Η ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗ ΤΩΝ ΜΑΓΩΝ

Πάρθηκεν από Μάγους

το σώμα του Μαγιού

ΤΟ ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ

Όλα τα σημάδια συμφωνούσαν. Τα λόγια των πρεσβύτερων, τα σπλάχνα των ζώων που θυσίαζαν και οι φωνές στα όνειρα. Πιο πολύ απ΄όλα, τ΄αστέρι στον ουρανό που φώτιζε σαν ήλιος. Ξεκίνησαν λοιπόν οι Μάγοι από την πατρίδα τους να συναντήσουν τη νέα ενσάρκωση του θεού που θα γεννιόταν σύντομα.
Οι Μάγοι αποτελούσαν μιαν από τις έξι φυλές των Μήδων στην Περσία. Ο προφήτης Ιερεμίας περιγράφει τον αρχηγό της κάστας τους που ζούσε στη Βαβυλώνα, τον Νεργκάλ Σαρεζάρ, ως Μέγιστο Μάγο Ραβίνο. Ο Ηρόδοτος θεωρεί τους Μάγους γητευτές, αστρολόγους, ερμηνευτές ονείρων και προφήτες. Συνυπήρχαν με την επίσημη ζωροαστρική θρησκεία και συνδέονταν άμεσα με τις μυστικές παραδόσεις και τη μαγεία.
Ακολουθώντας την πορεία του άστρου φτάσανε στην Ιουδαία. Τότε έβαλαν σε εφαρμογή το σχέδιό τους. Συνάντησαν το βασιλιά Ηρώδη και του αποκάλυψαν ότι γεννήθηκε ένας νέος βασιλιάς που θα του έπαιρνε την εξουσία. Και ο Ηρώδης, χωρίς να διστάσει, διέταξε να σφάξουν όλα τα νεογέννητα νήπια της χώρας του, σχεδόν δέκα χιλιάδες.

Στο μεταξύ όμως οι Μάγοι, είχανε φτάσει πρώτοι στη Βηθλεέμ, βρήκαν το θείο βρέφος και πρόσφεραν στους γονείς τους τα δώρα που είχαν φέρει. Σαν αντάλλαγμα ζήτησαν να πάρουν μαζί τους το μωρό, για να το σώσουν από τη σφαγή.Όσο για τους γονείς, φοβισμένοι και άβουλοι δεν έφεραν αντίρρηση, άλλωστε δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι διαφορετικό. Προτίμησαν να ζήσει το παιδί τους...

Το σχέδιο των Μάγων πραγματοποιήθηκε. Βρήκαν και πήραν μαζί τους το βρέφος που έδειχναν τα θεϊκά σημάδια τους και εξόντωσαν όλα τα υπόλοιπα, ώστε να μην τους κατηγορήσει κανείς στην πατρίδα τους ότι έκαναν λάθος. Κράτησαν το παιδί δώδεκα χρόνια, για να το μεγαλώσουν όπως ήξεραν και ήταν γραμμένο. Μετά το έστειλαν ξανά στον Ιωσήφ και τη Μαρία, για να κινηθεί στον κόσμο ...
Από το ευαγγέλιο του Ματθαίου αφαιρέθηκε η αυθεντική ιστορία επί Μεγάλου Κωνσταντίνου στην Πρώτη Οικουμενική Σύνοδο. Αντίθετα αναφέρεται η φυγή στν Αίγυπτο, μια βολική εκδοχή μεταγενέστερη. Το γεγονός παρέμεινε ζωντανό στην προφορική παράδοση και το διασώζει ο Ελύτης στο απόσπασμα της εισαγωγής...