Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2008

LET ME BE YOUR SANTA CLAUS

Baby let me be,
Your lovin teddy bear
Put a chain around my neck,
And lead me anywhere
Oh let me be
Your teddy bear.
(words & music by mann-low)

Θα μπώ απ' την καπνοδόχο σου.

Κι αμα δεν έχεις τζάκι θα περάσω από την κλειδαρότρυπα, τι σόι άγιος θα είμαι αν δεν τα καταφέρω.

Θα σε βρώ να κοιμάσαι ήσυχα, δε θα μιλήσω, θα γλιστράω σιγά σιγά κάτω από την κουβέρτα σου, στη θαλπωρή που φέρνει το κορμί σου...

Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2008

Η ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗ ΤΩΝ ΜΑΓΩΝ

Πάρθηκεν από Μάγους
το σώμα του Μαγιού
ΤΟ ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ

Όλα τα σημάδια συμφωνούσαν. Τα λόγια των πρεσβύτερων, τα σπλάχνα των ζώων που θυσίαζαν και οι φωνές στα όνειρα. Πιο πολύ απ΄όλα, τ΄αστέρι στον ουρανό που φώτιζε σαν ήλιος. Ξεκίνησαν λοιπόν οι Μάγοι από την πατρίδα τους να συναντήσουν τη νέα ενσάρκωση του θεού που θα γεννιόταν σύντομα.
Οι Μάγοι αποτελούσαν μιαν από τις έξι φυλές των Μήδων στην Περσία. Ο προφήτης Ιερεμίας περιγράφει τον αρχηγό της κάστας τους που ζούσε στη Βαβυλώνα, τον Νεργκάλ Σαρεζάρ, ως Μέγιστο Μάγο Ραβίνο. Ο Ηρόδοτος θεωρεί τους Μάγους γητευτές, αστρολόγους, ερμηνευτές ονείρων και προφήτες. Συνυπήρχαν με την επίσημη ζωροαστρική θρησκεία και συνδέονταν άμεσα με τις μυστικές παραδόσεις και τη μαγεία.
Ακολουθώντας την πορεία του άστρου φτάσανε στην Ιουδαία. Τότε έβαλαν σε εφαρμογή το σχέδιό τους. Συνάντησαν το βασιλιά Ηρώδη και του αποκάλυψαν ότι γεννήθηκε ένας νέος βασιλιάς που θα του έπαιρνε την εξουσία. Και ο Ηρώδης, χωρίς να διστάσει, διέταξε να σφάξουν όλα τα νεογέννητα νήπια της χώρας του, σχεδόν δέκα χιλιάδες.

Στο μεταξύ όμως οι Μάγοι, είχανε φτάσει πρώτοι στη Βηθλεέμ, βρήκαν το θείο βρέφος και πρόσφεραν στους γονείς τους τα δώρα που είχαν φέρει. Σαν αντάλλαγμα ζήτησαν να πάρουν μαζί τους το μωρό, για να το σώσουν από τη σφαγή.Όσο για τους γονείς, φοβισμένοι και άβουλοι δεν έφεραν αντίρρηση, άλλωστε δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι διαφορετικό. Προτίμησαν να ζήσει το παιδί τους...

Το σχέδιο των Μάγων πραγματοποιήθηκε. Βρήκαν και πήραν μαζί τους το βρέφος που έδειχναν τα θεϊκά σημάδια τους και εξόντωσαν όλα τα υπόλοιπα, ώστε να μην τους κατηγορήσει κανείς στην πατρίδα τους ότι έκαναν λάθος. Κράτησαν το παιδί δώδεκα χρόνια, για να το μεγαλώσουν όπως ήξεραν και ήταν γραμμένο. Μετά το έστειλαν ξανά στον Ιωσήφ και τη Μαρία, για να κινηθεί στον κόσμο ...
Από το ευαγγέλιο του Ματθαίου αφαιρέθηκε η αυθεντική ιστορία επί Μεγάλου Κωνσταντίνου στην Πρώτη Οικουμενική Σύνοδο. Αντίθετα αναφέρεται η φυγή στν Αίγυπτο, μια βολική εκδοχή μεταγενέστερη. Το γεγονός παρέμεινε ζωντανό στην προφορική παράδοση και το διασώζει ο Ελύτης στο απόσπασμα της εισαγωγής...

Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2008

GREEK GYROS


Γυρίζει και βράζει στο ζουμί της
μια κοινωνία ολόκληρη
γυρίζει
και βράζει
δεν προχωράει
καίγεται
μέχρι να γίνει κομματάκια


Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2008

SOLARIS ΕΙΚΟΣΙ ΧΡΟΝΙΑ

Πέρασαν λοιπόν είκοσι χρόνια ! Από το φθινόπωρο του1989 που άνοιξε το SOLARIS.
Εμείς, φοιτητές και απόφοιτοι του Πολυτεχνείου, εργαζόμενοι και άνεργοι, συχνάζαμε χρόνια στα Εξάρχεια στη Μπόταση, στο αείμνηστο σήμερα ΜΑΜ ΤΑΪΜ, μια άθλια καφετέρια. Ωσπου μια μέρα ξεφύτρωσε απέναντί μας ακριβώς ένα νέο βιβλιοπωλείο, το SOLARIS, με comics και επιστημονική φαντασία. Στην αρχή ρίχναμε κλεφτές ματιές απ΄έξω στη βιτρίνα και στη Δέσποινα, την κοπέλλα που δούλευε μέσα. Μια φυσιογνωμία σκοτεινή και περίεργη. Υπήρξε μια αυθόρμητη θετική έλξη από την αρχή, και αρχίσαμε να ψωνίζουμε παρ΄ότι δεν έκανε τις ίδιες εκπτώσεις με την Πρωτοπορία. Σιγά σιγά ανακαλύψαμε τα αμερικάνικα comics αι είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε από κοντά την ανάπτυξη ενός νέου είδους τέχνης για ενήλικες, το graphic novel, όπως αναπτύχθηκε από σπουδαίους συγγραφείς όπως ο Alan Moore, ο Frank Miller, ο Neil Gaiman, ο Grant Morison, ο Brian Azzarelo και πολλοί σχεδιαστές και ζωγράφοι. Ο Sandman, οι Invisibles, ο John Constantine και ο Lucifer είναι πλέον ιστορία, που εμείς παρακολουθήσαμε από κοντά χάρις στο SOLARIS.
Ειδικά τη χρυσή δεκαετία του μαγαζιού, τα nineties, όταν δούλευαν εκεί ο Παναγιώτης, ο Νίκος και η Γιούλα, κάτω από τη στιβαρή διεύθυνση της Δέσποινας. Που διατηρεί πάντα τη σκοτεινή πλευρά της. Αντίθετα η Γιούλα στο ταμείο, γλυκιά, τρυφερή και με γεναιόδωρες καμπύλες, είχε δημιουργήσει κάποια εποχή στο φόρτε της, ολόκληρο σύλλογο θαυμαστών. Καμμιά φορά λέω στην Κατερίνα και τη Θεώνη που την έχουν αντικαταστήσει " Προσέξτε, γιατί από τη θέση αυτή πέρασε μια θεά !!!"

Αλλά τουλάχιστον η δική μας παρέα, έζησε μέσα από SOLARIS πιο έντονα από οτιδήποτε, τη μανία με τις κάρτες, τα trading cards με fantasy ζωγράφους. Από το 1994 έως και το 1998 μας είχε ομαδικά συνεπάρει η συλλογή και η ανταλλαγή αυτών των καρτών. Συλλογική μανία που το καταλαβαίνουν μόνον όσοι το έζησαν...



Μετά το 2000 ο χώρος απλώθηκε, άνοιξαν κι άλλα μαγαζιά, το κοινό πολλαπλασιάστηκε και όλοι μας κουβαλώντας μια εικοσαετία στην πλάτη έχουμε αλλάξει. Μια επέτειος αναπόφευκτα αναδεικνύει τις αλλαγές στο πέρασμα του χρόνου. Αυτό που μένει όμως τουλάχιστον από πλευράς μου είναι μια αίσθηση ευγνωμοσύνης στη Δέσποινα και τα άλλα παιδιά, γιατί περάσαμε μαζί τους μιαν ενδιαφέρουσα εικοσαετία...

Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2008

MURDER IS EASY

Standing on the beach
With a gun in my hand
Staring at the sea
Staring at the sand
Staring down the barrel
At the arab on the ground
I can see his open mouth
But I hear no sound ...
THE CURE
Killing An Arab


Ο Andre Breton στο δεύτερο υπερρεαλιστικό μανιφέστο το γράφει ξεκάθαρα : " Η πιο απλή υπερρεαλιστική ενέργεια συνίσταται στο να βγεις στο δρόμο με το ρεβόλβερ στο χέρι και να πυροβολήσεις στην τύχη, όσο μπορείς, το πλήθος". Ο ξένος του Camus το πραγματοποίησε κιόλας, σκοτώνοντας ένα Άραβα στο Αλγέρι. Οι CURE το έκαναν τραγούδι στον πρώτο τους δίσκο. Στον Ντοστογιέφσκι ο φόνος δικαιώνεται από την απουσία του θεού. Ο Κιρίλωφ θα αυτοκτονήσει για να γίνει θεός ο ίδιος, ομολογώντας και το φόνο του Σάτωφ που έκαναν οι μηδενιστές. Ο Ιβάν Καραμάζωφ συνειδητοποιεί ότι αφού δεν υπάρχει θεός "όλα επιτρέπονται", και από αυτή την ιδέα θα γίνει ηθικός αυτουργός στο φόνο του πατέρα του.

Από κοντά και το δημοτικό τραγούδι που άλλοτε προτρέπει "αν δε στοιχειώσεις άνθρωπο, γεφύρι δε στεριώνει" και άλλοτε αξιολογεί "κάλιο είναι η μάνα του φονιά παρά του σκοτωμένου". Όσο για την Ιλιάδα, από που να ξεκινήσει κανείς...Πάτροκλος εφόνευσε Σαρπηδόνα, 'Εκτωρ εφόνευσε Πάτροκλο, Αχιλλέας εφόνευσεν Έκτορα, Πάρις εφόνευσεν Αχιλλέα, Φιλοκτήτης εφόνευσε Πάρι κλπ.

Φιλολογικές δολοφονίες.

Όμως στο μυαλό μου πάντα γύριζε ο τίτλος ενός βιβλίου της Agatha Christie που είχα διαβάσει μικρός "Ο φόνος δεν είναι παιχνίδι". Πρόκειται για μετάφραση στα ελληνικά του μυθιστορήματος "What mrs McGillicuddy saw" και φυσικά δε θυμάμαι καθόλου την πλοκή. Στην αγγλοσαξωνική νοοτροπία της συγγραφέως, ο δολοφόνος είναι ένοχος, πρέπει να αποκαλυφθεί στο τέλος και να τιμωρηθεί οπωσδήποτε. Τα κίνητρα του δεν έχουν σημασία μπρός στη ζωή που χάθηκε, όσο ασήμαντη και να ήταν. Αστυνομική παραφιλολογία ? Έλλειψη εμβάθυνσης στην ανθρώπινη υπόσταση ? Ο Σεφέρης νομίζω βάζει τα πράγματα στη θέση τους


δε χρειάζεται μακρύ καιρό
για να φουσκώσει της πίκρας το προζύμι,
δε χρειάζεται μακρύ καιρό
το κακό για να σηκώσει το κεφάλι,
κι ο άρρωστος νους που αδειάζει
δε χρειάζεται πολύ καιρό
για να γεμίσει με την τρέλα...

τρεις σφαίρες αρκούν...

Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2008

GENOA PARIS ATHENS



GENOA PARIS ATHENS



WHAT'S NEXT ?




MERCREDI 10 DECEMBRE 2008 22H10
STADE DE GERLAND

LYON

Το πανώ αναρτήθηκε στο γήπεδο από οπαδούς της Μπάγιερν Μονάχου


Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2008

ΕΠΙΤΡΑΠΕΖΙΟ NOOKII

...ρίχνω ζάρια φέρνω ντόρτια
άντε μπρος της γκόμενας την πόρτα
ΖΕΪΜΠΕΚΙΚΟ ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΗΣ


Ένα καλό δώρο τώρα που πλησιάζουν οι γιορτές. Πρόταση για επιτραπέζιο τις κρύες νύχτες του χειμώνα. Αυστηρά για δύο άτομα. Ζευγάρι.
Το παιχνίδι λέγεται nookii και μπορείτε να το δείτε εδώ. Περιέχει ζάρια, χρονόμετρο και κάρτες για κάθε παίκτη. Οι κάρτες χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες με χαρακτηριστικούς τίτλους
Mmm για την προθέρμανση
Ooh για τα παιχνίδια
Aah για τις παρεκτροπές
Να μην ξεχάσω, περιέχει ακόμα και μαντίλι για να δένονται τα μάτια του παίχτη σε κάποιες ιδιαίτερες στιγμές. Ταμπλώ και πιόνια δεν υπάρχουν. Ολο το παιχνίδι παίζεται στο σώμα των παικτών και ο νοών νοείτω...
Πριν ξεκινήσετε, βάλτε την ένδειξη "do not disturb" έξω από την πόρτα του δωματίου σας για κάθε ενδεχόμενο...
Καλή διασκέδαση...

Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2008

ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ

Απόψε κάνεις μπαμ
απόψε κάνεις μπαμ
σε βλέπουν και φρενάρουνε
και σταματούν τα τραμ
Β. ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ
Την Αγία Βαρβάρα, σύμφωνα με την παράδοση, αποκεφάλισε ο ίδιος ο πατέρας της, αφού προηγουμένως δεν κατάφεραν με βασανιστήρια να την αναγκάσουν να εγκαταλείψει το Χριστιανισμό. Τη στιγμή της εκτέλεσης όμως, ένας κεραυνός χτύπησε τον πατέρα και τον έκανε στάχτη. Αυτό το σημάδι οδήγησε πολύ αργότερα όσους παράγουν και χρησιμοποιούν εκρηκτικά και πυρομαχικά να την ανακηρύξουν προστάτιδα του κλάδου. Ακόμα και σήμερα, τις πυριτιδαποθήκες των πολεμικών πλοίων στη ναυτική γλώσσα τις λένε santabarbara. Καθόλου παράδοξο, αφού δύο καλόγεροι, ο Roger Bacon έγραψε σε κρυπτογραφική μορφή τη συνταγή της πυρίτιδας και ο Berthold Schwartz σε ένα του αλχημιστικό πείραμα για παραγωγή χρυσού που οδήγησε σε έκρηξη την παρασκεύασε πρώτος.

Πρώτος ? Πιθανόν στη μεσαιωνική Ευρώπη, γιατί οι Κινέζοι την ήξεραν οπωσδήποτε, αλλά τη χρησιμοποιούσαν μόνο για ειρηνικούς σκοπούς, πυροτεχνήματα και ονειροφαντασίες. Ο καθηγητής μου στο Πολυτεχνείο υποστήριζε βέβαια ότι την ανακάλυψαν πρώτοι οι αρχαίοι Έλληνες, αφού τα υλικά υπήρχανε σε ορυκτα. Κατείχε τη μυστική συνταγή το Μαντείο των Δελφών και τη χρησιμοποίησε μόνο δύο φορές ως έσχατο όπλο άμυνας εναντίον των Περσών του Ξέρξη και των Γαλατών. Να μην ξεχάσω και το υγρό πυρ των Βυζαντινών, που κανείς δε γνωρίζει ακριβώς τη σύστασή του.

Στην φωτογραφία παραπάνω, είμαι όρθιος, τρίτος από δεξιά και έχω δίπλα μου την εικόνα της Αγίας Βαρβάρας. Πρωτη μου δουλειά στη βιομηχανία, μετά την επιτυχημένη εγκατάσταση και λειτουργία της μονάδας νιτρογλυκερίνης, πρώτη ύλη για παραγωγή του δυναμίτη. Τελευταίο σύστημα ασφαλείας η αγία. Στην ψυχολογία της δουλειάς αυτής είναι τελείως απαραίτητη. Πολλοί εργατες προσεύχονταν κάθε πρωί πριν ξεκινήσουν. Ακόμα κι εγώ, σταματούσα πολλές φορές για ανάψω κερί στο εκκλησάκι της, μετά τη στροφή της Ραφήνας προς τη Νέα Μάκρη. Και στη γιορτή της κάναμε ανατινάξεις στο πεδίο δοκιμών σ΄ανάμνηση του κεραυνού που έκαψε τον πατέρα της.

Πέρασαν είκοσι χρόνια από τη φωτογραφία και δέκα χρόνια που έχω αλλάξει δουλειά.

Στα μάτια του συνάδελφου που σκοτώθηκε από έκρηξη ένα χρόνο μετά, η απορία παραμένει...