Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2008

LET ME BE YOUR SANTA CLAUS

Baby let me be,
Your lovin teddy bear
Put a chain around my neck,
And lead me anywhere
Oh let me be
Your teddy bear.
(words & music by mann-low)

Θα μπώ απ' την καπνοδόχο σου.

Κι αμα δεν έχεις τζάκι θα περάσω από την κλειδαρότρυπα, τι σόι άγιος θα είμαι αν δεν τα καταφέρω.

Θα σε βρώ να κοιμάσαι ήσυχα, δε θα μιλήσω, θα γλιστράω σιγά σιγά κάτω από την κουβέρτα σου, στη θαλπωρή που φέρνει το κορμί σου...

Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2008

Η ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗ ΤΩΝ ΜΑΓΩΝ

Πάρθηκεν από Μάγους
το σώμα του Μαγιού
ΤΟ ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ

Όλα τα σημάδια συμφωνούσαν. Τα λόγια των πρεσβύτερων, τα σπλάχνα των ζώων που θυσίαζαν και οι φωνές στα όνειρα. Πιο πολύ απ΄όλα, τ΄αστέρι στον ουρανό που φώτιζε σαν ήλιος. Ξεκίνησαν λοιπόν οι Μάγοι από την πατρίδα τους να συναντήσουν τη νέα ενσάρκωση του θεού που θα γεννιόταν σύντομα.
Οι Μάγοι αποτελούσαν μιαν από τις έξι φυλές των Μήδων στην Περσία. Ο προφήτης Ιερεμίας περιγράφει τον αρχηγό της κάστας τους που ζούσε στη Βαβυλώνα, τον Νεργκάλ Σαρεζάρ, ως Μέγιστο Μάγο Ραβίνο. Ο Ηρόδοτος θεωρεί τους Μάγους γητευτές, αστρολόγους, ερμηνευτές ονείρων και προφήτες. Συνυπήρχαν με την επίσημη ζωροαστρική θρησκεία και συνδέονταν άμεσα με τις μυστικές παραδόσεις και τη μαγεία.
Ακολουθώντας την πορεία του άστρου φτάσανε στην Ιουδαία. Τότε έβαλαν σε εφαρμογή το σχέδιό τους. Συνάντησαν το βασιλιά Ηρώδη και του αποκάλυψαν ότι γεννήθηκε ένας νέος βασιλιάς που θα του έπαιρνε την εξουσία. Και ο Ηρώδης, χωρίς να διστάσει, διέταξε να σφάξουν όλα τα νεογέννητα νήπια της χώρας του, σχεδόν δέκα χιλιάδες.

Στο μεταξύ όμως οι Μάγοι, είχανε φτάσει πρώτοι στη Βηθλεέμ, βρήκαν το θείο βρέφος και πρόσφεραν στους γονείς τους τα δώρα που είχαν φέρει. Σαν αντάλλαγμα ζήτησαν να πάρουν μαζί τους το μωρό, για να το σώσουν από τη σφαγή.Όσο για τους γονείς, φοβισμένοι και άβουλοι δεν έφεραν αντίρρηση, άλλωστε δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι διαφορετικό. Προτίμησαν να ζήσει το παιδί τους...

Το σχέδιο των Μάγων πραγματοποιήθηκε. Βρήκαν και πήραν μαζί τους το βρέφος που έδειχναν τα θεϊκά σημάδια τους και εξόντωσαν όλα τα υπόλοιπα, ώστε να μην τους κατηγορήσει κανείς στην πατρίδα τους ότι έκαναν λάθος. Κράτησαν το παιδί δώδεκα χρόνια, για να το μεγαλώσουν όπως ήξεραν και ήταν γραμμένο. Μετά το έστειλαν ξανά στον Ιωσήφ και τη Μαρία, για να κινηθεί στον κόσμο ...
Από το ευαγγέλιο του Ματθαίου αφαιρέθηκε η αυθεντική ιστορία επί Μεγάλου Κωνσταντίνου στην Πρώτη Οικουμενική Σύνοδο. Αντίθετα αναφέρεται η φυγή στν Αίγυπτο, μια βολική εκδοχή μεταγενέστερη. Το γεγονός παρέμεινε ζωντανό στην προφορική παράδοση και το διασώζει ο Ελύτης στο απόσπασμα της εισαγωγής...

Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2008

GREEK GYROS


Γυρίζει και βράζει στο ζουμί της
μια κοινωνία ολόκληρη
γυρίζει
και βράζει
δεν προχωράει
καίγεται
μέχρι να γίνει κομματάκια


Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2008

SOLARIS ΕΙΚΟΣΙ ΧΡΟΝΙΑ

Πέρασαν λοιπόν είκοσι χρόνια ! Από το φθινόπωρο του1989 που άνοιξε το SOLARIS.
Εμείς, φοιτητές και απόφοιτοι του Πολυτεχνείου, εργαζόμενοι και άνεργοι, συχνάζαμε χρόνια στα Εξάρχεια στη Μπόταση, στο αείμνηστο σήμερα ΜΑΜ ΤΑΪΜ, μια άθλια καφετέρια. Ωσπου μια μέρα ξεφύτρωσε απέναντί μας ακριβώς ένα νέο βιβλιοπωλείο, το SOLARIS, με comics και επιστημονική φαντασία. Στην αρχή ρίχναμε κλεφτές ματιές απ΄έξω στη βιτρίνα και στη Δέσποινα, την κοπέλλα που δούλευε μέσα. Μια φυσιογνωμία σκοτεινή και περίεργη. Υπήρξε μια αυθόρμητη θετική έλξη από την αρχή, και αρχίσαμε να ψωνίζουμε παρ΄ότι δεν έκανε τις ίδιες εκπτώσεις με την Πρωτοπορία. Σιγά σιγά ανακαλύψαμε τα αμερικάνικα comics αι είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε από κοντά την ανάπτυξη ενός νέου είδους τέχνης για ενήλικες, το graphic novel, όπως αναπτύχθηκε από σπουδαίους συγγραφείς όπως ο Alan Moore, ο Frank Miller, ο Neil Gaiman, ο Grant Morison, ο Brian Azzarelo και πολλοί σχεδιαστές και ζωγράφοι. Ο Sandman, οι Invisibles, ο John Constantine και ο Lucifer είναι πλέον ιστορία, που εμείς παρακολουθήσαμε από κοντά χάρις στο SOLARIS.
Ειδικά τη χρυσή δεκαετία του μαγαζιού, τα nineties, όταν δούλευαν εκεί ο Παναγιώτης, ο Νίκος και η Γιούλα, κάτω από τη στιβαρή διεύθυνση της Δέσποινας. Που διατηρεί πάντα τη σκοτεινή πλευρά της. Αντίθετα η Γιούλα στο ταμείο, γλυκιά, τρυφερή και με γεναιόδωρες καμπύλες, είχε δημιουργήσει κάποια εποχή στο φόρτε της, ολόκληρο σύλλογο θαυμαστών. Καμμιά φορά λέω στην Κατερίνα και τη Θεώνη που την έχουν αντικαταστήσει " Προσέξτε, γιατί από τη θέση αυτή πέρασε μια θεά !!!"

Αλλά τουλάχιστον η δική μας παρέα, έζησε μέσα από SOLARIS πιο έντονα από οτιδήποτε, τη μανία με τις κάρτες, τα trading cards με fantasy ζωγράφους. Από το 1994 έως και το 1998 μας είχε ομαδικά συνεπάρει η συλλογή και η ανταλλαγή αυτών των καρτών. Συλλογική μανία που το καταλαβαίνουν μόνον όσοι το έζησαν...



Μετά το 2000 ο χώρος απλώθηκε, άνοιξαν κι άλλα μαγαζιά, το κοινό πολλαπλασιάστηκε και όλοι μας κουβαλώντας μια εικοσαετία στην πλάτη έχουμε αλλάξει. Μια επέτειος αναπόφευκτα αναδεικνύει τις αλλαγές στο πέρασμα του χρόνου. Αυτό που μένει όμως τουλάχιστον από πλευράς μου είναι μια αίσθηση ευγνωμοσύνης στη Δέσποινα και τα άλλα παιδιά, γιατί περάσαμε μαζί τους μιαν ενδιαφέρουσα εικοσαετία...

Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2008

MURDER IS EASY

Standing on the beach
With a gun in my hand
Staring at the sea
Staring at the sand
Staring down the barrel
At the arab on the ground
I can see his open mouth
But I hear no sound ...
THE CURE
Killing An Arab


Ο Andre Breton στο δεύτερο υπερρεαλιστικό μανιφέστο το γράφει ξεκάθαρα : " Η πιο απλή υπερρεαλιστική ενέργεια συνίσταται στο να βγεις στο δρόμο με το ρεβόλβερ στο χέρι και να πυροβολήσεις στην τύχη, όσο μπορείς, το πλήθος". Ο ξένος του Camus το πραγματοποίησε κιόλας, σκοτώνοντας ένα Άραβα στο Αλγέρι. Οι CURE το έκαναν τραγούδι στον πρώτο τους δίσκο. Στον Ντοστογιέφσκι ο φόνος δικαιώνεται από την απουσία του θεού. Ο Κιρίλωφ θα αυτοκτονήσει για να γίνει θεός ο ίδιος, ομολογώντας και το φόνο του Σάτωφ που έκαναν οι μηδενιστές. Ο Ιβάν Καραμάζωφ συνειδητοποιεί ότι αφού δεν υπάρχει θεός "όλα επιτρέπονται", και από αυτή την ιδέα θα γίνει ηθικός αυτουργός στο φόνο του πατέρα του.

Από κοντά και το δημοτικό τραγούδι που άλλοτε προτρέπει "αν δε στοιχειώσεις άνθρωπο, γεφύρι δε στεριώνει" και άλλοτε αξιολογεί "κάλιο είναι η μάνα του φονιά παρά του σκοτωμένου". Όσο για την Ιλιάδα, από που να ξεκινήσει κανείς...Πάτροκλος εφόνευσε Σαρπηδόνα, 'Εκτωρ εφόνευσε Πάτροκλο, Αχιλλέας εφόνευσεν Έκτορα, Πάρις εφόνευσεν Αχιλλέα, Φιλοκτήτης εφόνευσε Πάρι κλπ.

Φιλολογικές δολοφονίες.

Όμως στο μυαλό μου πάντα γύριζε ο τίτλος ενός βιβλίου της Agatha Christie που είχα διαβάσει μικρός "Ο φόνος δεν είναι παιχνίδι". Πρόκειται για μετάφραση στα ελληνικά του μυθιστορήματος "What mrs McGillicuddy saw" και φυσικά δε θυμάμαι καθόλου την πλοκή. Στην αγγλοσαξωνική νοοτροπία της συγγραφέως, ο δολοφόνος είναι ένοχος, πρέπει να αποκαλυφθεί στο τέλος και να τιμωρηθεί οπωσδήποτε. Τα κίνητρα του δεν έχουν σημασία μπρός στη ζωή που χάθηκε, όσο ασήμαντη και να ήταν. Αστυνομική παραφιλολογία ? Έλλειψη εμβάθυνσης στην ανθρώπινη υπόσταση ? Ο Σεφέρης νομίζω βάζει τα πράγματα στη θέση τους


δε χρειάζεται μακρύ καιρό
για να φουσκώσει της πίκρας το προζύμι,
δε χρειάζεται μακρύ καιρό
το κακό για να σηκώσει το κεφάλι,
κι ο άρρωστος νους που αδειάζει
δε χρειάζεται πολύ καιρό
για να γεμίσει με την τρέλα...

τρεις σφαίρες αρκούν...

Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2008

GENOA PARIS ATHENS



GENOA PARIS ATHENS



WHAT'S NEXT ?




MERCREDI 10 DECEMBRE 2008 22H10
STADE DE GERLAND

LYON

Το πανώ αναρτήθηκε στο γήπεδο από οπαδούς της Μπάγιερν Μονάχου


Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2008

ΕΠΙΤΡΑΠΕΖΙΟ NOOKII

...ρίχνω ζάρια φέρνω ντόρτια
άντε μπρος της γκόμενας την πόρτα
ΖΕΪΜΠΕΚΙΚΟ ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΗΣ


Ένα καλό δώρο τώρα που πλησιάζουν οι γιορτές. Πρόταση για επιτραπέζιο τις κρύες νύχτες του χειμώνα. Αυστηρά για δύο άτομα. Ζευγάρι.
Το παιχνίδι λέγεται nookii και μπορείτε να το δείτε εδώ. Περιέχει ζάρια, χρονόμετρο και κάρτες για κάθε παίκτη. Οι κάρτες χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες με χαρακτηριστικούς τίτλους
Mmm για την προθέρμανση
Ooh για τα παιχνίδια
Aah για τις παρεκτροπές
Να μην ξεχάσω, περιέχει ακόμα και μαντίλι για να δένονται τα μάτια του παίχτη σε κάποιες ιδιαίτερες στιγμές. Ταμπλώ και πιόνια δεν υπάρχουν. Ολο το παιχνίδι παίζεται στο σώμα των παικτών και ο νοών νοείτω...
Πριν ξεκινήσετε, βάλτε την ένδειξη "do not disturb" έξω από την πόρτα του δωματίου σας για κάθε ενδεχόμενο...
Καλή διασκέδαση...

Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2008

ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ

Απόψε κάνεις μπαμ
απόψε κάνεις μπαμ
σε βλέπουν και φρενάρουνε
και σταματούν τα τραμ
Β. ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ
Την Αγία Βαρβάρα, σύμφωνα με την παράδοση, αποκεφάλισε ο ίδιος ο πατέρας της, αφού προηγουμένως δεν κατάφεραν με βασανιστήρια να την αναγκάσουν να εγκαταλείψει το Χριστιανισμό. Τη στιγμή της εκτέλεσης όμως, ένας κεραυνός χτύπησε τον πατέρα και τον έκανε στάχτη. Αυτό το σημάδι οδήγησε πολύ αργότερα όσους παράγουν και χρησιμοποιούν εκρηκτικά και πυρομαχικά να την ανακηρύξουν προστάτιδα του κλάδου. Ακόμα και σήμερα, τις πυριτιδαποθήκες των πολεμικών πλοίων στη ναυτική γλώσσα τις λένε santabarbara. Καθόλου παράδοξο, αφού δύο καλόγεροι, ο Roger Bacon έγραψε σε κρυπτογραφική μορφή τη συνταγή της πυρίτιδας και ο Berthold Schwartz σε ένα του αλχημιστικό πείραμα για παραγωγή χρυσού που οδήγησε σε έκρηξη την παρασκεύασε πρώτος.

Πρώτος ? Πιθανόν στη μεσαιωνική Ευρώπη, γιατί οι Κινέζοι την ήξεραν οπωσδήποτε, αλλά τη χρησιμοποιούσαν μόνο για ειρηνικούς σκοπούς, πυροτεχνήματα και ονειροφαντασίες. Ο καθηγητής μου στο Πολυτεχνείο υποστήριζε βέβαια ότι την ανακάλυψαν πρώτοι οι αρχαίοι Έλληνες, αφού τα υλικά υπήρχανε σε ορυκτα. Κατείχε τη μυστική συνταγή το Μαντείο των Δελφών και τη χρησιμοποίησε μόνο δύο φορές ως έσχατο όπλο άμυνας εναντίον των Περσών του Ξέρξη και των Γαλατών. Να μην ξεχάσω και το υγρό πυρ των Βυζαντινών, που κανείς δε γνωρίζει ακριβώς τη σύστασή του.

Στην φωτογραφία παραπάνω, είμαι όρθιος, τρίτος από δεξιά και έχω δίπλα μου την εικόνα της Αγίας Βαρβάρας. Πρωτη μου δουλειά στη βιομηχανία, μετά την επιτυχημένη εγκατάσταση και λειτουργία της μονάδας νιτρογλυκερίνης, πρώτη ύλη για παραγωγή του δυναμίτη. Τελευταίο σύστημα ασφαλείας η αγία. Στην ψυχολογία της δουλειάς αυτής είναι τελείως απαραίτητη. Πολλοί εργατες προσεύχονταν κάθε πρωί πριν ξεκινήσουν. Ακόμα κι εγώ, σταματούσα πολλές φορές για ανάψω κερί στο εκκλησάκι της, μετά τη στροφή της Ραφήνας προς τη Νέα Μάκρη. Και στη γιορτή της κάναμε ανατινάξεις στο πεδίο δοκιμών σ΄ανάμνηση του κεραυνού που έκαψε τον πατέρα της.

Πέρασαν είκοσι χρόνια από τη φωτογραφία και δέκα χρόνια που έχω αλλάξει δουλειά.

Στα μάτια του συνάδελφου που σκοτώθηκε από έκρηξη ένα χρόνο μετά, η απορία παραμένει...

Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2008

ΠΡΩΙΝΟ ΞΥΠΝΗΜΑ

γιατί με ξύπνησες πρωί
μέσα στον ύπνο το βαθύ...
Β.ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ

Ήμουν ακόμα φοιτητής, όταν ο αδελφός του παππού μου, (δες εδώ), αγρότης από τη Λευκάδα, μου είχε πει με περηφάνια : "Πενήντα χρόνια στη ζωή μου, ο ήλιος δε με βρήκε στο κρεββάτι". Εννούσε βέβαια ότι ξυπνούσε πριν από το ξημέρωμα και ξεκινούσε για δουλειά στα χτήματα, προτού τον πιάσει η ζέστη. Τότε, μου είχε φανεί αδιανόητο...

Κι όμως πως τα΄φερε η ζωή, τα τελευταία είκοσι χρόνια ξύπνάω έξι το πρωί να πάω στη δουλειά, εκτός Σαββατοκύριακου και αργιών βεβαίως.

Βλέπω τους τελευταίους ξενύχτηδες που επιστρέφουν σπίτι μόλις ξεκινάω, όταν ξυπνούν αυτοί εγώ κοιμάμαι ...

Τα κορίτσια της νύχτας που σιγά σιγά κάνουν λογαριασμό...

Τους άστεγους που κοιμούνται στους δρόμους...

Μ΄αποζημιώνουν τα χρώματα της ανατολής, κάθε μέρα διαφορετικά πάνω από τη θάλασσα κι απροσδόκητα, και κάτι φεγγάρια το χάραμα, τεράστια και μοναδικά...

Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2008

ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΙΑ ΛΙΡΑ


Ο συλλογισμός είναι απλός και ξεκάθαρος.
Σε μερικές μέρες θα χρεωκοπήσει η GENERAL MOTORS στην Αμερική, ταυτόχρονα με τη CITΙGROUP. Αυτό θα συμπαρασύρει όλες τις χρηματιστηριακές αξίες αλλά και το χάρτινο χρήμα σε ένα απότομο κραχ με τεράστιες απώλειες για όλους. Οι κυβερνήσεις δεν προλαβαίνουν και δεν μπορούν να κάνουν τίποτα. Παγκόσμια οικονομική καταστροφή με απρόβλεπτες συνέπειες.
Πως θα προφυλαχτεί ο απλός άνθρωπος από την επερχόμενη καταιγίδα ?
Πως θα διασφαλίσει τις οικονομίες που μάζεψε με τον ιδρώτα του προσώπου του, πριν μετατραπούν σε άχρηστα χαρτιά ?
Μια λύση του έχει απομείνει για να σώσει το κομπόδεμά του :
Να αγοράσει χρυσό και συγκεκριμένα χρυσές λίρες !
Όχι όμως από την Τράπεζα της Ελλάδος, γιατί μπορεί το κράτος οποτεδήποτε τα βρει σκούρα, να τις επιτάξει ή να τις κατάσχει τελείως.
Χρειάζεται άλλη πηγή, τράπεζα του εξωτερικού ή κάποιος έμπιστος εγχώριος αργυραμοιβός. Η τρέχουσα τιμή στην αγορά κυμαίνεται στα 150-160 euro το κομμάτι, αλλά η ζήτηση είναι μεγάλη και η προσφορά μικρή.
Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να ζυγίσετε μία προς μία τις λίρες, σε δικό σας ηλεκτρονικό ζυγό.
Μην τις αποθηκεύσετε σε θυρίδα τράπεζας, γιατί μπορεί να τις δημεύσουν.
Καλύτερα να τις κρατήσετε σπίτι.
Όχι όμως κάτω από το στρώμα.
Ιδανική κρυψώνα είναι κάποιος χώρος με παρουσία μετάλλου, ώστε να παραπλανήσει τους κλέφτες που χρησιμοποιούν ανιχνευτές.
Ποτέ μην τις κρύβετε όλες μαζί. Να τις μοιράζετε σε διαφορετικά σημεία.
Αν σας απειλήσει κάποιος για να τις κλέψει, να του αποκαλύψετε μετά από βασανιστήρια - ποτέ αμέσως - μόνο το σημείο με τη μικρότερη ποσότητα.

Πολλοί συνάνθρωποι μας ξεκίνησαν τη συγκέντρωση χρυσών λιρών και ο αριθμός τους αυξάνει καθημερινά. Πως θα τους αναγνωρίσετε ?
Από το γεμάτο απληστία βλέμμα, την πρόβλεψη δεινών και καταποντισμών και την φανερή διάθεση, αν τους κάτσει η πρόβλεψη, να αγοράσουν ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα για ένα κομμάτι ψωμί, συγγνώμη για μια χρυσή λίρα ήθελα να πώ...

Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2008

RASPUTIN

Γεράσιμος Γιακουμάτος

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: 25 Νοεμβρίου 2008
(ο βουλευτής της Ν.Δ., στον Real FΜ 97,8) «Θέλω όμως να στείλω ένα μήνυμα και σας το λέω και εσάς... Ο Άγιος Γεράσιμος ο Κεφαλληνίας πήγε στον Αίνο πάνω στο βουνό, σε δασική έκταση, έσκαψε μια τρύπα, μπήκε μέσα, έφτιαξε τον βράχο, τον σκάλισε και τον έκανε κρεβάτι και εκεί κοιμότανε. Αυτός είναι Άγιος ασκητής. Αυτοί, πανάθεμά τους, είναι διάολοι. Είναι αδιανότητο σήμερα το Άγιον Όρος με κεφαλαία, η θεϊκή αυτή τοποθεσία, ο θεϊκός τόπος να μετατρέπεται σε real estate. Αυτό είναι διάολος, σατανάς».
.
Ο σατανάς από το Λεξικό των Χαζάρων του Μίλοραντ Πάβιτς, που τα λόγια του χρησιμοποίησα σε προηγούμενη ανάρτηση , (δες εδώ), ανήκει στη χριστιανική κόλαση και εμφανίζεται με τη μορφή ορθόδοξου Σέρβου μοναχού, του Νίκον Σεβάστ. Αν κρίνει κανείς από την επικαιρότητα του Βατοπεδίου, η τέχνη αντιγράφει τη ζωή.

Ο ηγούμενος Εφραίμ έχει διαβολικό βλέμμα, ενώ για τον βοηθό του τον Αρσένιο, τι να πει κανείς περισσότερο από τον Τζίμη Πανούση, που Κνίτη τον ανεβάζει και Κνίτη τον κατεβάζει. Ποιος, ο Πανούσης, που είναι φτυστός σαν καλόγερος ή έστω αρχιμανδρίτης. Και όμως είμαι σε θέση να σας αποκαλύψω ότι ο Τζιμάκος είχε παντρευτεί με θρησκευτικό γάμο.




Κανείς όμως απ΄αυτούς δε μπορεί να συγκριθεί με το διαβόητο καλόγερο Ρασπούτιν, που ο βίος και η πολιτεία του στν Τσαρική Ρωσία είναι τόσο γνωστή, ώστε δε χρειάζεται να την επαναλάβω. Κάτι που δεν είναι ευρύτερα γνωστό αφορά το μέγεθος του πούτσου του που είχε υπερφυσικές διαστάσεις, θείο χάρισμα χωρίς αμφιβολία. Αυτό ήταν το μαγικό ραβδί που του άνοιγε όλες τις πόρτες στην αυτοκρατορία κάνοντας τις γυναίκες υποταγμένες. Η σεξουαλικές του επιδόσεις οδήγησαν κάποιους ζηλόφθονους να τον δολοφονήσουν. Μάλιστα μετά το θάνατό του, ο πούτσος του διατηρήθηκε στη φορμόλη σαν αξιοπερίεργο δείγμα, ξεχάστηκε σε κάποιαν αποθήκη στη Σοβιετική Ένωση και μετά την πτώση του κομμουνισμού ανασύρθηκε από την αφάνεια και εκτίθεται σε μουσείο. Εικόνα του βλέπετε παρακάτω.


Από τέτοιες αφορμές πρέπει να βγήκε και η γνωστή παροιμία της υπαίθρου που αναφέρει ο Καζαντζάκης " Ο θεός να σε φυλάει από τα πισινά του μουλαριού και από τα μπροστινά του καλόγερου ". Τα μουλάρια σήμερα σπανίζουν από καλόγερους όμως δόξα τώ θεώ.
Για να ξαναγυρίσουμε στο σκάνδαλο του Βατοπεδίου, ο συνδυασμός της επιχειρηματικότητας της κυπριακής εκκλησίας από τον Εφραίμ με την εμπειρία της αγοράς από τις εταιρείες του ΚΚΕ όταν ήταν στις δόξες του από τον Αρσένιο, δημιούργησε ένα ακαταμάχητο δίδυμο. Όμως κάπου τους ξέφυγε...
Περιμένω με αγωνία μέρα με την ημέρα να βγει στη φόρα και σεξουαλική διάσταση του σκανδάλου, γιατί διαφορετικά τι διάδοχοι του Ρασπούτιν θα ήταν...

Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2008

ΠΟΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ?

Tης Σαλονίκης μοναχά της πρέπει το καράβι.
Nα μην τολμήσεις να τη δεις ποτέ από τη στεριά...
ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ

Εγώ την έβλεπα από το μπαλκόνι του ξενοδοχείου, δεν είχα την τύχη του ποιητή. Τη θάλασσα γκρίζα κι ακίνητη μέσα στην ομίχλη. Το Λευκό Πύργο δεξιά μου τις αποθήκες και τους γερανούς του λιμανιού. Μπροστά στην παραλία κόσμο που περπατούσε και ποδηλάτες. Δύση κόκκινη πίσω απ΄τα σύννεφα...

Διαδρομές με αυτοκίνητο Τσιμισκή Μοναστηρίου Εγναντία Εθνική με τέρμα τη Νέα Μεσήμβρια...

Με τον ταξιτζή της επιστροφής να μου περιγράφει Νέα Ευκαρπία Παπαγεωργίου Ασβεστοχώρι ΣέιχΣου Κάστρα Πανόραμα και ξαφνικά με ρώτησε " Τι λες να κάνει ο ΠΑΟΚ με τον Ολυμπιακό ? "

Μετά την απογείωση, έβλεπα τη Θεσσαλονίκη απ΄τον αέρα...

Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2008

ΕΞΩΤΙΚΟΣ ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ

Επεσε στα χέρια μου τελευταία ένα CD άπό το ΒΗΜΑ με τίτλο Εξωτικός Τσιτσάνης, που περιέχει όλα τα φευγάτα τραγούδια του , από την Παραγουάη στο Μόντε Κάρλο και από την Αραπιά στα χαρέμια της Σεράχ. Η Γκιουλμπαχάρ όμως διαφέρει. Για προσέξτε λίγο τους στίχους...
.
Γιαραμπίμ το γιαχαμπί,
γιαραμπίμ το γιαχαβάχ
Αχ λουλούδι μου, Γκιουλμπαχάρ
Αράπ-χαβάς, γιαβάς-γιαβάς
Μου το 'χες πει με φιλιά,
σαν σε κρατούσα αγκαλιά
.
Μας θυμίζουν, με την ανάμειξη πολλών γλωσσών στο ίδιο τραγούδι και την επίκληση του θεού των εβραίων και του ισλάμ, την προσπάθεια για τη σύνθεση των τριών μονοθεϊστικών θρησκειών που ξεκίνησε τον 17° αιώνα από τη Θεσσαλονίκη, τo ενωτικό κίνημα των λαών μέσω της παραισθησιακής λειτουργίας του τραγουδιού και του γλεντιού, που διάρκεσε μέχρι το μεσοπόλεμο. Οι Χειμερινοί Κολυμβητές που το υποστηρίζουν, θεωρούν ότι το άκουσε ο Τσιτσάνης σε κάποιο μαγαζί στην κατοχική Θεσσαλονίκη και το προσάρμοσε στην έμπνευσή του. Πριν η Θεσσαλονίκη γίνει πόλη των φαντασμάτων...
.
Ο γνωστός σκακιστής Γκάρυ Κασπάρωφ παρατηρεί :

"Για μένα οι πολυεθνικές πόλεις είναι η ανάσα αυτού του κόσμου. Ο κόσμος μας ανασαίνει όταν σε μια πόλη ζουν μαζί συμφιλιωμένοι διάφοροι πολιτισμοί. Αυτό είναι το ζητούμενο για μένα. Να συναντηθούμε. Να συναντηθούν οι πολιτισμοί και να πιουν κσφέ μαζί μιλώντας ο καθένας για το θεό του. Οι ισχυροί φοβούνται όταν τα βρίσκουν μεταξύ τους οι θεοί. Γιατί για τους ισχυρούς οι θεοί υπάρχουν για να χωρίζουν τον κόσμο και όχι για να τον ενώνουν. Και οι ισχυροί θέλουν τον κόσμο χωρισμένο σε χίλια κομμάτια. Έτσι τον εξουσιάζουν καλύτερα. Το Σαράγεβο, όπως και το Μπακού, ήταν οι πόλεις όπου συναντιώνταν και γλεντούσαν οι θεοί. Στο Μπακού, οι Εβραίοι, οι Αρμένιοι, οι Ρώσοι, οι μουσουλμάνοι ζούσαν παρέα. Όπως και στο Σαράγεβο...

Δεν πιστεύω ότι το δράμα στο Σαράγεβο είναι αποτέλεσμα μιας θρησκευτικής σύγκρουσης, μιας σύγκρουσης θεών. Οι ισχυροί δεν ήθελαν ούτε μια εστία πολυεθνοτικής κοινωνίας. Γιατί οι ισχυροί ανά τον κόσμο, από όπου κι αν προέρχονται, είναι φορείς του φασισμού. Και ο κυριώτερος εχθρός του φασισμού είναι οι πολυεθνοτικές κοινωνίες..."
.
Στο Λεξικό των Χαζάρων του Μίλοραντ Πάβιτς διαβάζουμε (μιλάει ένας σατανάς, σύμβολο ρατσιστικής και θρησκευτικής καθαρότητας) :
.
Τα τρία ποτάμια του αρχαίου κόσμου των νεκρών- ο Αχέρων, ο Πληθεγέθων και ο Κωκυτός- ανήκουν σήμερα στους κάτω κόσμους του ισλάμ, του ιουδαϊσμού και του χριστιανισμού. Αυτά κυλάνε διαιρώντας τρεις κολάσεις, τη Σεόλ, τον Αδη και την παγωμένη κόλαση των μουσουλμάνων. Και σ΄αυτό το σύνορο συναντιώνται οι τρεις κόσμοι των νεκρών. Ειναι αυστηρά οριοθετημένοι και τα σύνορα χαράχτηκαν ανάμεσα τους με σιδερένιο άροτρο και δεν επιτρέπεται σε κανέναν να τα περάσει...
Θεωρείστε το αυτό ως μεγάλη, ύψιστη προειδοποίηση. Καμμιά σχέση με δουλειές όπου ανακατεύονται οι τρεις κόσμοι, το ισλάμ, ο χριστιανισμός ή ο ιουδαϊσμός εδώ στο φως της ημέρας. Για να μην έχουμε μπερδέματα με τους κάτω κόσμους τους . Αυτοί που μισούνται μεταξύ τους για θρησκευτικά θέμαα είναι κατά βάθος ίδιοι. Αυτοί όμως που διαφέρουν και η διαφορά δεν τους χαλάει τον ύπνο αλλά θέλουν να γνωριστούν και να τα βρουν μεταξύ τους γιατί δεν τους εμποδίζουν οι διαφορές, είναι οι χειρότεροι εχθροί μας και θα τους εξοντώσουμε και οι τρεις μαζί ενωμένοι...
.
Ξέφυγα κι εγώ τελείως, σε πτήσεις εξωτικές...
Ο Κεραμεικός δεν είναι μακριά...
Ας ξαναγυρίσω στην πραγματικότητα ν΄ακούσω τη Ζαϊρα και τη Φαρίντα...
Μ΄αυτές το CD τελειώνει...

Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2008

Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ

Ô toi, le plus savant et le plus beau des Anges,
Dieu trahi par le sort et privé de louanges,
Ô Prince de l'exil, à qui l'on a fait tort
Et qui, vaincu, toujours te redresses plus fort,
— Charles Baudelaire

Ο νικημένος αρχάγγελος (δες εδώ), μπήκε στο αίμα των ανθρώπων, με το οινόπνευμα και τη μαγιά, το λυκίσκο και το κριθάρι...















Duvel
ίσως η καλύτερη μπύρα στον κόσμο...
Lucifer
δυνατή και κόκκινη...

LA BIERE DU DEMON
Γαλλική με 12% οινόπνευμα...

Ακόμα κι αν δεν την παραγγείλεις, ο καλός άνθρωπος της μπυραρίας την κερνάει στο τέλος για σφηνάκι στα μικρά ποτήρια της και την μοιράζεται όλη η παρέα...

Κατευθείαν στον παράδεισο...

Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2008

ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ (?) ΜΠΑΝΙΟ

...τη θάλασσα, τη θάλασσα
ποιος θα μπορέσει να την εξαντλήσει...
Γ. ΣΕΦΕΡΗΣ

Κάτω από τον ήλιο της σημερινής λιακάδας, ήμουν απορροφημένος διαβάζοντας το LOGICOMIX, ένα βιβλίο για την περιπέτεια της λογικής στις αρχές του 20ού αιώνα, σε μορφή graphic novel. (δες εδώ). " Λογική και τρέλα " το βασικό του θέμα, μπαίνει και ξαναμπαίνει συνεχώς, μεσα απ΄τις ιστορίες των ανθρώπων που προσπάθησαν να θεμελιώσουν τη λογική των μαθηματικών πέρα από τις αντιφάσεις τις ακροβασίες και τα παράδοξα. " Η τρέλα για τη λογική τείνει στο άπειρο " λέει ο συγγραφέας του Απόστολος Δοξιάδης. Για ποιον να πρωτοπείς ? Μήπως για τον Καντόρ που τρελάθηκε ? Τον Γκέντελ που πέθανε από πείνα εξαιτίας της παράνοιας ? Τον Ράσσελ ή τον Χίλμπερτ με τους ψυχωσικούς γιους ? Ή τον...

Δεν άντεξα περισσότερο...


Στην παραλία του Μαραθώνα η θάλασσα έλαμπε, γαλήνια και διαυγής κάτω απ΄το φως του ήλιου. Έβγαλα τα ρούχα μου και βούτηξα στο νερό, που ήταν δροσερό όπως μ΄αρέσει. Κολύμπησα πολύ ώρα, μέχρι να καθαρίσει το μυαλό μου από τους στρυφνούς και δύσκολους συλλογισμούς που με είχαν συνεπάρει. Τ΄άφηνα πίσω μου όλα αυτά να σβήσουν σαν αφρός. Όταν βγήκα έξω, ο ήλιος ήταν ζεστός στη θαλπωρή του, περπάτησα στην άμμο μέχρι να στεγνώσω, γιατί δεν είχα πετσέτα μαζί μου. Και το συνειδητοποίησα για ακόμη μια φορά.
Ζούμε σε μια μαγική χώρα, όπου Νοέμβρη μήνα, ο ήλιος και η θάλασσα λυτρώνουν από τα δεσμά της τρέλας και της λογικής...

Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2008

ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Time present and time past
Are both perhaps present in time future,
And time future contained in time past.
If all time is eternally present
All time is unredeemable.
T.S.ELIOT

Με την επιστροφή της χειμερινής ώρας μοιάζει να τελειώνει η "αναζήτηση του χαμένου χρόνου " τουλάχιστον για φέτος. Μια ώρα ύπνος παραπάνω τώρα τον Οκτώβριο, κάτι που μας είχαν στερήσει το Μάρτη. Νάτος λοιπόν ο ξανακερδισμένος χρόνος, για να θυμηθούμε ξανά τον Marcel Proust μετά τον T.S.Eliot της εισαγωγής.

Χρόνος που τεντώνεται, μαζεύει, τον πλάθεις με τα χέρια σου, διαστέλλεται, πήζει και λιώνει στα γνωστά ρολόγια του Dali. Όλοι γνωρίζουμε πως είναι σχετικός χάρη στον Einstein, τόσο πολύ σχετικός που καταλήγει άσχετος και ξένος. Όταν ήμουν είκοσι χρονών είχα άφθονο χρόνο. Δεν ήξερα τι να τον κάνω. Τόσο πολύ, ώστε να συντάξω μιαν αγγελία πώλησης που ξεκινούσε κάπως έτσι : " Ποιος θέλει ν΄αγοράσει, μια μέρα απ΄τη ζωή μου ". Ταυτόχρονα δε μου΄δινε καθόλου σημασία η ωραία της παρέας κι ένοιωθα το χρόνο μου να διαλύεται σα φτηνή τσιχλόφουσκα που σπάει στα δόντια της.

Όμως ο χρόνος γιατρεύει τις πληγές και απαλύνει τις στεναχώριες, οι πάντες το γνωρίζουν και τον φωνάζουν πανδαμάτορα, όλα τα σφάζει και όλα τα μαχαιρώνει. Μόνον ο Γιάννης Αγγελάκας διαφωνεί και λέει " Ο χρόνος είναι ο χειρότερος γιατρός, σε καίει σε σκορπάει και σε παγώνει... " Ισως να είχε δίκιο τελικά μια καθηγήτρια Φυσικής που δίδασκε στο μάθημά της " Τι είναι χρόνος ? Αυτό που δείχνει το ρολόι !"

Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2008

Η ΩΡΑΙΑ ΚΟΙΜΩΜΕΝΗ


Τη λέγαν Ουρανία ή Μαργαρίτα.
Της άρεσε να παίζει με τα παιδιά κι έγραφε γράμματα σ΄ένα φαντάρο.
Πνιγμένη απ΄τις εικόνες και τις μουσικές
στην αγορά τη φόβιζαν οι μάσκες των ανθρώπων κι άλλαζε δρόμο απότομα.
Ζαλισμένα φεγγάρια στη χάση τους φώτιζαν τα χαμένα νησιά του μυαλού της
- μιας εκδρομής που δεν ξεκινησε ποτέ τοπία-
Γύριζε απ΄τ΄όνειρο με πρησμένα μάτια.
Έφυγε αθόρυβα ένα δείλι αφήνοντας τη μορφή της στο μάρμαρο
χωρίς μια λέξη...

Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2008

ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ

... μ΄έκαψες Γεράσιμε,
μ΄έκαψες Καψάλη...

Ο Άγιος Γεράσιμος, πολιούχος και προστάτης της Κεφαλονιάς, προφανώς δεν ήταν Κεφαλονίτης. Γεννήθηκε στα Τρίκαλα της Κορινθίας από αρχοντική γενιά του βυζαντίου και αφού πέρασε από τα Ιεροσόλυμα και το Άγιον Όρος, κατέληξε στην Κεφαλονιά για ν΄αγιάσει. Πράγμα όχι τόσο εύκολο...

Εμείς οι Κεφαλονίτες θεωρούμαστε από περίεργοι έως τρελοί, "κουρλοί" σύμφωνα με την τοπική διάλεκτο. Δεν είναι παράξενο λοιπόν που ο τοπικός Άγιος Γεράσιμος έχει τη φήμη πως θεραπεύει ψυχικά άρρωστους αλλά και δαιμονισμένους. Σε κάθε ψυχιατρείο ή κλινική η εκκλησία είναι αφιερωμένη στη χάρη του λόγω ειδικότητας. Δε θα ξεχάσω στα παιδικά μου χρόνια τους δαιμονισμένους, όπως τους έλεγαν τότε, δεμένους με αλυσίδες και ντυμένους στα μαύρα να περιμένουν να περάσει η λειτανία του σκηνώματος του Αγίου...

Παρ΄όλη την προσπάθεια όμως φαίνεται ότι ο Άγιος δεν έχει καταφέρει πολλά πράγματα, αφού η πιο συνηθισμένη βρισιά στην Κεφαλονιά αναφέρεται στ΄όνομά του. Θα διηγηθώ μια χαρακτηριστική ιστορία. " Ένας Κεφαλονίτης κάθε φορά που έχανε στα χαρτιά έλεγε τη γνωστή φράση Άει στο διάολο Άγιε Γεράσιμε . Επειδή έχανε συνέχεια, έβριζε αδιάκοπα τον Άγιο. Οι υπόλοιποι του λένε ότι αν ξαναβρίσει, δε θα ξαναπαίξει μαζί τους. Την επομένη πάλι έχανε ο Κεφαλονίτης, δεν έβριζε όμως, αλλά μετά από κάθε μια χαμένη παρτίδα έφτυνε στο καπέλο του. Όταν κοίταξαν από περιέργεια το καπέλο οι άλλοι χαρτοπαίκτες, ανακάλυψαν μια εικόνα του Αγίου γεμάτη ροχάλες..." Για να επιβεβαιωθεί το παλιό τραγουδάκι των επτανήσων που μου έλεγε η γιαγιά μου :

Κεφαλονίτης βλασφημος

Ζακυνθινός ρουφιάνος

Κερκυραίος κερατάς κλπ

Η αγαπητική σχέση των ντόπιων με τον Άγιο δεν περιορίζεται στα λόγια. Είναι γνωστό ότι μετά από τους σεισμούς της Κεφαλονιάς, για να τον τιμωρήσουν που δεν προστάτεψε το νησί από την καταστροφή, άφησαν το σκήνωμα 40 μέρες στα κεραμίδια κάτω από τον ήλιο και έχει γινει κατάμαυρο σαν αφροαμερικάνος. Τη χαριστική βολή έδωσε ο πρώην Κεφαλληνίας Προκόπιος, που κατηγορήθηκε ότι τεμάχισε το σκήνωμα για να δώσει κάποια δάχτυλα του ποδιού αλλά και την παντόφλα του Αγίου στους πιστούς της Αυστραλίας για τοπικό προσκύνημα.

Ο πατέρας μου, βέρος Κεφαλονίτης, σκοτώθηκε σε εργατικό ατύχημα σαν σήμερα, τη μέρα της γιορτής του Αγίου μας. Αν είχε γλυτώσει, έστω και με αναπηρία, θα μιλούσαν όλοι για το νέο θαύμα του Αγίου, θα κάναμε τάματα κι αφιερώματα στη χάρη του. Τώρα όμως στο μνημόσυνο του πατέρα μου, μαζί με το πρόσφορο τα κόλλυβα και το τρισάγιο, ρίχνουμε παραδοσιακά κι ένα δικαιολογημένο γαμοσταυρίδι οικογενειακό στον Άγιο...

Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2008

ΜΗΝ ΤΟΛΜΑΣ (ιστορία γιαλαντζή)


Φύτρωσε στη ζαρντινιέρα των φυτών εσωτερικού χώρου χωρίς σχεδόν να το καταλάβω. Έγινε θάμνος με πολλά κλαδιά, όμως τέτοιο πράγμα δεν είχα ξαναδεί. Η ρίζα του ήταν κρεμμύδι, τα φύλλα του αμπελόφυλλα και οι καρποί του ρύζι και σταφίδες. Γύρω από το βλαστό του έβγαινε πρασινάδα από μαϊντανό, άνηθο και δυόσμο. Παρότι ποτιζόταν με νερό, ήθελε ράντισμα με λάδι και λεμόνι εναλλάξ. Επιστήμονες έφτασαν από παντού για να πάρουν δείγματα, να μελετήσουν το DNA του. Μου΄καναν την τιμή, αφού μεγάλωσε στο σπίτι μου, να του δώσω ότι όνομα θέλω. Το ονόμασα λοιπόν με υπερηφάνεια

Ντολμαδία η ακανόνιστη

Δεν είπα σε κανέναν, ότι μια μέρα που έτρωγα ντολμάδες στο σαλόνι, μου΄πεσε ένας στο χαλί. Τον μάζεψα κι αφού δεν τρωγόταν από το πάτωμα, τον έχωσα βιαστικά στη ζαρντινιέρα πριν με πάρουν είδηση και με κράξουν. Έτσι ξεκίνησαν όλα...

Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 2008

Ο ΥΠΝΟΣ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ ΓΕΝΝΑΕΙ ΤΕΡΑΤΑ


Πρόκειται για πραγματικό διάλογο :
.
ΕΓΩ :θα πάμε στην έκθεση του Γκόγια ?
Η ΚΟΡΗ ΜΟΥ : τι έχει φτειάξει, τη Μόνα Λίζα ?
ΕΓΩ :όχι, τη Μάγια...
Η ΚΟΡΗ ΜΟΥ:Μάγια η μέλισσα ?
ΕΓΩ : ..............
Η ΚΟΡΗ ΜΟΥ : μήπως Βάγια η κουκουβάγια ?
ΕΓΩ : ..............
Η ΚΟΡΗ ΜΟΥ : ..............
ΕΓΩ : Μάγια Μελάγια
.
Υ.Γ. από την έκθεση έμαθα ότι στα ισπανικά η Μάγια προφέρεται Μάχα...

Τετάρτη 8 Οκτωβρίου 2008

ΣΤΗ ΜΠΑΝΙΕΡΑ

Το ζεστό νερό μου θυμίζει κάθε πρωί
πώς δεν έχω τίποτε άλλο ζωντανό κοντά μου...
Γ. ΣΕΦΕΡΗΣ

Ο Σεφέρης μάλλον εννοούσε το ζεστό νερό για ξύρισμα, δες και τη σχετική ανάρτηση στου πετεφρή, όμως εγώ θέλω να υμνήσω τη μπανιέρα...

Τις περισσότερες φορές κάνω ένα ντους στα γρήγορα και βγαίνω έξω. Όταν όμως τα καταφέρω, όχι τόσο συχνά, αλλά συμβαίνει ακόμα, χάνομαι μέσα της. Γεμάτη με ζεστό νερό κι αφρόλουτρο με αρώματα φυτών και λουλουδιών. Κλείνω τα μάτια κι αφήνομαι στην αίσθηση του σώματος που ανακαλεί αναμνήσεις από πολύ παλιά. Ο χρόνος μοιάζει να σταμάτησε κι ακούω μόνο τις φυσαλλίδες δίπλα από τ΄αυτιά μου που σπάζουν συνεχώς χωρίς ρυθμό. Γαλήνη...

Για να μ΄επαναφέρει στην πραγματικότητα η πτώση της θερμοκρασίας του νερού κι η μείωση της στάθμης του, από μικρές διαρροές στην τάπα.

Υμνος για τη μπανιέρα ? Οπωσδήποτε.

Είναι ο μόνος κόλπος που με χωράει ολόκληρο...



Δευτέρα 6 Οκτωβρίου 2008

ΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ

Σε βάζουν σ΄ένα τεράστιο συγκρότημα που στην αρχή θυμίζει χωριό της περιοχής, αλλά είναι τόσο επιτειδευμένο που ξεφεύγει απ΄το μέτρο κι όλα μοιάζουν τεχνητά και ψεύτικα.
Ιδού μία τυπική μέρα...
Μετά το ξύπνημα πλούσιο πρωινό, κατόπιν coffe-break δεκατιανό με γλυκά και κουλουράκια, γεύμα το μεσημέρι, coffe-break ξανά το απόγευμα και το βράδυ, δείπνο gala. Σ΄όλες τις περιπτώσεις, φαγητό all you can eat, μέχρι να σκάσεις. Κρασί επίσης, μέχρι να ξεράσεις. Και πάλι απ΄την αρχή, νέος γύρος στο μπουφέ. Ζωντανή μουσική με τραγουδιστή και synthesizer, ρεπερτόριο κατα παραγγελίαν, από δημοτικά έως rock & roll, στον ίδιο πάντα τόνο της φωνής.
Και μετά μια βόλτα στα bar της παραλίας για ποτό (μπομπα) και περιπέτεια. Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στις Ρωσίδες και τις Μολδαυές ? Πέντε euro. Όσο για την ελληνίδα φοιτήτρια, έμενε και σπούδαζε σέ διπλανή πόλη, αλλά δούλευε σ΄αυτό το μαγαζί για να βγάζει τα έξοδά της. "Πάρε και το κινητό μου ", είπε, "άν θες να έρθω στο δωμάτιό σου όταν σχολάσω από δω."
Ένα συνέδριο με τα έξοδα πληρωμένα από την εταιρεία...
Δε θυμάμαι τίποτα από τις ομιλίες...

Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2008

LE CADAVRE EXQUIS

Une Charogne
Rappelez-vous l'objet que nous vîmes, mon âme,
Ce beau matin d'été si doux:
Au détour d'un sentier une charogne infâme
Sur un lit semé de cailloux,
Les jambes en l'air, comme une femme lubrique,

Brûlante et suant les poisons,
Ouvrait d'une façon nonchalante et cynique
Son ventre plein d'exhalaisons...
— Charles Baudelaire

ΕΞΑΙΣΙΟ Ή ΘΕΣΠΕΣΙΟ ΠΤΩΜΑ ?
Μπορούμε να το πούμε ακόμα κουφάρι ή ψοφίμι, όπως τουλάχιστον ο Μπωντλαιρ το περιγράφει στο ποίημα που αναφέρω στην αρχή. Πρόκειται μόνο για τις δύο πρώτες στροφές, όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να το βρεί ολόκληρο στο δίκτυο, γαλλικά εδώ ελληνικά από τη μετάφραση του Σημηριώτη, αξίζει τον κόπο να το διαβάσετε ολόκληρο, είναι ηδονικά αρωστημένο...
Δική μου απόπειρα εικονογράφησης του ποιήματος αυτού, είναι το κολλάζ (συνεικόνα) που δημοσίευσα στην ανάρτηση. Βρήκα την κατάλληλη ευκαιρία να το ξεθάψω μετά από είκοσιπέντε χρόνια που το έφτειξα και να σας το δείξω. Άλλο κουφάρι κι αυτό...
Αφορμή για όλα αυτά τα εξαίσια και μυρωδικά, μου έδωσε η πρόσκληση της LoRy για συμμετοχή στο παιχνίδι του yellow kid με τίτλο εξαίσιο πτώμα. Βέβαια το όλο διαδικτυακό σκηνικό με τους bloggers δεν έχει καμία σχέση με το αρχικό παιχνίδι των υπερρεαλιστών και όχι των ντανταϊστών όπως λανθασμένα επαναλαμβάνουν κάποιοι παρασυρμένοι από την παραπληροφόρηση. Πλήρη ιστορικά στοιχεία θα βρείτε στην εξαιρετική υπερρεαλιστική ιστοσελίδα surrealism in Greece, που την συστήνω ανεπιφύλακτα. Για να μην γίνομαι βαρετός, επαναλαμβάνω μόνο την πρώτη υπερρεαλιστική φράση που δημιουργήθηκε και έδωσε το όνομά της στο παιχνίδι .
« Le cadavre - exquis - boira - le vin - nouveau ».
«Το εξαίσιο πτώμα θα πιει το καινούργιο κρασί».
μμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμ
Συμμετέχω όμως στο παιχνίδι και παρακάτω βλέπετε την πρόταση που προέκυψε από φράσεις αναρτήσεων κάποιων bloggers.
Αν χτυπήσετε σε κάθε φράση, θα οδηγηθείτε στην πηγή της
κκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκ

Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2008

VALENCIA 2008

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ !!!

Στην παραπάνω φωτογραφία, βλέπετε εμένα, το ΑΕΡΟΣΤΑΤΟ, στη θέση που ετοίμασαν ειδικά για να παρκάρω, όταν έφτασα στη Βαλένθια, και μάλιστα σε κτίριο του Calatrava, στο MUSEO DE LAS CIENCIAS PRINCIPE FELIPE, ναι μωρέ, αυτού του ξενέρωτου πρίγκιπα, γιου της Σοφίας και του Χουάν Κάρλος.

Θα μείνω λίγο στον Calatrava, που γεννήθηκε στη Βαλένθια αλλά τα αρχιτεκτονικά του έργα τα βλέπουμε κι εμείς στην Αθήνα. Φαντάζομαι πολλές φορές ότι στο απώτατο μέλλον, όταν θα ψάχνουν κάτω από το χώμα οι μακρινοί μας απόγονοι και τύχει να βρουν κάποιο απομεινάρι από τα κτίρια του, μπορεί και να σκεφτούν αρχικά ότι πρόκειται για το σκελετό κάποιου προϊστορικού γι΄αυτούς ζώου, με τα κόκκαλά του λευκά και γυαλισμένα από τα χρόνια.

κοκκαλατράβα, που θα έλεγε και η ou ming

Η πόλη ζει στον απόηχο της FORMULA 1 και του AMERICA CUP. Αλλά και των Fallas, τοπικής γιορτής με άρματα καρναβαλιού και άφθονες φωτιές κάθε Μάρτιο. Άλλαξαν τον ρου του ποταμού TURIOS που περνούσε μέσα από το κέντρο και τώρα στην κοίτη του εκτείνεται ένα τεράστιο πάρκο. Μοναδικό στο είδος του, αφού περνάς επάνω του, από τις γέφυρες της όχθης.
Πόλη παραθαλάσσια κι επίπεδη με υγρασία, που μάταια προσπαθούν να την απομακρύνουν κάπως οι γυναίκες με τις παραδοσιακές βεντάλιες τους. Γυναίκες μελαχρινές, όχι πολύ ψηλές, χωρίς ακριβό επώνυμο ντύσιμο και καθημερινό βάψιμο, γήινες και προσγειωμένες...
Οχι σαν τις Ελληνίδες...

Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2008

PLAZA DE TOROS

Ο Αντώνης ο βαρκάρης ο σερέτης
έπαψε να ζει ρεμπέτης
ξενυχτάει κι όλο πίνει
ταυρομάχος πάει να γίνει

Μόλις μπήκε στην αρένα, βρήκε επιτέλους χώρο να τρέξει και νόμισε πως ελευθερώθηκε.
Ύστερα φάνηκαν τα κόκκινα πανιά και θόλωσε ο νους του.
Απέναντι του, ντυμένος στα χρυσά, κορδώνεται σα μισοφέγγαρο, ο νέος ταυρομάχος.
Με τέσσερις πληγές ήδη στην πλάτη του, νοιώθει το αίμα και τους πόνους.
Βάζοντας όση δύναμη του έμεινε, ορμάει πάνω στο σπαθί, που χώνεται βαθειά στο σβέρκο του.
Λυγίζει σιγά σιγά τα μπροστινά του πόδια, προσπαθεί να ισορροπήσει το βάρος του κορμιού του, ταλαντεύεται για μια στιγμή και τελικά σωριάζεται στην άμμο...

OLE OLE OLE OLE OLE OLE OLE OLE OLE OLE

Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2008

ΕΚΑΤΟ, ΕΚΑΤΟ, ΚΑΤΟΣΤΑΡΑ ΕΚΑΤΟ

Ξεκινώντας τη νέα ανάρτηση, παρατήρησα τυχαία ότι ήταν η εκατοστή. Έφτασα κι όλας τις εκατό, σκέφτηκα με κάποια δόση νοσταλγίας για το χρόνο που πέρασε. Να μια επέτειος απρόβλεπτη, που μ΄έκανε ν΄αλλάξω αυτά που ετοιμαζόμουν ν΄ανεβάσω.
Τελείωσα σύντομα την απαραίτητη αναδρομή στις παλιές αναρτήσεις και το μόνο που επιβεβαίωσα είναι ότι εξακολουθώ και παραμένω ένας μονότονος άνθρωπος, κολλημένος σε προσωπικές εμμονές κι επαναλήψεις. Για να θυμηθούμε λίγο τον Καβάφη, συνάντησα ξανά "τις φαντασίες μου, τις αναμνήσεις μου, τα ινδάλματα της ηδονής ". Άχρηστες πληροφορίες περί ονείρων ερώτων φυτών ζώων και φαγητών. Βίοι αγίων και θεών, σημεία, τέρατα και φαντάσματα.
Ένα προσωπικό ημερολόγιο με σημειώσεις που θα είχα λησμονήσει. Θέματα ιδιωτικά που έγιναν δημόσια. Δε μετανοιώνω καθόλου.
Θα συνεχίσω...

Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 2008

ΚΟΙΛΟ ΚΑΙ ΚΥΡΤΟ

Suffocated by mirrors, stained by dreams
Her honey belly pulls the seams
Peter Gabriel

Πόσο μ΄αρέσει ν΄ακουμπάω το κεφάλι πανω της. Ευτυχώς δεν έχει γυμνασμένους κοιλιακούς με φέτες. Παραμένει απαλή κι απόλυτα γυναικεία. Δοκιμάζω την αναπνοή να συντονιστεί με τη δική της, που ανεβοκατεβαίνει πάνω κάτω ρυθμικά και παγιδεύομαι στη μυρωδιά της. Το μάγουλό μου αγγίζει το δέρμα της, είναι ζεστό και μαλακό σαν το ψωμί που βγαίνει από το φούρνο. Τα χείλη ψάχνουν καμπύλες και κοιλότητες, μικρές διαδρομές που αφήνει η γλώσσα ίχνη. Τα δόντια μου στον αφαλό της μια στιγμή διστάζουν...


Στην τρυφερή κοιλιά της χαλαρώνω.
Μέχρι που φτάνω στα λαγόνια της λεκάνης.
Με τα λακάκια τους που ενώνονται στο χαμηλό σημείο κι ερεθίζομαι...

Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου 2008

ΣΤΗΝ ΟΥΡΑ

... όταν είδα την ουρά δεν πίστευα στα μάτια μου. Ξεκινούσε από μπροστά μου και συνεχιζόταν ατελείωτη μέχρι το βάθος του δρόμου. Πήρα τη θέση μου στο τέλος της και βάδιζα σιγά σιγά. Έρχονταν κι άλλοι συνεχώς, μαζεύονταν πολλοί κι έχασα την αρχή της. Για να περάσει η ώρα, άρχισα να κοιτάω τον κόσμο. Άνθρωποι κάθε λογής απ΄ολα τα μέρη του πλανήτη, άσπροι, κίτρινοι και μαύροι, μικρά παιδιά, νέοι και γέροι, μιλούσαν μεταξύ τους απίθανες γλώσσες. Η ουρά κάποια στιγμή από μόνη της δίπλωσε σα φουρκέτα, έτσι δεν κάνουνε για να κερδίσουν χώρο ? Είχα λοιπόν στο πλάι μου δυό κομμάτια της, δεξιά μου οι προηγούμενοι κι αριστερά οι επόμενοι, βαδίζοντας αντίθετα από μας που προχωρούσαμε μπροστά. Άρχισα μέσα στο σωρό να ξεχωρίζω πρόσωπα. Φίλους και συγγενείς που γνώρισα κι είχαν από καιρό πεθάνει, ανάμεσα σ΄αυτούς που βάδιζαν πριν από μένα. Και στην ουρά που ακολουθούσε πίσω μου, αγαπημένα πρόσωπα που τα΄ξερα από μικρά παιδιά, πολύ πιο γερασμένα απ΄όσο τους θυμόμουνα, να βρίσκονται μέσα στο πλήθος...
...τότε
τα κατάλαβα όλα κι ένοιωσα
κάτι σαν κλάμα...

Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου 2008

ΠΡΩΤΗ ΝΥΧΤΑ ΓΑΜΟΥ

Τα΄θελε η μάνα σου τα΄θελες κι εσύ
τα σύκα τα καρύδια και το γλυκό κρασί
ΔΗΜΟΤΙΚΟ
ςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςς
Προσεκτικός αναγνώστης της προηγούμενης ανάρτησης παρατήρησε με e-mail ότι δεν προκύπτει από τις ιστορικές πηγές η κοινή συνεύρεση Ηρώδη, Σαλώμης και Ηρωδιάδας. Αν όμως συνεκτιμήσουμε την ακολασία του Ηρώδη με την προφανή αγνότητα και άγνοια της μικρής Σαλώμης, θεωρώ σίγουρη την παρουσία και βοήθεια της μαμάς και συζύγου, έστω και με την ιδιότητα του τεχνικού συμβούλου στα ερωτικά. Τουλάχιστον στην αρχή...

Με την ευκαιρία της παρατήρησης ερεύνησα το θέμα περισσότερο. Είναι γνωστό σε πολλούς ότι διάφορες πρωτόγονες φυλές συνδιάζουν τη γαμήλια τελετή με μία γενικώτερη ερωτική ιεροτελεστία. Σε κάποιες απ΄αυτές τις γιορτές, η νύφη έχει σεξουαλικές σχέσεις με όλους τους άντρες της φυλής, για να αποδειχθεί άξια του γάμου και του συζύγου της. Ούτως ή άλλως εκεί, η μονογαμία είναι άγνωστη.

Κατι που δεν είναι ευρύτερα γνωστό συνηθίζεται σε ορισμένες φυλές της Πολυνησίας. Οι γάμοι γίνονται σε πολύ νεαρή ηλικία και οι δύο νεόνυμφοι πρακτικά και ουσιαστικά είναι παρθένοι. Για να λυθεί το πρόβλημα με τον ηπιότερο τρόπο εφαρμόζουν το εξής έθιμο. Η μητέρα της νύφης και ο πατέρας του γαμπρού συμμετέχουν θεσμικά στην πρώτη νύχτα του γάμου του ζευγαριού. Είναι έτοιμοι να προσφέρουν την εμπειρία τους, αλλά και ψυχολογική ή πρακτική βοήθεια αν χρειαστεί, που συνήθως χρειάζεται. Στο μυαλό μας δημιουργούνται οι πλήρεις συνδιασμοί, η νύφη με το γαμπρό, η μάνα της νύφης με το γαμπρό, ο πατέρας του γαμπρού με τη νύφη, η μάνα της νύφης με τον πατέρα του γαμπρού. Έτσι η μύηση στον έγγαμο βίο και την ερωτική δραστηριότητα γίνεται ομαλά, με τις ευλογίες της οικογένειας. Η μάνα του γαμπρού και ο πατέρας της νύφης παραδοσιακά δε συμμετέχουν στην πρώτη νύχτα του γάμου, αλλά δε νομίζω ότι μένουν άπρακτοι μεταξύ τους.

Ξαναθυμίζω ότι η πολυγαμία είναι καθεστώς σ΄αυτές τις φυλές και δεν υπάρχουν κώδικες ηθικής σαν τους δικούς μας.



Παρασκευή 29 Αυγούστου 2008

ΑΠΟΤΟΜΗ ΤΙΜΙΑΣ ΚΕΦΑΛΗΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ

O βασιλιάς Ηρώδης την είχε βάλει στο μάτι από καιρό. Μέσα σε λίγους μήνες η Σαλώμη είχε μεταμορφωθεί από παιδί σε αληθινή γυναίκα και η επιθυμία να την αποκτήσει δεν τον άφηνε σε ησυχία. Ητανε κόρη της γυναίκας του από άλλον άντρα κι έπρεπε αυτή να συμφωνήσει. Της έταξε λοιπόν να της χαρίσει ότι ζητήσει. Κι η μάνα ζήτησε αυτο που ήθελε πολύ. Κι έφερε τη Σαλώμη μπροστά στο βασιλιά να του χορέψει. Μετά από κάθε γύρο του χορού έβγαζε κι ένα πέπλο μέχρι που έμεινε εντελώς γυμνή. Ο βασιλιάς δεν άντεξε άλλο. Τις πήρε στο κρεβάτι του, μανα και κόρη, μαζί, συνδιασμός νεότητας κι εμπειρίας.
Το τίμημα που αντάλλαξε για να την κατακτήσει, ήταν το κεφάλι του Ιωάννη του Βαπτιστή, του βίαιου Προφήτη και Πρόδρομου μέσα σε πιάτο.
Στις δυτικές απεικονίσεις του Ιωάννη, όπως αυτή παρακάτω από την Παναγία των Παρισίων, φαίνεται το σώμα ακέφαλο, να κρατάει στο χέρι το κεφάλι του. Αποθέωση της ορθολογικής σκέψης. Αντίθετα, στην Ορθόδοξη ανατολή, πιστή στην Οντολογία του Προσώπου, ζωγραφίζουν ακέραιο τον Ιωάννη, να κρατάει στο χέρι του το πιάτο με το κομμένο κεφάλι του. Αυτό οδήγησε κάποιους να πιστέψουν ότι ο Ιωάννης είχε δύο κεφάλια και ότι απ΄αυτόν προέρχεται το σύμβολο του δικέφαλου αετού στο έμβλημα και τη σημαία όλων των Ορθοδόξων, βυζαντινών, Ρώσων, Σέρβων αλλά και των Αλβανών.
Πριν από χρόνια σε παλαιοπωλείο της Ιερουσαλήμ μου έδειξαν ένα παμπάλαιο κρανίο ανθρώπου, που το είχαν καταχωνιασμένο σ΄ένα σεντούκι. " Πάρτο " μου είπε ο έμπορος "είναι του Ιωάννη του Βαπτιστή ". Όσο παζάρι και να΄κανα, η τιμή που μου ζητούσε ήταν υπέρογκη και σηκώθηκα να φύγω. "Γι αυτό δεν το΄χουμε πουλήσει τόσα χρόνια ", μου είπε "δεν μπορούμε να το δώσουμε φτηνά. Θα βρεθεί ο εκλεκτός για να το πάρει κάποια μέρα. Είναι θέλημα Θεού. Έχω όμως κάτι για σένα." Μου δείχνει ένα κρανίο εξ ίσου παλιό, αλλά πολύ μικρότερο και σε φτηνή τιμή. "Του Ιωάννη είναι " μου είπε " όταν ήταν μικρό παιδί !"


Πέμπτη 21 Αυγούστου 2008

ΟΝΕΙΡΟΠΑΓΙΔΑ

Έπρεπε να ξυπνήσει οπωσδήποτε.
Τη σκούντησα απαλά στον ώμο κι άρχισε να ανοίγει τα μάτια της σιγά σιγά.
"Έκοψα τ΄όνειρό σου στη μέση", της ψιθύρισα απολογητικά.
"Μην ανησυχείς" μου λέει, "όταν ξαναγυρίσω στο κρεβάτι, θα το πάρω στην αγκαλιά μου, θα το θηλάσω λίγο και όταν αποκοιμηθεί, θα συνεχίσει ακριβώς από κεί που σταμάτησε..."