του αντίπαλο Βαγγέλη Βενιζέλο, άνθρωπο με πολλά μαλλιά και περισσότερα κιλά. Μήπως όμως αυτή η ελληνική ιδιαιτερότητα, δεν επιτρέπει σε γυναίκα, να γίνει κάποτε πρωθυπουργός ? Πολύ φοβάμαι πως ναι. Εκτός αν πρόκειται για τη φαλακρή τραγουδίστρια...

Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2009

ASTRONOMICAL CLOCK























Όταν σημάνει η ώρα, τι σημαίνει άραγε ?

Πολύ απλά, πως είμαστε μια ώρα πιο κοντά στο θάνατό μας.
Ο Θάνατος αναποδογυρίζει την κλεψύδρα και χτυπάει το καμπανάκι. Προειδοποιητικά.
Και μεις παραδομένοι στα μεγάλα πάθη μας.

Αλαζονία ( είμαι καλλίτερος απ΄ όλους) και
Απληστία ( τα θέλω όλα και τα θέλω τώρα).


Ενώ δίπλα μας παραμονεύει ο Τούρκος,προαιώνιος εχθρός, τότε και τώρα. Ετοιμος να μας ξεγελάσει, παίζοντας μουσική...
Οχι, δεν προκειται για εκ βαθέων εξομολόγηση κάποιου πολιτικού σε στιγμές αδυναμίας.

Είναι το δρώμενο που επαναλαμβάνεται κάθε μία ώρα, στο αστρολογικό ρολόι της Πράγας. Που έχει και συνέχεια, γιατί παρουσιάζονται οι δώδεκα Απόστολοι και συνδιάζονται με ζώδια σύμφωνα με το Coelum Stellatum Christianum του Julius Schiller. Ετσι ακριβώς.

Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2009

ΕΝΤΕΚΑ ΜΙΚΡΟΙ ΑΡΧΗΓΟΙ

ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ 105,5 FM

Επειδή την προηγούμενη εβδομάδα έλειπα από την Ελλάδα, δεν έμαθα τις εξελίξεις για τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ. Άκουσα όμως ότι για κάθε συνιστώσα θα υπάρχει ένας αρχηγός. Μεταξύ μας δεν είχα υπόψη μου ακριβώς τις συνιστώσες, παρότι ψηφοφόρος του στις προηγούμενες εκλογές, και με άποψη μάλιστα. Μπήκα αμέσως στο σάιτ, και ανακάλυψα τις συνιστώσες εδώ
Διάβασα λοιπόν έντεκα συνιστώσες σε κατάλογο με δώδεκα μπούλετς. Μία είναι κενή και δεν κατάλαβα τον συμβολισμό. Δεν βρήκα όμως το όνομα του αρχηγού καμμίας απ αυτές. Κανένα προβλημα, σκέφτηκα, θα κλικάρω στο λινκ της κάθε μίας, έχουν οι περισσότερες δικό τους σάιτ, θα το έχουν γραμμένο εκεί. Ξεκίνησα να ψάχνω...
Ανανεωτική Κομμουνιστική Οικολογική Αριστερά
Δεν βρήκα όνομα, έχουνε σφυροδρέπανο όμως, μήπως είναι ο Μπανιάς ?
ΔΗ.Κ.ΚΙ.
Εδώ πρέπει να είναι ο Πάντζας. (ουδέν σχόλιον)
Διεθνιστική Εργατική Αριστερά
Τροτσκιστές οπωσδήποτε, ποιοι απ΄ όλους όμως ? και ποιος ο γραμματέας ? δεν το βρήκα...
Ενεργοί Πολίτες
Μανώλης Γλέζος
Κίνηση για την Ενότητα Δράσης της Αριστεράς
Γιαννής Θεωνάς
Κόκκινο
Δεν κατάφερα να βρω...
Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας
Δε χρειάζεται να ψάξω, Ρούντι Ρινάλντι, τον θυμάμαι από την ΠΠΣΠ και τις συσπειρώσεις...
Ξεκίνημα
Κανελλής, Παπίας, Δημοκωστούλα, υποψήφιοι βουλευτές. Ποιος ο αρχηγός ?
Οικοσοσιαλιστές Ελλάδας
Τάσος Πανταζίδης (?). Εχουν τηλέφωνο σταθερό και κινητό στο σάιτ, αλλά ντρέπομαι να τους ρωτήσω...
Συνασπισμός της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας
Ο Τσίπρας (προς το παρόν)
Ανένταχτοι Αριστεροί του Χώρου Διαλόγου
Δεν έχουν σάιτ...

Που βρίσκεται ο Αντώνης Νταβανέλος που τον ψήφισα για την ΕΦΕΕ στο πανσπουδαστικό συνέδριο του 1982 ?
Σε ποια συνιστώσα ?
Υπομονετικοί μου αναγνώστες , βοήθεια...

Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου 2009

ΤΟ GOLEM

Οι Εβραίοι της Πράγας το μεσαίωνα, ζούσαν στο γκέττο, όπως σ΄ ολόκληρη την Ευρώπη. Ταπεινοί, τόσο ταπεινοί, σα να΄τανε φοβισμένοι και φουκαράδες οι περισσότεροι. Οι πιο φουκαράδες μέσα στην πόλη ήταν αυτοί. Αλήθεια πως και οι δρόμοι τους ήταν από τους πιο βρώμικους και τα παιδιά τους από τα πιο αρρωστιάρικα, όλο σπυριά. Είχανε συνηθίσει τις κατηγορίες τόσα χρόνια, ότι έβαζαν κρυφά φωτιά στα δάση, ή ότι έριχναν δηλητήριο στα πηγάδια. Το τελευταίο διάστημα όμως τα πράγματα αγρίεψαν. Άρχισε να διαδίδεται από στόμα σε στόμα πως οι Εβραίοι κλέβανε μωρά, τα σκότωναν και χρησιμοποιούσανε το αίμα τους σε μαγικές τελετουργίες. Ξεσηκώθηκαν οι πάντες εναντίον τους και ζήτησαν από τον αυτοκράτορα Ροδόλφο να τους διώξει από την πόλη, ειδαλλιώς θα παίρνανε στα χέρια τους το νόμο.


Ο σοφός ραβίνος Λεβ, (Judah Loew ben Bezalel ή Yehudah ben Bezalel Levai (מהר"ל - MaHaRaL ) ανησυχούσε πολύ. Τα πράγματα ήταν επικίνδυνα κι έπρεπε να κάνει κάτι για να προστατέψει το λαό του. Χρόνια αφοσιωμένος στη μελετη της Τορά, είχε εμβαθύνει στην Καββάλα, τη μυστική διδασκαλία του Ιουδαϊσμού. Καλή βέβαια η Γεμάτρια και το Νοτάρικον, όμως τώρα χρειαζόταν κάτι άμέσως. Είχε φτάσει η ώρα να εφαρμόσει πρακτικά κάτι από αυτά που είχε ανακαλύψει τόσα χρόνια. Να δημιουργήσει το GOLEM, ένα πλάσμα ατελές και ανολοκληρωτο, χωρίς ψυχή αλλά με τεράστια δύναμη, απόλυτα ελεγχόμενη από τον κύριο και δημιουργό του. Οπως ακριβώς ήταν γραμμένο στο SEFER YETZIRAH, τη Βίβλο της Δημιουργίας.
Ο ραβίνος πήρε την απόφαση και την ανακοίωσε στο γαμπρό του και τον πιο έμπιστο συνεργάτη του στη Συναγωγή. Οι τρεις μαζί θα υλοποιούσαν το έργο. Αφού προσευχήθηκαν και προετοιμάστηκαν, βγήκαν τη νύχτα στην όχθη του ποταμού Μολδάβα. Ο ραβίνος πήρε λάσπη από τη γη κι έπλασε με τα χέρια του το σώμα ένος τεράστιου πλάσματος. Το σήκωσαν όρθιο και ξεκίνησαν την τελετή. Πρόφεραν τους μυστικούς συνδυασμούς των τεσσάρων γραμμάτων του θείου ονόματος. Πρώτα για τη φωτιά και ο πηλός στέγνωσε και φωτίστηκε. Επειτα για το νερό και ο πηλός απέκτησε σωματικά υγρά. Στο τέλος ο ραβίνος ψιθύρισε το Τετραγράμματον στο στόμα του πηλού και απέκτησε πνοή. Το GOLEM ήταν έτοιμο.


Έτσι λοιπόν το γκέττο, που είχε τη φήμη πως στοίχειωνε τη νύχτα, απέκτησε το σκοτεινό φρουρό του. Οι απειλές σταμάτησαν σιγά σιγά, η ζωή ξαναγύρισε στους συνηθισμένους της ρυθμούς και ο αυτοκράτορας Ροδόλφος συνέχισε ν΄ασχολείται απερίσπαστος με την αλχημεία και την αστρολογία που τόσο του άρεσαν. Όμως το GOLEM δεν μπορούσε να προσαρμοστεί στην καθημερινότητα και να βοηθήσει κάπου. Προσπαθώντας να μεταφέρει σανό γκρέμιζε την αποθήκη. Πήγαινε να βγάλει νερό από το πηγάδι κι έσπαζε το μάγγανο. Η αδέξια δύναμή του το έκανε άχρηστο και ίσως επικίνδυνο για την ειρηνική περίοδο. Και ο ραβίνος αποφάσισε πως δε το χρειαζόταν πλέον, αφού είχε εκπληρώσει την αποστολή του. Ακολουθώντας την αντίθετη τελετουργία, το μετέτρεψε σε σκόνη...


Αυτό το μήνα συμπληρώνονται τετρακόσια χρόνια από το θάνατο του ραβίνου Λεβ, το Σεπτέμβριο του 1609. Στην παλιά Συναγωγή της Πράγας μπορεί να δει κανείς το στασίδι του, και στο εβραϊκό νεκροταφείο την πλάκα από το μνήμα του. Το άγαλμα του βρίσκεται στη μια πλευρά του νέου Δημαρχείου, κάτι σπάνιο για Εβραίο της διασποράς.

Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2009

ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ

Πριν από πενήντα χρόνια οι γυναίκες δεν ψήφιζαν στην Ελλάδα.
Η καθολική ψηφοφορία είναι απρόσωπη και ισοπεδωτική
Η ισότητα της ψήφου ταπεινώνει
Κερδισμένη ψήφος είναι η πουλημένη ψήφος.
Τα κόμματα εξουσίας είναι κοινωνικές κοινοπραξίες που ζητούν να αναλάβουν το έργο της διαχείρησης του κράτους για μια τετραετία

Πρόκειται για μερικές από τις ατάκες που έγραφα πριν από δύο χρόνια, τότε που δε με διάβαζε κανείς, παραμονές εκλογών. Θα τις βρείτε με αιτιολόγηση και ελάχιστο χιούμορ εδώ, εδώ και εδώ. Δε νομίζω πως θα άλλαζα κάτι σήμερα. Το ιστολόγιο βοηθάει τη μνήμη μου και χαίρομαι που τα είχα γράψει από τότε.
Η δημόσια δήλωση τι θα ψηφίσω που ακολούθησε, δε μ΄έκανε να μετανοιώσω τότε.
Τώρα το σκέφτομαι ακόμα, εξάλλου έχω έναν ολόκληρο μήνα καιρό ν΄αποφασίσω...

Κυριακή 30 Αυγούστου 2009

ΕΞΟΧΙΚΟ ΣΤΗ ΜΥΚΟΝΟ

Μεσ’στην Παραγουάη,
σε φίνο ακρογιάλι,
θα στήσουμε τσαντίρι ζηλευτό,
θα πίνουμε σαμπάνια,
πριν πάμε για τα μπάνια,
με μπουζουκάκι έξυπνο τρελό...
Β.ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ

Μια γνωστή μου έβαλε σκοπό ν΄αποκτήσει σπίτι στη Μύκονο. Επειδή όμως δεν είχε τα λεφτά να πάρει κάτι νόμιμο, εφάρμοσε άλλο σχέδιο. Αγόρασε ένα τυφλό χωράφι στην άκρη του πουθενά, με καλή θέα όμως σ΄έναν κόλπο. Αμέσως προσφέρθηκαν εργολάβοι και οικοδόμοι για να χτίσουν, με το αζημίωτο, δηλαδή διπλές τιμές. Χωρίς άδεια φυσικά. Ένα δωμάτιο κατάφερε να φτειάξει στην αρχή, με μπάνιο και κουζίνα. Και τότε άρχισαν τα δύσκολα. Χωρίς ηλεκτρικό, βρήκε τη λύση με γεννήτρια. Χωρίς νερό, της έφτειαξαν μια στέρνα να μαζεύει τη βροχή. Και όταν πίστεψε πως θα μπορούσε να το κατοικήσει, κανένας απ΄τους γείτονες δεν της έδινε δρόμο να περάσει. Μάλιστα ένας απ΄αυτούς, ήταν ο εργολάβος που της το΄χτισε. Και τώρα τους παρακαλάει να τους πληρώσει όσο όσο για ν΄ανοίξει δρόμο. Δεν ξέρω πότε και αν θα καταφέρει να τους πείσει...
Πάντως περηφανεύεται ότι έχει σπίτι στη Μύκονο...
Για να δούμε και την άλλη όψη. Ένας εργολάβος που γνώρισα στην Αστυπάλαια, μόλις τελείωσε συγκρότημα 8 σπιτιών στη Σίφνο, με άδεια, σχέδιο και καλή κατασκευή και προσπαθεί να τα πουλήσει. Για τα μικρά, 50 τετραγωνικά ζητάει 150 χιλιάδες ευρώ και για τα μεγαλύτερα έως και τρακόσια. Ήδη έχει αγοράσει οικόπεδο στην Αστυπάλαια, με την προοπτική, αφού πουλήσει αυτά στη Σίφνο, να χτίσει δεκαέξι ανεξάρτητα, για πούλημα. Προφανώς αγοραστές υπάρχουν, όσο κι αν η κρίση έχει αγγίξει και τον κλάδο του. Κυρίως Έλληνες. Που έχουν μια μανία για δεύτερο και τρίτο σπίτι. Μετά τη μεζονέτα στο βουνό έχει σειρά το σπίτι στο νησί. Για να το χρησιμοποιήσουν πρακτικά γύρω στον ένα μήνα το χρόνο, άντε και Χριστούγεννα και Πάσχα. Τεράστια σπατάλη που οδηγεί τα δάση στη φωτιά και τις παραλίες στην καταπάτηση. Για να κατασκευαστούν σπίτια χωρίς υποδομές, δρόμους και αποχέτευση, μέσα σε ρέματα και δάση και να κινδυνεύουν σε κάθε ακραίο καιρικό φαινόμενο, ανεμοθύελλα, πλημμύρα ή πυρκαγιά.
Πρόκειται για την φτηνή ανάπτυξη, που την πληρώνουμε πανάκριβα στο τέλος όλοι...

Κυριακή 23 Αυγούστου 2009

ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑ VI








Ηθελα να γράψω για την ανατολή στην Αστυπάλαια, που την έβλεπα από το μπαλκόνι μου.
Ηθελα να γράψω για τη διαφορά της από τη δύση, που χρειάζεται να ξυπνήσεις τα χαράματα κυριολεκτικά για να την απολαύσεις. μετά από το καθημερινό ξενύχτι...
Ηθελα...
Να γράψω και για τον άνεμο που φυσούσε, λυτρωτικά στο σώμα μου...
Είχα σκοπό να γράψω και για το σχετικό ποίημα του Λόρκα " Του Ανέμου και της Παινεμένης "
Ως τη θωρεί πετιέται πάνου
ο άνεμος ο ακοίμιστος
Αϊ-Πουνέντες θεόγυμνος
όλος ουράνιες γλωσσες...
Είχα σκοπό πολλά...
Ο άνεμος όμως έχει πολλά πρόσωπα, όπως και οι άνθρωποι δυστυχώς...
Η επιστροφή από την Αστυπάλαια μου φανέρωσε την άλλη όψη...

Τετάρτη 19 Αυγούστου 2009

ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑ V

ΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑ

Βρίσκεται στη Χώρα, στους Μύλους. Η διακόσμηση του είναι μοναδική. Ηρωες του ΄21, παγκόσμιος χάρτης και Καραμανλής θείος και ανηψιός. Δίπλα ακριβώς οι έλληνες βασιλιάδες και βασίλισσες αλλά και ο Che Guevara. Ηθικοπλαστικά ρητά όπως " ΤΟ ΜΟΥΝΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΠΟΥΚΑΛΙ, Μ΄ΕΦΕΡΑΝ Σ΄ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΑΛΙ " και ιατρικές συμβουλές όπως " Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΣΕΞ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΣΟΒΑΡΕΣ ΒΛΑΒΕΣ ΣΤΗΝ ΟΡΑΣΗ "

Κάθε βράδυ γίνεται το σώσε, υπό το αυστηρό βλέμμα του πρωθυπουργού...



Κυριακή 16 Αυγούστου 2009

ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑ IV

Παραμονή Δεκαπενταύγουστου, γίνεται περιφορά της εικόνας της Παναγίας Πορταΐτισσας, από το Κάστρο στους Μύλους, για να προσκυνήσουν οι πιστοί. Είναι έργο του Αγίου Άνθιμου του Αόμματου που έχτισε το ομώνυμο μοναστήρι. Προς μεγάλη μου έκπληξη πληροφορήθηκα ότι ήταν από την Κεφαλονιά, διότι ως γνωστόν Κεφαλονίτης και άγιος είναι ποσά αντιστρόφως ανάλογα. Προς μεγαλύτερη μου έκπληξη, και ο μητροπολίτης Καλύμνου, Λέρου και Αστυπάλαιας που χοροστατούσε στον εορτασμό, κι αυτός Κεφαλονίτης. Ουδέν σχόλιον πλέον...

Ανηφορίζοντας στη συνέχεια προς το Κάστρο, διαπίστωσα κάτι πρωτοφανές για μένα, ένα γεγονός πραγματικής χαρμολύπης. Στην εκκλησία οι γυναίκες μοιρολογούσαν την κοίμηση της Παναγίας ενώ ταυτόχρονα στο προαύλιο είχε αρχίσει το πατροπαράδοτο πανηγύρι με χορούς , ποτά και νηστήσιμα φαγητά. Πρώτη φορά στη ζωή μου άκουσα την ανάγνωση του ευαγγελίου από τον παπά, συνοδεία λαούτου και βιολιού που ακουγόταν απέξω. Η ολονυχτία συνεχίστηκε μέχρι πρωίας, χωρίς η μία τελετή να παρεμποδίζει ή να ενοχλεί την άλλη. Αντίθετα, τις χώριζε μοναχά η πλαϊνή πόρτα της εκκλησίας, που ήταν συνεχώς ανοιχτή...

Την επόμενη μέρα φάγαμε το εικονιζόμενο ντόπιο κατσικάκι, γεμιστό με ρύζι και σιγοψημένο στο φούρνο όλη τη νύχτα, το ονομαζόμενο και λαμπριάτικο. Λουκούμι...

ΤΟ ΘΑΥΜΑ

Πριν το μεσημεριανό φαγητό, πήγαμε όλοι για μπάνιο. Μια κυρία σκέφτηκε να μας κάνει έκπληξη και αγόρασε μια τούρτα εκμέκ παγωτό καϊμάκι. Έλα όμως που στην παραλία δεν υπήρχε κατάψυξη, ούτε καν ψυγείο για τη διατήρηση της τούρτας. Κανένας δε θυσίαζε το μπάνιο του για να μεταφέρει την τούρτα που την αφήσαμε στην τύχη της κάτω από ένα αρμυρίκι. Μετά από ώρες περιμέναμε να δούμε λειωμένο παγωτό να στάζει στην άμμο. Και όμως. Η τούρτα παρέμεινε σφιχτή και απαράλλαχτη κάτω από τον ήλιο. Αφού περιμέναμε κάμποση ώρα ακόμα, πειστήκαμε πως πρόκειται για θαύμα λόγω της ημέρας. Αφήσαμε λοιπόν την τούρτα σαν αφιέρωμα στην εκκλησία, να βλέπουν οι πιστοί το θαύμα. Τούρτα παγωτό που δε λειώνει έξω από το ψυγείο !

Παρασκευή 14 Αυγούστου 2009

ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑ III

ΒΑΡΚΑ ΜΙΣΗ ΜΕΡΙΔΑ...


Η ΑΛΛΗ ΜΙΣΗ
ΣΤΗΝ ΚΙΝΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ...
.