Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2012

BANGA



Υπάρχουν ακόμα κάποιοι που αγοράζουν μουσικά CD ? Με ρωτούσε τις προάλλες η κόρη μου, που έχει βολευτεί με το παράνομο downloading. 
Περιμένοντας στις τεράστιες ουρές του Public, της έδειξα έναν άνδρα στην ηλικία μου που περίμενε να πληρώσει στη σειρά του καμιά δεκαριά. Ένα μου κίνησε την περιέργεια. 'Έβγαλε καινούργιο δίσκο η Patti Smith, τον ρώτησα. Βέβαια, μου απάντησε και μου έδειξε τη special edition του BANGA σε μορφή βιβλίου. Περιττό να σας πω ότι το ζήτησα αμέσως από τον Άγιο Βασίλη, αλλά μου το χάρισε σήμερα η κόρη μου.
Πρόκειται για φιλολογικό art rock 'n roll, βγαλμένο απ΄τα παλιά. Πως έχει καταφέρει να χωρέσει, εκτός από τους συνήθεις ύποπτους , συγγενείς, γνωστούς και φίλους ένα σωρό κόσμο, μόνον αυτή μπορούσε να το πετύχει.
Ακολουθεί κατάλογος :
  • Jean Luc Goggard
  • Μιχαήλ Μπουλγκάκωφ
  • Νικολάι Γκόγκολ
  • Αντρέι Ταρκόφσκι
  • Amerigo Vespucci, αυτός που πήρε η Αμερική το όνομα της
  • Maria Schneider, η πρωταγωνίστρια στο Τελευταίο Ταγκό στο Παρίσι
  • Robert Mapplethorpe
  • Johnny Depp, ναι ο γνωστός, παίζει drums και ηλεκτρική κιθάρα
  • Amy Winehouse
  • Άγιος Φραγκίσκος της Ασσίζης
  • Pierro de la Francesca
  • Neil Young
Και να φανταστεί κανείς ότι όλα ξεκίνησαν από μια κρουαζιέρα στη Μεσόγειο. Πέρασε και από τη Ρόδο φυσικά. Και με πιο καράβι ? Το COSTA CONCORDIA, αυτό που βούλιαξε πριν την κυκλοφορία του δίσκου.
Banga είναι το όνομα του σκύλου του Πόντιου Πιλάτου. Το πιστό ζώο ήταν η μόνη παρηγοριά του   Ρωμαίου αξιωματούχου στις ημικρανίες που τον βασάνιζαν. Από το βιβλίο " Ο μαιτρ και η Μαργαρίτα" του Μπουλγκάκωφ. 

Παίζεται δραματοποιημένο  στο θέατρο STUDIO ΜΑΥΡΟΜΙΧΑΛΗ

Μαυρομιχάλη 134, Εξάρχεια , 0030 2106453330,
Δευτέρα και Τρίτη: 21.00
Είσοδος 10 - 16 ευρώ

Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012

ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ ΤΟΥ ΚΗΤΟΥΣ

Χάθηκα, είναι αλήθεια.
Δεν έπεσα στο πηγάδι, όπως παλιότερα. (δες εδώ). Τότε ήταν που ούρλιαζα  με όλη τη δύναμη των πνευμόνων μου και κανείς δε μ΄άκουγε, ώσπου έπαψα να ελπίζω πως θα με βρει κανείς. Οι σαρανταποδαρούσες και οι αράχνες σέρνονταν πάνω μου. Τα κόκαλα όσων πέθαναν πριν από μένα βρίσκονταν γύρω μου σκορπισμένα. Ήτανε όλα  υγρά και σκοτεινά, μονάχα πάνω μου υπήρχε ένας ελάχιστος φωτεινός κύκλος  σα χειμωνιάτικο φεγγάρι.
Όχι αυτή τη φορά.
Τώρα με κατάπιε η μεγαλύτερη  Άσπρη Φάλαινα του κόσμου, ο Moby Dick. Κάτι είχα διαισθανθεί παλαιότερα. (δες εδώ). Η καρδιά της είχε το μέγεθος σπιτιού και η κοιλότητα του στήθους της έμοιαζε με καθεδρικό ναό. Είχα όμως καλή παρέα στην κοιλιά της. Ο προφήτης Ιωνάς, ο Σεβάχ ο Θαλασσινός, ο Βαρώνος Μυνχάουζεν, ακόμα και ο Πινόκιο αυτοπροσώπως. Χίλιες φορές προτιμότερο από ένα πλήρωμα που απαρτιζόταν κυρίως από μιγάδες αρνησίθρησκους, κατακάθια και κανίβαλους.
Περνάγαμε καλά εκεί μέσα, μέχρι που ρεύτηκε ξαφνικά και μας ξέρασε όλους έξω σήμερα το πρωί, παραμονή Χριστουγέννων...