Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2012

BANGA



Υπάρχουν ακόμα κάποιοι που αγοράζουν μουσικά CD ? Με ρωτούσε τις προάλλες η κόρη μου, που έχει βολευτεί με το παράνομο downloading. 
Περιμένοντας στις τεράστιες ουρές του Public, της έδειξα έναν άνδρα στην ηλικία μου που περίμενε να πληρώσει στη σειρά του καμιά δεκαριά. Ένα μου κίνησε την περιέργεια. 'Έβγαλε καινούργιο δίσκο η Patti Smith, τον ρώτησα. Βέβαια, μου απάντησε και μου έδειξε τη special edition του BANGA σε μορφή βιβλίου. Περιττό να σας πω ότι το ζήτησα αμέσως από τον Άγιο Βασίλη, αλλά μου το χάρισε σήμερα η κόρη μου.
Πρόκειται για φιλολογικό art rock 'n roll, βγαλμένο απ΄τα παλιά. Πως έχει καταφέρει να χωρέσει, εκτός από τους συνήθεις ύποπτους , συγγενείς, γνωστούς και φίλους ένα σωρό κόσμο, μόνον αυτή μπορούσε να το πετύχει.
Ακολουθεί κατάλογος :
  • Jean Luc Goggard
  • Μιχαήλ Μπουλγκάκωφ
  • Νικολάι Γκόγκολ
  • Αντρέι Ταρκόφσκι
  • Amerigo Vespucci, αυτός που πήρε η Αμερική το όνομα της
  • Maria Schneider, η πρωταγωνίστρια στο Τελευταίο Ταγκό στο Παρίσι
  • Robert Mapplethorpe
  • Johnny Depp, ναι ο γνωστός, παίζει drums και ηλεκτρική κιθάρα
  • Amy Winehouse
  • Άγιος Φραγκίσκος της Ασσίζης
  • Pierro de la Francesca
  • Neil Young
Και να φανταστεί κανείς ότι όλα ξεκίνησαν από μια κρουαζιέρα στη Μεσόγειο. Πέρασε και από τη Ρόδο φυσικά. Και με πιο καράβι ? Το COSTA CONCORDIA, αυτό που βούλιαξε πριν την κυκλοφορία του δίσκου.
Banga είναι το όνομα του σκύλου του Πόντιου Πιλάτου. Το πιστό ζώο ήταν η μόνη παρηγοριά του   Ρωμαίου αξιωματούχου στις ημικρανίες που τον βασάνιζαν. Από το βιβλίο " Ο μαιτρ και η Μαργαρίτα" του Μπουλγκάκωφ. 

Παίζεται δραματοποιημένο  στο θέατρο STUDIO ΜΑΥΡΟΜΙΧΑΛΗ

Μαυρομιχάλη 134, Εξάρχεια , 0030 2106453330,
Δευτέρα και Τρίτη: 21.00
Είσοδος 10 - 16 ευρώ

Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012

ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ ΤΟΥ ΚΗΤΟΥΣ

Χάθηκα, είναι αλήθεια.
Δεν έπεσα στο πηγάδι, όπως παλιότερα. (δες εδώ). Τότε ήταν που ούρλιαζα  με όλη τη δύναμη των πνευμόνων μου και κανείς δε μ΄άκουγε, ώσπου έπαψα να ελπίζω πως θα με βρει κανείς. Οι σαρανταποδαρούσες και οι αράχνες σέρνονταν πάνω μου. Τα κόκαλα όσων πέθαναν πριν από μένα βρίσκονταν γύρω μου σκορπισμένα. Ήτανε όλα  υγρά και σκοτεινά, μονάχα πάνω μου υπήρχε ένας ελάχιστος φωτεινός κύκλος  σα χειμωνιάτικο φεγγάρι.
Όχι αυτή τη φορά.
Τώρα με κατάπιε η μεγαλύτερη  Άσπρη Φάλαινα του κόσμου, ο Moby Dick. Κάτι είχα διαισθανθεί παλαιότερα. (δες εδώ). Η καρδιά της είχε το μέγεθος σπιτιού και η κοιλότητα του στήθους της έμοιαζε με καθεδρικό ναό. Είχα όμως καλή παρέα στην κοιλιά της. Ο προφήτης Ιωνάς, ο Σεβάχ ο Θαλασσινός, ο Βαρώνος Μυνχάουζεν, ακόμα και ο Πινόκιο αυτοπροσώπως. Χίλιες φορές προτιμότερο από ένα πλήρωμα που απαρτιζόταν κυρίως από μιγάδες αρνησίθρησκους, κατακάθια και κανίβαλους.
Περνάγαμε καλά εκεί μέσα, μέχρι που ρεύτηκε ξαφνικά και μας ξέρασε όλους έξω σήμερα το πρωί, παραμονή Χριστουγέννων...

Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2012

ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ


Ανάμεσα στα πράγματα που ξεκαθάριζα για πέταμα, βρήκα κι αυτό το παλιό γράμμα του πατέρα μου. Το έβλεπα για πρώτη φορά. Την εποχή των e-mail των SMS και του Skype, μια επιστολή από το 1955 αξίζει την προσοχή μας.
Σημειολογικά στην αρχή, διαπιστώνω πόσο φρόντιζε ο πατέρας μου την αλληλογραφία του. Είχε τυπώσει επιστολόχαρτα στο όνομα του, όπως φαίνεται καθαρά στην αρχή της σελίδας. Αν και το χαρτί δεν έχει γραμμές, η ευθυγραμμισμένη γραφή προϋποθέτει βοήθεια από κάτω. Δε σχολιάζω την καλλιγραφία και την απουσία οποιασδήποτε μουτζούρας.
Στο περιεχόμενο τώρα, ο γιος που δουλεύει στην πόλη γράφει στον πατέρα του στο χωριό. Φαίνεται πως δεν υπάρχει δουλειά, γιατί κάθονται όλη την ημέρα στην αυλή του εργοστασίου και τον τρώει η ζέστη. Ο διευθυντής είναι για τους  τύπους και πολύ φοβιτσιάρης, χωρίς να έχει δικαιώματα ο φουκαράς. Υπάρχει και εμβόλιμο σημείωμα στην αδερφή του. Της αγόρασε ρολόι με 555.000 δραχμές της εποχής εκείνης και το στέλνει. Ταυτόχρονα την προειδοποιεί να προσέχει για να μην του βγάλει τα μάτια. Της πήρε μισοφόρι και ζώνη και απολογείται γιατί δεν πρόλαβε (?) να της αγοράσει και μπλούζα ο καψερός. Επιφυλάσσεται να της πάρει φούστα μπλούζα όταν συναντηθούν...

Ήταν Παρασκευή, 8 Ιουλίου 1954, Προκοπίου μεγαλομάρτυρος , και αυτήν ακριβώς την ημέρα στη Γουατεμάλα,  ο στρατηγός Castillo Armas με πραξικόπημα που υποστήριξαν οι Ηνωμένες Πολιτείες, διώχνει από την εξουσία τον κομμουνιστή πρόεδρο  Jacobo Arbenz Guzman...

Αξίζει νομίζω να μεγαλώσετε την εικόνα με το γράμμα και να το διαβάσετε ολόκληρο...

Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2012

ΤΟ ΠΕΤΑΞΑ...


Το πέταξα...
Επιτέλους...
Το παλιό μου πικ-απ.
Δε δούλευε κιόλας, χρόνια τώρα.
Και τώρα νοιώθω αλαφρωμένος.
Δεν πέταξα ακόμα τους δίσκους. Σκέφτομαι να τους κρατήσω. Μόνο και μόνο για τα εξώφυλλα τους. Σκέφτομαι σοβαρά να διακοσμήσω κάποιον τοίχο, να θυμίζει sixties, seventies & eighties.
Πέταξα κι άλλα πράγματα...
Πέταξα περιοδικά,  "Αγώνας για την κομμουνιστική ανανέωση", "Λατινική Αμερική ", "Αντιθέσεις".
Δεν πέταξα το "Αυγό" του Μανώλη Ρασούλη, το  CONVOY και την  ΤΡΥΠΑ. Τα θυμάται κανείς άραγε ?
Πέταξα παλιά Αστερίξ και Ισνογκούντ.
Δεν πέταξα τον Κοκομπίλ...
Πέταξα, πέταξα, πέταξα κι άλλα...
Πετάω ακόμα και μ΄αρέσει πολύ...

Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2012

RED HOT CHILLI PEPPERS ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ



Εκτός από τον τίμιο ιδρώτα της εργασίας
υπάρχει και ο βρώμικος ιδρώτας της συναυλίας...

Κυριακή 26 Αυγούστου 2012

Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ

Γυρίσαμε· πάντα κινάμε για να γυρίσουμε
στη μοναξιά, μια φούχτα χώμα, στις άδειες παλάμες.

ΕΝΑΣ ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
Γ. ΣΕΦΕΡΗΣ


Ξέρετε πότε καταλαβαίνω πως βρίσκομαι πραγματικά σε διακοπές ? Οταν δε θυμάμαι πλέον τι μέρα είναι. Δευτέρα, Τρίτη, Παρασκευή και Κυριακή, όλες ίδιες, δε χρειάζονται ονόματα. Αλλάζει ο ρυθμός του χρόνου, αλλάζει το ωράριο της καθημερινότητας, αδειάζει το μυαλό. Μπορώ να παρατηρώ το χέρι μου ν΄ανεβοκατεβαίνει, τα πόδια μου να φεύγουνε και την αναπνοή μου πως πηγαινοέρχεται, μέσα έξω. Χαλάρωση, συγκέντρωση, σχεδόν γαλήνη.

  

Ξέφυγα τελείως από την τυρανία του κλιματισμού, την ξεραΐλα στη γλώσσα και τα παγώματα στον αυχένα. Τώρα με το μελτέμι που φυσάει δροσίζομαι, σχεδόν δεν ιδρώνω και κοιμάμαι το μεσημέρι στο μπαλκονάκι που δεν το πιάνει ο ήλιος. Διαβάζοντας βιβλία που με μεταφέρουν αλλού, στο κακόφημο Μπρονξ της δεκαετίας του 70, την περίφημη τετραλογία για tον Isaac Sidel του Jerome Charyn, με είκοσι χρόνια καθυστέρηση για νάμαι ειλικρινής. Η άγρια Μαιρυλιν, ο Γαλανομάτης, ο Ιρλανδός Πάτρικ Σίλβερ αλλά και ολόκληρη η οικογένεια Γκούζμαν που βλέπετε στην εικονογράφηση, σε μιαν υπερρεαλιστική Νέα Υόρκη της βίας των δρόμων, τελείως αντίθετη από την περιοχή των Μύλων στην Αστυπάλαια, τον τόπο με τα μυστικά φιλιά.



Ολα τα παραπάνω μέχρι την αναπόφευκτη ώρα της επιστροφής. Οταν ξαφνικά  συνειδητοποιώ πως τέλειωσαν και φέτος οι διακοπές. Και το νησί ξαναγίνεται προβληματικό στην άγονη γραμμή, με τον αέρα που σαρώνει τα πάντα τις υπόλοιπες εποχές και μαστιγώνει τις παραλίες, τους ελάχιστους κατοίκους που κλείνονται στα σπίτια τους βλέποντας τηλεόραση. Η Αστυπάλαια του Δεκαπενταύγουστου,  μια ψεύτικη αναπαράσταση για τους τουρίστες, μια αυταπάτη των είκοσι ημερών, που όμως θα θέλαμε να διαρκεί για πάντα...

Πέμπτη 16 Αυγούστου 2012

ΑΣΤΥΦΑΓΙΑ

Στην ταβέρνα Αστυφαγία, του Θανάση, στο Σχοινώντα της Αστυπάλαιας, βρήκαν τρόπο για να προωθήσουν το νέο βιβλίο του Θόδωρου Πάγκαλου. Τύπωσαν και μπλουζάκια.
Εκεί τρώμε και πίνουμε...

Τρίτη 14 Αυγούστου 2012

ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΜΕ ΘΕΑ

Κάθε μπαλκόνι έχει άλλη θέα
ματάκια μου μοιραία
δε θέλω να μου κλαις
κάθε μπαλκόνι έχει άλλη θέα
στο ορκίζομαι παρέα
θα ‘ρθουν μέρες καλές...

 Από το μπαλκόνι μου
 στη Χώρα της Αστυπάλαιας 
βλέπω αυτό...
...αλλά και αυτό...

Οταν ζητάω απόδειξη στα μαγαζιά με βλέπουν σαν ούφο, είμαι ο μοναδικός που δίνουν, με έχουνε μάθει ήδη και την κόβουνε πριν το αναφέρω καν...
Κάποιοι άλλοι σε ρωτάνε " θέλετε απόδειξη" και όταν τους απαντάς "φυσικά", ξυνίζουν τα μούτρα τους γιατί άλλο περίμεναν ν΄ακούσουν, η ταμειακή μηχανή αιφνιδίως δε λειτουργεί, είτε ορισμένοι ομολογουν ότι δε γνωρίζουν πως δουλεύει...
Μόνο στο υπαίθριο βιβλιοπωλείο κόβουν σε όλους χωρίς εξαίρεση, είναι προχωρημένη ή καθυστερημένη η κοπέλα που εργάζεται ώρες ολόκληρες εκεί ?
Φαντάζομαι το ίδιο συμβαίνει σε όλες τις παραθεριστικές περιοχές...

Παρασκευή 3 Αυγούστου 2012

ΦΕΥΓΩ...

...για διακοπές στην Αστυπάλαια, όπως και το 2009 και το 2010.


Φέτος το αυτοκίνητο θα έχει περισσότερο χώρο. Η μεγάλη μου κόρη, φοιτήτρια πλέον, έφυγε με την παρέα της για τη Σκιάθο. Ευτυχώς η μικρότερη είναι πολύ μικρή ακόμα για να μας εγκαταλείψει...

Πέμπτη 26 Ιουλίου 2012

ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

Α, γλυκά του Νείλου δειλινά
μάγια φορτωμένα.
Α, πώς μου 'λεγε μια φοινικιά
παραμύθια ξένα.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΖΑΧΟΣ 

Αθλοφόρε Παρασκευή
πέρασες σώα από την πυρακτωμένη περικεφαλαία
δεν έπαθες τίποτα μέσα στο καζάνι με το καυτό λάδι και την πίσσα
όταν σε ρίξανε στο λάκκο με τα φίδια, πέθαναν εκείνα
κι όμως τα κατάφερε να σ΄ εξαφανίσει
το ταπεινό κουνούπι του Νείλου...


Όταν το άκουσε ο Ζακ Ρογκ δεν πίστεψε σε κάτι τέτοιο και θέλησε ο ίδιος να διαπιστώσει το αληθές, όμως πλησιάζοντας το λέβητα τα μάτια του βλάφτηκαν,  η Παρασκευή του έριξε λίγο λάδι στα μάτια, με αποτέλεσμα να τυφλωθεί. Η Παρασκευή όμως με θαυματουργικό τρόπο θεράπευσε τα μάτια του. Έτσι μέχρι και σήμερα θεωρείται προστάτης των ματιών με κύριο μέσο θεραπείας τα οφθαλμόλουτρα...




Δευτέρα 23 Ιουλίου 2012

PROF., ΟΠΩΣ ΠΡΟΦΕΣΟΡ Ή ΠΡΟΦΗΤΗΣ

Κατέχω ένα κληρονομικό χάρισμα ενόρασης από την οικογένεια Μαντίγκε στην οποία ανήκω. Η οικογένεια μου μού έμαθε να βοηθάω τους ανθρώπους ανάλογα με το προσωπικό τους πρόβλημα. Η εργασία μου είναι απλή και αποτελεσματική, όταν βλέπω κάποιον το αποτέλεσμα είναι  εγγυημένο και σίγουρο. Όλοι όσοι έχετε πάει σε άλλα μέντιουμ, χωρίς να έχετε αποτέλεσμα στο πρόβλημά σας, επικοινωνήστε μαζί μου. Λύνω κάθε πρόβλημα σχετικά με χρόνιες παθήσεις, ψυχολογικά προβλήματα, ερωτικά ζητήματα, επανένωση ζευγαριών, εργασιακά θέματα, πιστωτικά θέματα με τράπεζες, εξετάσεις. Είμαι ειδικός στα προβλήματα ανδρικής ανικανότητας. Οσοι ανησυχείτε σχετικά με σεξουαλικά

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΣΕ 48 ΩΡΕΣ

Τρίτη 3 Ιουλίου 2012

HELSINKI 2012


Βρέθηκα στο Ελσίνκι την περασμένη εβδομάδα. Η μεγαλύτερες μέρες του χρόνου, midsummer όπως το λένε εκεί. Ενα σούρουπο που δεν έλεγε να τελειώσει, έως τις δώδεκα. Και ξανά τον ήλιο να ανατέλει από τις δύο το πρωί.




Με βροχή και κρύο, αλλά και ουράνιο τόξο .


Πόλη πρωτεύουσα του design, όχι μόνο φέτος, αλλά για πάντα...




Κυριακή 17 Ιουνίου 2012

ΕΚΛΟΓΕΣ ΙΟΥΝΙΟΥ 2012



Ηταν κολλημένο σε όλες τις γωνίες γυρω από το σχολείο που ψηφίζω. Δεν ήταν προεκλογική αφίσσα ή ψηφοδέλτιο. Και δε γνωρίζω αν επηρέασε την απόφαση κανενός μπροστά στην κάλπη.

Κυριακή 10 Ιουνίου 2012

ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΧΑΡΙΤΟΥ


Από το λεξικό του Δημητράκου :

κασ(σ)ιδιάρης : ο πάσχων αλωπεκίασιν, κασσίδαν, τριχόπτωση. παροιμία "όλα παίζει ο κασσιδιάρης, έξω από το κλωτσοσκούφι ( ο έχων ελλάτωμα τι προσπαθεί πάντοτε να το αποκρύπτει)
κασ(σ)ιδιάζω : προσβάλλομαι υπό κασσίδας, πάσχω από αλωπεκίαση  2) μεταφορικά ερεθίζομαι, νευριάζω.
κασ(σ)ίδης  ο πάσχων τριχόρροιαν, κασσίδαν, ο φαλακρός 2) μεταφορικά ο μωροκενόδοξος και ακατάδεκτος, ψωροϋπερήφανος.
κασσιδαρία  νεώτερο, ζωολογικό, γένος μαλακίων της οικογενείας των κασσιδιδών
κασσιδίδαι   νεώτερο, ζωολογικό, οικογένεια μαλακίων του αθροίσματος των κτενοβραγχίων.

[ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ] μεσαιωνικό <κασσίδιον υποκοριστικό του  κάσσις<λατινικό cassis "περικεφαλαία"

Κώστας Χαρίτος  ήρωας αστυνομικών μυθιστορημάτων του Πέτρου Μάρκαρη
Πέτρος Μάρκαρης  σεναριογράφος της ταινίας του Αγγελόπουλου Μεγαλέξανδρος
Μεγαλέξανδρος  δες εδώ

Τετάρτη 6 Ιουνίου 2012

LEVIATHAN

When he swims the oceans spill
He can start earthquakes at will
He lives when the earth was desolate
I sing Leviathan the great.


Οταν δημιούργησε τα ψάρια και τα θαλάσσια θηρία από φως και νερό, επέτρεψε στο Λεβιάθαν , που ήταν μεγαλύτερος απ΄όλα τα υπόλοιπα μαζί, να τα κυβερνάει από ένα θρόνο που ήταν στημένος πάνω σε ένα κολοσσιαίο βράχο κάτω από τα νερά. Οι μεγάλοι θαλάσσιοι δράκοντες είναι η τροφή του. Πίνει από έναν παραπόταμο του Ιορδάνη, που χύνεται στον ωκεανό μέσα από ένα μυστικό κανάλι. Οταν πεινάει, ξεφυσάει έναν ατμό γεμάτο καπνούς που αναταράζει τα νερά σε τεράστια απόσταση. Οταν διψάει, προκαλεί τέτοια αναταραχή, που πρέπει να περάσουν εβδομήντα χρόνια για να ησυχάσει και πάλι η Αβυσσος.
«Ένα ευφυές, ασπόνδυλο θαλάσσιο πλάσμα το μέγεθος του οποίου καθιστά τη λέξη “γιγάντιο” απλώς ανεπαρκή,» είπε ο κ. Λεβή Αθανάσιος, έλληνας ιουδαϊκής καταγωγής.. «Είναι για τις φάλαινες ό,τι είναι εκείνες για τις ρέγγες. Δεν υπάρχει άλλος οργανισμός σαν και αυτόν στην Γη. Είναι ένα μοναδικό κύτταρο που δεν διαιρέθηκε ποτέ. Απλώς μεγάλωνε διαρκώς για δισεκατομμύρια χρόνια.  Το σώμα του έχει σχήμα πυραμίδας. Και αυτό το μέγεθος δεν χρειάζεται το συνηθισμένο σχήμα του ψαριού. Χρειάζεται ένα πιο στιβαρό σχήμα για να αντέχει στις τεράστιες πιέσεις στο βυθό του ωκεανού. Έτσι πήρε το σχήμα μιας πυραμίδας με πέντε πλευρές, συμπεριλαμβανομένης της βάσης.»
«Είναι παμφάγο» συνέχισε ο κ. Λεβή Αθαν.  «Δεν γίνεται διαφορετικά. Τρώει τα πλάσματα που ζουν γύρω του αλλά μπορεί να φάει οτιδήποτε, από αμοιβάδες και φύκια μέχρι φάλαινες. Πιθανότατα μπορεί να αντλήσει ενέργεια και από ανόργανη ύλη, όπως κάνουν τα φυτά. Αναγκάστηκε να αλλάξει λίγο τη δίαιτά του στη διάρκεια των γεωλογικών περιόδων. Πριν από ένα δισεκατομμύριο χρόνια δεν ήταν τόσο μεγάλος. Αναπτύσσεται πολύ αργά.»

Κάποιοι προφητεύουν ότι θα γίνει ένα μεγάλο αγγελικό κυνήγι όπου ο Λεβιάθαν θα είναι το θήραμα. Ομως ακόμα και και οι πιο τολμηροί άγγελοι πρέπει να φύγουν μακριά του όταν αυτός θα είναι περικυκλωμένος. Οταν θα συνάζονται για να επιτεθούν το μόνο που θα καταφέρνουν θα είναι να στομώνουν τα σπαθιά τους πάνω στα λέπια του. Ωσπου να έρθει αυτός που θα τον πιάσει με ένα γάντζο, θα τον τραβήξει έξω από την Αβυσσο, θα του δέσει τη γλώσσα με σκοινί, θα μπήξει στα ρουθούνια του ένα καλάμι και θα τρυπήσει τα σαγόνια του μ΄ένα αγκάθι, σα νάναι ποταμόψαρο. Επειτα θα πετάξει το κουφάρι του στο βάθος μιας βάρκας και θα το στείλει πέρα, στην ψαραγορά. Και θα ετοιμάσει ένα σπουδαίο συμπόσιο με το κρέας του, να φάνε οι δίκαιοι που τον ακολούθησαν, και θα δώσει να πουληθούν στους δρόμους όσα οι δίκαιοι δεν μπορούν να φάνε, θα φτειάξει σκηνές από το δέρμα του και θα στολίσει τα τείχη της πόλης  με ότι θα έχει απομείνει, και τα στολίδια θα λάμπουν έως το τέλος του κόσμου...

Κυριακή 3 Ιουνίου 2012

Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ


Μερικοί πίστευαν πως η "παρανοϊκή πολιτική¨των Γερμανών μοιραία θα προκαλέσει εξέγερση. Ενας Αμερικανός έλεγε πως ήταν πιθανή μια νέα "γαλλική επανάσταση". Ιταλοί παρατηρητές επίσης πίστευαν ότι διέβλεπαν τις απαρχές μιας "εξεγερτικής ψύχωσης". Σε μια έκθεση του Ιανουαρίου του 1942 προς τον Μουσολίνι, ένας Ιταλός αξιωματούχος το έθετε πολύ ξεκάθαρα : "Η συλλογιστική που ωθεί τον Έλληνα προς την εξέγερση είναι αρκετά απλή και σταράτη. Του λέει : " Οτι και να γίνει, εσύ δεν μπορείς να ζήσεις. Τα παιδιά σου είναι καταδικασμένα να πεθάνουν της πείνας. Το μόνο που σου έχει μείνει είναι να εξεγερθείς, να σκοτώσεις και να σκοτωθείς τιμημένα. Ολη η Ευρώπη, υποφέροντας σαν κι εσένα, θα ακολουθήσει το παράδειγμα σου και η χώρα θα έχει νέους ήρωες. " Ο υπουργός Εξωτερικών Τσιάνο φρονούσε ότι " όλα είναι δυνατά, από μια επιδημία ως τις άγριες εξεγέρσεις, από μέρους ενός λαού που ξέρει ότι δεν έχει τίποτα να χάσει".

Μέρος δεύτερο, κεφάλαιο όγδοο, σελίδα 115  

Κυριακή 27 Μαΐου 2012

ΤΑ ΝΕΑΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ


Κυκλοφόρησε επιτέλους στα ελληνικά το τελευταίο άλμπουμ του Corto Maltese. Αυτό που έλειπε για να ολοκληρωθεί η σειρά. Εδώ συναντάμε τον Ρασπούτιν, στρατιώτη του Τσαρικού στρατού στο Ρωσοϊαπωνικό πόλεμο το 1905. Είναι νεαρός, όπως και ο Corto, χωρίς τη γενειάδα που ξέρουμε, κάνοντας τη μύτη του να ξεχωρίζει περισσότερο. Στον πρόλογο μαθαίνουμε για τα παιδικά χρόνια του Corto, ότι χρειάζεται να ξέρει κάποιος για να ξεκινήσει να διαβάζει την ιστορία. Μια ιστορία που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ  από τον Hugo Pratt, με πρωταγωνιστές το Ρασπούτιν και τον αμερικάνο συγγραφέα Jack London.
 
Πάμε να κρυφτούμε !
Ναι αλλά που ?
Στον άξονα του έλικα. Έλα γρήγορα...


Τετάρτη 23 Μαΐου 2012

ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ



Ήτανε δάσκαλος στην Ουκρανία. Μετά την κατάρρευση της χώρας του αναγκάστηκε να μεταναστεύσει. Στην Ελλάδα έφτασε σχεδόν περπατώντας, έτσι τουλάχιστον έλεγε με καμάρι, και απορούσε πως τα κατάφερε. Εκανε διάφορες δουλειές εδώ, κηπουρός, οικοδόμος, μπογιατζής, ότι έβρισκε. Εβαζε δορυφορικές κεραίες και πουλούσε κάρτες πρόσβασης σε τηλεοπτικά προγράμματα που τα έσπαζε μόνος του στον υπολογιστή.
Εφερε και την οικογένειά του στην Ελλάδα. Η γυναίκα του, καθηγήτρια πιάνου, καθάριζε σπίτια.
Με τα λεφτά που μάζεψαν όλα αυτά τα χρόνια, αγόρασε στην  πατρίδα του δύο διαμερίσματα κι ένα μαγαζί.
Πριν από λίγες μέρες έμαθα πως επιστρέφουν οικογενειακώς στην Ουκρανία. Ισως για να προλάβει, πριν ζήσει κι εδώ μια νέα κατάρρευση. Ετσι κι αλλιώς τα πράγματα έχουν δυσκολέψει, δε βρίσκει τις δουλειές που έκανε παλιότερα. Το πιο εντυπωσιακό που άκουσα να λέει, είναι πως τα σχολεία στην πατρίδα του είναι καλύτερα από τα αντίστοιχα ελληνικά και θέλει τα παιδιά του να μάθουν περισσότερα γράμματα.
Δάσκαλος είναι, ξέρει...

Παρασκευή 18 Μαΐου 2012

ΕΔΩ ...

Ηταν η πρώτη μου επαφή με τις Τρύπες, είκοσι χρόνια πρίν. Αυτό ακριβώς το τραγούδι.  Από τις πρώτες νότες της κιθάρας ένοιωσα πως είμουν μέσα του, πως έβγαινε αυτό από μένα, τόση ταύτιση. Οσο για τους στίχους τι να πω. Τελείως διαφορετικό το κλίμα, πολύ μακριά από το πνεύμα της εποχής με το κυνήγι του πλούτου, της κατανάλωσης και της καλής ζωής.
Σήμερα όμως που το ξανακούω και βλέπω το βιντεοκλιπ, νομίζω πως περιγράφει τέλεια το αδιέξοδο και την κατάρρευση που μας περιβάλλει. Σώθηκαν οι κατάρες, τέλειωσαν οι ευχές, άνθρωποι με καρδιές δανεικές γυρίζουνε στους δρόμους σα σκιάχτρα, πραγματικά ναυάγια. Οι μέρες τους είναι πεθαμένες πριν καλά καλά γεννηθούν, κι οι νύχτες τους χωρίς άγριες γιορτές. Τοπίο καταστροφής κι ερήμωσης...
 Παρασύρομαι  κι εγώ από την κατάθλιψη και τις προφητικές εικόνες , όμως
ΕΔΩ
η θλίψη δεν κερδίζει ποτέ...


Σάββατο 5 Μαΐου 2012

ΕΚΛΕΚΤΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ 2012

MACINULA
ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
SAUVAGES
ΠΑΣΟΚ
ZAEDY
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ
CERBUL
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ
BUSO
ΛΑΟΣ
STROHMAN
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ


BABUGERI
ΚΚΕ
DONDOLASI
ΣΥΡΙΖΑ
KRAMPUS
ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

Σάββατο 28 Απριλίου 2012

ΜΙΑ ΞΑΝΘΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ


Πάντοτε πίστευα ότι η μοναδική ελληνική μπύρα που άξιζε τον κόπο ήταν η Kaiser. Με γεύση γεμάτη δύναμη και σπιρτάδα και τη χαρακτηριστική πικράδα μιας πραγματικής pilsner. Ηταν όμως και παραμένει μια δύσκολη μπύρα. Δεν ταίριαζε στον καθένα. Ειδικά στις γυναίκες δε θα την πρότεινα ποτέ ως πρώτη επιλογή.
Ομως πλέον υπάρχει και η Kaiser Blonde. Απαλή και και βελούδινη με ήπια γεύση. Χωρίς να χάνει σε αρώματα. Πρέπει να είναι ελληνική εφεύρεση γιατί δεν βρήκα πουθενά αλλού την ετικέτα.
Ειναι ξανθιά και ελληνίδα, αλλά δεν είναι ούτε εύκολη ούτε απλοϊκη. Οτι πρέπει για να την πίνεις μαζί με την αγαπημένη σου το καλοκαίρι...

Κυριακή 22 Απριλίου 2012

LINDA LOVELACE

Η Linda Susan Boreman ήταν ένα συνηθισμένο κορίτσι της διπλανής πόρτας. Ηθελε μάλιστα ν΄ανοίξει κατάστημα με ρούχα. Ητανε τυχερή που γλύτωσε από  ατύχημα με αυτοκίνητο. Λίγο μετά γνώρισε τον Chuck Traynor, που ήταν ο πρώτος της μεγάλος έρωτας. Τον ακολουθούσε υπάκουα σαν υπνωτισμένη. Γύριζε μικρές ταινίες, όπου την έβαζε να κάνει ακατανόμαστα, χωρις να του φέρνει αντίρρηση. Αυτός τη γνώρισε στο Gerard Damiano, πρώην κομμωτή και επίδοξο σκηνοθέτη. Οταν του έδειξε τι μπορούσε να κάνει  στο λαρύγγι της, βαθιά διείσδυση γλιστρώντας χωρίς να πνίγεται, αυτός κατάλαβε πως ήταν τόσο μοναδικό που θα μπορούσε να στήσει μια ολόκληρη ταινία πάνω της. Ετσι δημιουργήθηκε το Deep Throat, η ταινία που έγραψε ιστορία και τη γνωρίσαμε ως Linda Lovelace. (δείτε την εδώ). Πληρώθηκε για το ρόλο της 1250 δολάρια, σε μια παραγωγή που κόστισε εικοσιπέντε χιλιάδες και εφερε στα ταμεια της μαφία εξακόσια εκατομμύρια. Σε κάποιες σκηνές φαίνονταν οι μελανιές στα πόδια της από το ξύλο που της έδινε ο Chuck, όμως αυτή έδειχνε ευτυχισμένη απ΄την επιτυχία της. Δεν κράτησε πολύ.
Ξέφυγε απ΄την επιρροή του , παντρεύτηκε, έκανε δυό παιδιά κι έγινε σταυροφόρος εναντίον της πορνογραφίας σε συμμαχία με τις φεμινίστριες. Εχασε δύο δουλειές εξ αιτίας του ονόματός της. Αφραγκη κι άνεργη, ξαναγύρισε στον κόσμο που μισούσε, κάνοντας φωτογράφιση για αντρικό περιοδικό. Ελεγε πως της άρεσε να φαίνεται όμορφη και σέξυ στα πενήντα της.
Τη δεύτερη φορά δε στάθηκε τυχερή. Δεύτερη ευκαιρία δεν της έδωσε η τύχη ούτε στο νέο της ατύχημα με αυτοκίνητο. Τραυματίστηκε θανάσιμα και μετά από είκοσι μέρες τα παιδιά της αποφάσισαν να σταματήσουν τη μηχανική υποστήριξη της καρδιάς της. Πέραν κιόλας δέκα χρόνια από τις 22 Απριλίου 2002 που το ταλαιπωρημένο σώμα της αναπαύτηκε για να βρει τη γαλήνη.

Παρασκευή 13 Απριλίου 2012

ΝΗΣΤΕΙΑ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ


Η Μεγάλη Παρασκευή, όπως και να το κάνουμε, είναι ξεχωριστή μέρα. Μονάχα σήμερα οι τζογαδόροι σταματάνε τα χαρτιά και δε λειτουργούν οι κινηματογράφοι. Επίσης δε μπαίνει κατσαρόλα στην κουζίνα και δε στρώνεται τραπέζι. Τουλάχιστον αυτά συνέβαιναν στα παιδικά μου χρόνια κι έτσι μεγάλωσα.
Τι τρώμε όμως σήμερα ? Στα μοναστήρια λένε πως τρώνε μόνο λίγο ψωμί με ξύδι , ίσα ίσα για να μείνουν όρθιοι στις ατελείωτες ακολουθίες. Μια λύση είναι να τα αγνοήσεις όλα και να φας κανονικά όπως τις άλλες μέρες. Το έχω κάνει κι αυτό. Τότε που ήθελα να συγκρουστώ με τις παλαιότερες γενιές και να ξεφύγω από την παράδοση. Ψητές μπριζόλες προκλητικά. Ανευ οίνου και ελαίου, στα κάρβουνα. Ηρωικές εποχές.
Τώρα πια ξεκινάω ένα προσωπικό τρόπο νηστείας αυτή την ημέρα. Αρχίζω το πρωί με ένα σκέτο καφέ. Και μετά ... Αμύγδαλα καβουρδισμένα, καρύδια, πεκάν, φιστίκια, κάσιους, φουντούκια, πασατέμπος, στραγάλια και βραζιλιάνικα φυστίκια , αυτά τα τεράστια. Δεν τρώγονται σκέτα, χρειάζεται ποτό. Κονιάκ κατά προτίμηση αλλά και τσίπουρο. Οι μπύρες έρχονται αργότερα για αντιμετωπίσουν τη δίψα.
Η μέρα τελειώνει με πίτσα έχτρα λαρτζ με αφράτη ζύμη, χωρίς τυρί και απλή σάλτσα ντομάτας. Περιέχει : φρέσκα μανιτάρια, πράσινη πιπεριά, καλαμπόκι, μαύρες ελιές, κρεμμύδι, ανανά, φρέσκια ντομάτα. Κόκκινη καυτερή πιπεριά απαραίτητη, λόγω της ημέρας.
Επιδόρπιο γλυκό του κουταλιού, σπιτικό απαραίτητα.
Σκάσαμε πάλι...




Πέμπτη 5 Απριλίου 2012

ΠΑΛΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ...

Μὲ τοὺς καινούργιους ροδαμούς
οἱ γέροντες ἀστόχησαν
κι ὅλα τὰ παραδώσανε
ἀγγόνια καὶ δισέγγονα
καὶ τὰ χωράφια τὰ βαθιὰ
καὶ τὰ βουνὰ τὰ πράσινα
καὶ τὴν ἀγάπη καὶ τὸ βιός
τὴ σπλάχνιση καὶ τὴ σκεπὴ
καὶ ποταμοὺς καὶ θάλασσα
καὶ φύγαν σὰν ἀγάλματα
κι ἄφησαν πίσω τους σιγὴ
ποὺ δὲν τὴν ἔκοψε σπαθὶ
ποὺ δὲν τὴν πῆρε καλπασμός
μήτε ἡ φωνὴ τῶν ἄγουρων
κι ἦρθε ἡ μεγάλη μοναξιὰ
κι ἦρθε ἡ μεγάλη στέρηση
μαζὶ μ᾿ αὐτὴ τὴν ἄνοιξη
καὶ κάθισε κι ἀπλώθηκε
ὡσὰν τὴν πάχνη τῆς αὐγῆς
καὶ πιάστη ἀπ᾿ τ᾿ ἀψηλὰ κλαδιὰ
μέσ᾿ ἀπ᾿ τὰ δέντρα γλίστρησε
καὶ τὴν ψυχή μας τύλιξε...
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ

Διαβάζω το ποίημα για την άνοιξη, με τους γέρους που χρέωσαν τα παιδιά τους, τα εγγόνια τους  και τα δισέγγονα τους και στο τέλος η ψυχή τους  δεν άντεξε. Κατάφεραν να τραβήξουν το σκοινί ή να πατήσουν τη σκανδάλη, αδιάφορο, κι άφησαν τ΄άδεια σώματα τους στη μέση της πλατείας Συντάγματος.
Βουλιάζουμε στη μεγάλη μοναξιά και τη μεγάλη στέρηση που έχει γίνει λίμνη, αχάραχτη κι ανέγγιχτη. Οσο κι αν προσπαθούμε να δροσίσουμε το πρόσωπο μας στα νερά.

Σάββατο 31 Μαρτίου 2012

MOONLITE DRIVE



Δεν υπήρχε φεγγάρι φυσικά. Δεν είχε κάν νυχτώσει. Οδηγούσα το αυτοκίνητο όπως κάθε μέρα στη γνωστή διαδρομή, Πάχη, Ελευσίνα, κέντρο της Αθήνας και το κεφάλι μου βάρυνε. Γεμάτο πολλές μικρές ανοησίες της καθημερινής τρέλας στη δουλειά. Είναι η ώρα που με πιάνει βαρεμάρα και αρχίζει η κατάθλιψη. Στο ραδιόφωνο μιλούσαν για πολιτική, όπως κάθε μέρα...
Ωσπου ξεχύθηκαν οι πρώτες νότες του τραγουδιού απ΄τα ηχεία. Γέμισε το αυτοκίνητο υγρά δάση, ποτάμια και κύματα. Κρυμμένοι κόσμοι ξεπρόβαλλαν απέναντι μου να με περιμένουν, λουσμένοι στο φως του φεγγαριού, που συνέχιζα να μην το βλέπω. Αρχισα να τραγουδάω τους στίχους που θυμόμουνα καλά κι αμέσως πέρασα μέσα από την απογευματινή ώρα. Εφτασα στο σπίτι ξεκούραστος και χαλαρωμένος. Το προσωπικό μου Halloween (δες εδώ) μπορεί να περιμένει...

Σάββατο 24 Μαρτίου 2012

Η ΛΕΓΕΩΝΑ ΤΩΝ ΧΟΙΡΩΝ

Ο Ιησούς ρώτησε το δαιμόνιο: Ποιο είναι τ’ όνομά σου; Kι εκείνο αποκρίθηκε: Λεγεών είναι το όνομά μου, γιατί είμαστε πολλοί. Kαι τον παρακαλούσε πολύ να μην τους διώξει έξω από την περιοχή. Στο μεταξύ, κοντά εκεί στο βουνό υπήρχε ένα μεγάλο κοπάδι χοίρων που έβοσκαν. Tον παρακάλεσαν λοιπόν όλοι οι δαίμονες λέγοντας: Στείλε μας στους χοίρους, για να μπούμε σ’ αυτούς. Kι ο Iησούς τους το επέτρεψε αμέσως. Bγήκαν λοιπόν τα δαιμονικά πνεύματα και μπήκαν στους χοίρους.
Όρμησε τότε το κοπάδι, που αποτελούνταν περίπου από δύο χιλιάδες χοίρους, και κατέκλυσε την βόρεια Ευρώπη, τη Γερμανία , την Ολλανδία, τη Φινλανδία, την Αυστρία και το Λουξεμβούργο, τις χώρες με τα τρία ΑΑΑ χαραγμένα στο μέτωπο. Στο διάβα τους θυσίαζαν ανύποπτους ανθρώπους στη θεά Δήμητρα και τον αιγύπτιο θεό Σηθ. Τους Εβραίους και τους Μουσουλμάνους που έβρισκαν, τους έτρωγαν ζωντανούς. Κάποιοι που γλίτωσαν, στην απόγνωσή τους νόμιζαν πως τους οδηγούσε η μάγισσα Κίρκη. Αφού έθεσαν υπό τον έλεγχο τους όλη την Ερωπαϊκή Ενωση, μαζεύτηκαν στις Βρυξέλες, στην αίθουσα του Eurogroup, για να γιορτάσουν την Πρωτοχρονιά, ανταλλάσοντας μεταξύ τους γλυκίσματα, κυρίως marzipan, σε σχήμα γερμανού φορολογούμενου.
Τότε που στο κινέζικο ωροσκόπιο ξεκινούσε η χρονιά του χοίρου...

Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012

ΕΥΕΛΙΚΤΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Πρόκειται για το γυμναστή που μου κάνει personal training στο γυμναστήριο και είναι πραγματική ιστορία. Απόφοιτος ΤΕΦΑΑ, είχε καταθέσει το πτυχίο του για να πάρει το γυμναστήριο άδεια λειτουργίας. Μετά από διαδοχικές μειώσεις μισθού που έφτασε το 40%, αναγκάστηκε από τον ιδιοκτήτη  να δεχτεί απόλυση χωρίς αποζημίωση, να παραμείνει στο γυμναστήριο αυτοαπασχολούμενος, επωφελούμενος από το επίδομα ανεργίας. Τι σημαίνει αυτό ? Ο γυμναστής εισπράτει άμεσα από τους παλιούς πελάτες του την αμοιβή του personal training, με ανώτερο πλαφόν τον παλαιό μισθό του. Αν υπάρχει υπόλοιπο αλλά και για τυχον νέους πελάτες δίνει στο γυμνατήριο ποσοστό 50%. Ο πελάτης πληρώνει φυσικά χωρίς απόδειξη. Αν ζητήσει, κόβει το γυμναστήριο αλλά το ΦΠΑ τον χρεώνεται ο γυμναστής. Αφού πλέον οι αποδείξεις είναι ισοδύναμες, δίνει στους πελάτες ισόποσες αποδείξεις  από δικά του έξοδα, κυρίως τρόφιμα και βενζίνη. Προσωρινά καλύπτεται από την ασφάλεια του ΟΑΕΔ, όταν όμως λήξει η περίοδος του ταμείου ανεργίας, θα ενεργοποιήσει ξανά το μπλοκάκι παροχής υπηρεσιών ερευνών και δημοσκοπήσεων που είχε από παλιά. Εκεί δουλεύουν συνήθως φοιτητές που δε χρειάζονται ασφάλιση και αποδεικτικά αμοιβής. Ο γυμναστής θα κόβει δελτίο στις εταιρείες αντί για του φοιτητές και θα έχει αυτασφάλεια και περίθαλψη.
"Πολύ ωραία τα έχεις σχεδιάσει" του λέω, "τι θα κάνεις όμως αν έρθει για έλεγχο η επιθεώρηση εργασίας στο γυμναστήριο και δε βρει το όνομα σου στον κατάλογο των υπαλλήλων ? ". Το είχε υπολογίσει. "Μου έχουν κάνει ετήσια συνδρομή δωρεάν για να γυμνάζομαι εδώ. Φαίνομαι σαν πελάτης, όπως εσύ. Γιατί, μήπως υπάρχει περίπτωση να με καταγγείλεις ? "

Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2012

FEAR OF FALLING

Οταν στον ύπνο σκαρφαλώνω σ΄έναν γκρεμό σχεδόν κατακόρυφο, κάποια στιγμή, υποχωρούν οι πέτρες που πατάω, προσπαθώ να πιαστώ από κάπου με τα χέρια, δεν μπορώ να κρατηθώ και...
...μερικές φορές ξυπνάω, άλλες φορές γκρεμίζομαι και πεθαίνω...
...όμως υπάρχει και μια τρίτη πιθανότητα...
Μου τη φανέρωσε ένας φίλος μου προχτές αβίαστα, όταν τον ρώτησα για να τον δοκιμάσω. Και τον θυμήθηκα ξανά, όταν ανέβαινε ο χαρταετός ψηλά, κι ένιωθα στα χέρια μου το νήμα να τεντώνει και να με τραβάει, ενώ τα πόδια μου πατούσανε γερά στη γη. Φύσούσε  επιτέλους ο απαραίτητος αέρας, και δίπλα από τη θάλασσα, πάνω στην άμμο κάποιοι είχαν ανάψει μια μεγάλη φωτιά.
Ωσπου να νυχτώσει, μάθαινα στα παιδιά μου και στα παιδιά των φίλων μου πως να πετάνε...



Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2012

CRAZY JANE

...μια χαμένη σαν όνειρο: η Αριγνώτα


Ελαμπε στις Σάρδεις της Λυδίας σαν πανσέληνος, κι όμως προτιμησε να ξενητευτεί στα ποιήματα του W.B.Yeats και της Sylvia Plath. Τριγύριζε σαν τη βελόνα, σε δίσκους των Incredible String Band, των R.E.M, των Jam και της Siouxsie and the Banshees. Με άλλα ονόματα κάθε φορά. Κόρη του κρεμασμένου, Driver-8, Lisa Radley, Lady Purple. O Richard Dadd την έπεισε για να τη ζωγραφίσει, όμως κάνενας δε την αναγνώρισε. Αλλαζε πρόσωπο αδιάκοπα. Κάποιοι που τη συνάντησαν λέει ο καθένας τα δικά του. Penny Farthing, Mama Pentecost, Lucy Fugue,  Flaming Katy,  Jill-in-Irons, Kit W'the Canstick, Bizzie Lizzie Borden,  μακρύς κατάλογος. Κατ' άλλους επιβιοί και στις μέρες μας με το ψευδώνυμο Κυρά -Παναγιά ή Μαρία...


Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2012

BODYTALK


Ας αφήσουμε το σώμα να μιλήσει επιτέλους. Οπως αυτό ξέρει καλύτερα. Με μυρωδιές, με γεύσεις και με χάδια.
Απλώνετε με πινέλο σοκολάτα  στην τρυφερή επιφάνεια, έτσι ώστε το βούτυρο κακάο  να απορροφηθεί στους πόρους. Ταυτόχρονα προσέχετε να δημιουργηθεί ένα στρώμα λεπτό και ομοιόμορφο πάνω στο δέρμα. Αν σας ενοχλεί η όψη του ανοίγματος στο εσωτερικό, μπορείτε να το καλύψετε με μία φρέσκια φράουλα. Μην τη πιέσετε καθόλου για να εφαρμόσει μέσα, αρκεί να ακουμπάει. Μασώντας έντονα φλούδες πορτοκάλι ή μαστίχα Χίου φυσάτε απαλά στην επιφάνεια της σοκολάτας. Ετσι προσδίνετε άρωμα στο μείγμα αλλά και κάποια τοπικά σχήματα , κυρίως γύρω από τη φράουλα.
Το πρώτο σας άγγιγμα είναι με τα χείλια και η γλώσσα ακολουθεί στην αρχή, για κυριαρχήσει στη συνέχεια .Ομως πολλοί δεν αντέχουν και ξεκινούν με ολόκληρο το πρόσωπο. Αν προτιμάτε έτσι δεν πειράζει, προσέξτε τουλάχιστον τη φράουλα. Οταν τα δόντια σας εντοπίσουν καθαρή σάρκα μη διστάσετε. Κρατήστε την ανάμεσα τους με ελεγχομένη πίεση, ενώ ταυτόχρονα με τη γλωσσα και τα χείλια ανακουφίζετε την παγιδευμένη επιφάνεια. Μικροί αναστεναγμοί και πνιχτά βογγητά επιτρέπονται...




Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2012

ΘΟΔΩΡΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ

Ηταν ο μάγος της βραδύτητας, της ομορφιάς που ξεπηδούσε από τα αργά μακρόσυρτα πλάνα σαν βαθιές αναπνοές.
Ομφαλοσκόπος της ίδιας του της φαλάκρας.
Οσοι δεν έζησαν τη δεκαετία του εβδομήντα, δύσκολα τον προσεγγίζουν.
Πέθανε παράδοξα κι απροσδόκητα, όταν επιτέλους η ταχύτητα πέρασε από πάνω του.

Καλό ταξίδι...

Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2012

ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ




Πρωτοείδα τον πίνακα μαθητής γυμνασίου από την πινακοθήκη της ΔΟΜΗΣ, της πρωτης έγχρωμης εγκυκλοπαίδειας και μαγεύτηκα. Ηταν η πρώτη μου επαφή με έργο του Νταλί και με συγκλόνισε βαθιά. Κάποια στιγμή μετά, τον ανακάλυψα σε μεγάλη αφίσα σ΄ένα βιβλιοπωλείο μέσα στη στοά Μπροντγουαίη, Αγίου Μελετίου και Πατησίων. Πανάκριβη για την εποχή και τα οικονομικά μου. Μάζεψα λεφτά και σε τρεις μήνες κατάφερα να την αγοράσω. Μέχρι τότε πέρναγα συχνά από το μαγαζί για να τη χαζεύω, αλλά και να προσέχω μήπως τύχει και την πάρει άλλος. Ευτυχώς πρόλαβα.
Κρέμασα την αφίσα με το έργο του Νταλί πάνω από το κρεβάτι μου. Σε όσους παραξενεύονταν από το θέμα και το θέαμα, τους εξηγούσα το θρησκευτικό εντέλει περιεχόμενο του πίνακα για την πάλη του αγίου Αντωνίου εναντίον των πειρασμών στην έρημο. Ετσι τους καθησύχαζα κάπως. Τη νύχτα όμως στον ύπνο μου πήδαγα τον τοίχο κι έμπαινα μέσα στον πίνακα. Δεν έβλεπα τον εαυτό μου αλλά τα πόδια μου μάκραιναν περίεργα, γινόμουν πανύψηλος με τεράστια μέλη, πότε άλογο και πότε ελέφαντας. Ολοι μαζί κάναμε εφόδους για να διώξουμε τον ασκητή από το κάδρο, να καταλάβουμε το χώρο για λογαριασμό μας βγάζοντας άγριες κραυγές. Ομως, όταν πλησιάζαμε πολύ κοντά κάτι μας έσπρωχνε απότομα πίσω. Και πάλι μπρος και πίσω ξανά και ξανά, ώρες ατέλειωτες. Του στέλναμε και τις γυναίκες που κουβαλούσαμε για να τον δελεάσουν, προκλητικές κι ολόγυμνες. Αλλά ποτέ δεν ξαναγύριζαν πίσω, αυτές τις χάναμε για πάντα...
Οταν ξυπνούσα κι εβλεπα τον πίνακα να στέκεται ακίνητος πάνω από το κεφάλι μου καταλάβαινα τι είχε συμβεί και γύριζα πλευρό ανακουφισμένος. Για να επιστρέψω στην ατελείωτη παρέλαση των πειρασμών στα εφηβικά μου όνειρα.

Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2012

ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟΝ ΚΛΕΨΩ...


Η κλοπή των πινάκων από την Εθνική Πινακοθήκη με συγκλόνισε βαθύτατα. Ξύπνησε μέσα μου ξανά, την επιθυμία που με πιάνει πάντα, όταν βλέπω από κοντά τον πίνακα του Παρθένη "Το λιμάνι της Καλαμάτας". Μου αρέσει τόσο πολύ που θέλω να τον κλέψω. Να κρατήσω για μένα ες αεί τη γαλήνη και την ηρεμία που αποδίδει με τρόπο ανεπανάληπτο. Παρηγορώ τον εαυτό μου με την ψευδαίσθηση πως κάποτε θα το επιχειρήσω. Η πρόσφατη ληστεία μου απέδειξε πως δεν είναι αδύνατο, ίσως και όχι ιδιαίτερα δύσκολο. Προς το παρόν περιορίζομαι να τον χαζεύω, κάθε φορά που έχω την τύχη να τον δω.


Αγαπητοί μου επισκέπτες.
Υπάρχει κάποιος πίνακας ζωγραφικής που αγαπάτε τόσο, ώστε να τον κλέψετε ?
Σας προκαλώ σ΄ένα παιχνίδι . Σκεφτείτε το καλά κι αν θέλετε, μου απαντάτε. Μπορεί να το επιχειρήσουμε μαζί...


ΟΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΣΑΣ

mahler76

athinovio

Αορατη Μελάνη


 ερμία (αυτόν θα κλέψουμε μαζί)