Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2010

Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2010

ΤΟ ΠΟΡΤΡΑΙΤΟ ΤΟΥ ΝΤΟΡΙΑΝ ΓΚΡΕΪ

Η ψυχή σου δε  χρειάζεται σε τίποτα, είναι ένα βάρος περιττό.
Σ΄ εμποδίζει να δεις τις ψυχές των άλλων.
Οταν διαφωνείς με τις άλλες ψυχές, πάντα φταίει η δική σου.
Οταν δεν έχεις δική σου ψυχή, δέχεσαι τις ψυχές των άλλων όπως είναι.
Αυτό είναι το μυστικό για να τις κατακτήσεις...

Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2010

AGIT-CIRK



Μια απροσδόκητη συγχρονικότητα συνδέει τις προηγούμενες αναρτήσεις μου με την είδηση που διαβάσαμε σημερα. Το φινλαδικό τσίρκο-θέαμα Agit-cirk, παρουσιάζει από αύριο, 22-1 μια παράσταση με τίτλο "Καμπαρέ της ντροπής". Για να διαφημίσουν το έργο, έκαναν χάπενινγκ στο κέντρο του Ελσίνκι. Πως ? Με ένα γιγαντιαίο φαλλό ύψους 2,5 να...βολτάρει στους παγωμένους δρόμους της πόλης, άκαμπτος, πανύψηλος , επιβλητικός και σιωπηλός. Οπως δήλωσαν οι συντελεστές, η παράσταση αφορά στην "ντροπή που νιώθουν οι άνδρες για τον εαυτό τους".
Βλέποντας την προετοιμασία και την εξέλιξη του εγχειρήματος (εδώ από το youtube), με τον άνδρα ηθοποιό να μπαίνει μέσα στο φαλλό, φαντάστηκα και το Δούρειο Ιππο, σαν τεράστιο φαλλικό σύμβολο. Που κατάφερε τελικά να διεισδύσει στη μήτρα της Τροίας με τα γνωστά αποτελέσματα. Μόνο που τότε δεν υπήρχαν τα ενοχικά σύνδρομα της ντροπής...
Κάποιος άλλος θα το έβλεπε σαν κατοικίδιο, έβγαλα το φαλλό μου βόλτα στο δρόμο...

Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2010

SYNEAS POST

Για μας που έχουμε το αντίθετο πρόβλημα, υπάρχει κάτι ανάλογο ώστε να μη κυκλοφορούμε με το παντελόνι φουσκωμένο μπροστά;
Και καλά όταν είμαστε με το παντελόνι, κάτι γίνεται, τα πράγματα δυσκολεύουν το καλοκαίρι με το μαγιό στις πλαζ!
Αν ξέρεις κάτι αναμένω ενημέρωση.

Αυτά σχολίαζε στην προηγούμενη ανάρτηση μου ο ιστολόγος syneas. Και αμέσως θυμήθηκα τον Σωφρόνιο Οπουγιτς με το μυστικό μέσα του και με το ενδέκατο δάχτυλο που σηκώθηκε όρθιο και έμεινε έτσι. Το έδενε μάλιστα πάνω στην κοιλιά του με μια κορδέλλα για να μη τον ενοχλεί όταν ίππευε. Βέβαια οι αξιωματικοί της ίλης του το έιχαν παρατηρήσει. "Είναι σα γυναίκα. Πάντα μπορεί !" έλεγαν γελώντας. Οταν γύριζε σπίτι, η μάνα του φώναζε " Πως θα πας έτσι στην εκκλησία ?", και φρόντιζε να μείνει στο δωμάτιο του την παραμονή μια γυναίκα. Μάταιος κόπος...Υστερα από δεκαεπτά χρόνια στην Κωσταντινούπολη γιατρεύτηκε οριστικά, μετά το θάνατο του πατέρα του. (εδώ)
Ο γνωστός αθλητης της άρσης βαρών Naim Süleymanoğlu , Βούλγαρος που πήρε την Τουρκική υποικοότητα, σάρωσε τα Ολυμπιακά μετάλλια το 1988, 1992 και 1996. Εκείνο όμως που τον έκανε διάσημο στο ολυμπιακό χωριό ήταν οι ακούραστες και ατελείωτες σεξουαλικές επιδόσεις του με τις αθλήτριες. Συσχετισμός με τα αναβολικά είναι αρκετά πιθανός.
Δεν θα ανατρέξω στο βίο του Αγίου Βαλεντίνου, τα έχω αναλύσει διεξοδικά τη μέρα της γιορτής του. Αξίζει όμως να ασχοληθούμε λίγο με τον Πρίαπο, θεό των αρχαίων Ελλήνων. Τον φαντάζονταν συχνά δύσμορφο και χοντροκομμένο χωριάτη, μεσόκοπο, με γένια και μαλλιά απεριποίητα, κάποτε και με κέρατα κριαριού, πάντα βέβαια με υπερφυσικό πούτσο και πάντα έτοιμο για τον οργασμό. Στην ακολουθία του Διονύσου συνάντησε ένα γάιδαρο που τον προκάλεσε να αναμετρηθούν ποιος τον έχει μακρύτερο. Δεν συμφωνούν οι πηγές για το αποτέλεσμα της σύγκρισης, όμως όλες αναφέρουν ότι ο Πρίαπος σκότωσε το άτυχο ζώο στο τέλος. Εκτός από γάιδαρο στον Πρίαπο θυσίαζαν και άλλα ζώα, ακόμα και καρπούς και άνθη. Ομοιώματα του θεού υπήρχαν σε κάθε χώρο όπου η γονιμότητα και η ανανέωση της ζωής ήταν επιθυμητή. Κύριο στοιχείο του λατρευτικού τύπου ήταν ο ασπασμός και ο στολισμός του γεννητικού οργάνου του ομοιώματος. Η λατρεία εξαπλώθηκε σε όλη τη μεσόγειο και διατηρήθηκε μέχρι τον 18 αιώνα στη Νάπολι της Ιταλίας, όπως διαπίστωσε έκπληκτος ο Αγγλος ερευνητής RICHARD PAYNE KNIGHT. Ιέρειες του θεού επιβιώνουν στη μπλογκόσφαιρα, όπως η Marie...


Για να επιστρέψουμε στο πρόβλημα του syneas, θα πρέπει να εξετάσει αν τον τσίμπησε ποτέ αράχνη τύπου μαύρης χήρας (black widow spider). Είναι γνωστό στους επιστήμονες ότι η θηλυκή καταβροχθίζει στην κυριολεξία την αρσενική μετά τη συνουσία και αλοίμονο σε όποιον μπήξει το κεντρί της, του μεταφέρει αφθονη τεστοστερόνη. Αλλο πιθανό αίτιο είναι η συνεχής δηλητηρίαση από μονοξείδιο του άνθρακα, από το κάπνισμα είτε άλλη ατελή καύση. Για θεραπεία προτείνω ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη. Διαφορετικά, ας αρχίσει να αγοράζει λαχεία. Οταν με το καλό κερδίσει, θα συνειδητοποιήσει ότι η πεποίθηση πως " ΕΜΕΝΑ ΔΕ ΜΟΥ ΠΕΦΤΕΙ ΠΟΤΕ" δεν ισχύει πλέον. Εως τότε θα έχει κυκλοφορήσει και το νέο φάρμακο της VIVUS...

Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2010

VIVUS


ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΩ ΤΟ 2012...

ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ Μια νέα πειραματική θεραπεία ενάντια στη στυτική δυσλειτουργία, η οποία έχει πολύ ταχύτερη δράση από τους ανταγωνιστές της, όπως το πασίγνωστο Viagra, παρουσιάστηκε από την αμερικανική εταιρεία βιοτεχνολογίας Vivus.
Η ουσία αβαναφίλη δρα, όπως υποστηρίζουν οι υπεύθυνοι της εταιρείας, μέσα σε 15 λεπτά από τη στιγμή της λήψης της. Την ίδια στιγμή το Viagra δρα μέσα σε 30 λεπτά, ένα άλλο αντίστοιχο σκεύασμα, το Cialis, μέσα σε 30 ως 60 λεπτά, ενώ μια τρίτη ανταγωνιστική θεραπεία, το σκεύασμα Levitra, μέσα σε 25 ως 60 λεπτά. Το πειραματικό σκεύασμα βρίσκεται σε τελική φάση κλινικών δοκιμών και σύμφωνα με τα όσα είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο διευθύνων σύμβουλος της Vivus Λίλαντ Ουίλσον «μείναμε έκπληκτοι από το μέγεθος της αποτελεσματικότητας του φαρμάκου μέσα σε μόλις ένα τέταρτο της ώρας».
Με βάση αυτή τη διαδικασία η νέα θεραπεία αναμένεται να κυκλοφορήσει στην αγορά στις αρχές του 2012.

Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2010

Δύο απόπειρες και μία δολοφονία


Οταν ήμουνα παιδί, για τον πόλεμο μαθαίναμε από τις εμπειρίες των μεγαλύτερων και από τις πολεμικές ταινίες. Ακόμα και όταν παίζαμε πόλεμο στους δρόμους, ήταν ένα παιχνίδι νικητών χωρίς απώλειες και ηττημένους. Η πρώτη φορά που ένοιωσα ότι ο πόλεμος ήταν κάτι πραγματικό και μπορούσε να ξεκινήσει από στιγμή σε στιγμή, ήταν το Νοέμβριο του 1967, με την ελληνοτουρκική κρίση για το Κυπριακό. Με είχε κυριέψει ένας απροσδιόριστος τρόμος για το τι επρόκειτο να πάθουμε, καθώς ακούγαμε τις ειδήσεις στο ραδιόφωνο και περιμέναμε τις εξελίξεις με αγωνία...
Οι παιδικές μου μνήμες ξαναγύρισαν, διαβάζοντας το βιβλίο του Μακάριου Δρουσιώτη "Δύο απόπειρες και μία δολοφονία". Ο συγγραφέας καταφέρνει, με αφηγηματική δομή θρίλερ, να καταγράψει ιστορικά γεγονότα μιας τριετίας που διαβάζονται χωρίς διακοπή. Στηριγμένο σε πηγές και ντοκουμέντα, όλοι οι βασικοί συντελεστές της εποχής έχουν ονοματεπώνυμο και συγκεκριμένες δράσεις. Η ελληνοτουρκική κρίση του 1967, οι απόπειρες δολοφονίας του Παπαδόπουλου και του Μακάριου και η δολοφονία του Γεωρκάτζη είναι οι βασικοί άξονες του βιβλίου. Η πολυπλοκη πολιτική κατάσταση και οι προσωπικές φιλοδοξίες για την εξουσία από κάθε πλευρά, καταρρίπτουν κάθε προσπάθεια για ιδεολογική ερμηνεία των γεγονότων. Ακόμα και σήμερα, βολεύουν οι απλουστεύσεις και οι αποσιωπήσεις για τις ευθύνες της δικής μας πλευράς...
Τώρα που το Κυπριακό έχει φτάσει στο δίλημμα "λύση με παραχωρήσεις ή διχοτόμηση ", είναι πολύτιμη η ανάγνωση του συγκεκριμένου βιβλίου, για να κατανοήσουμε πως  οδηγηθήκαμε στο αδιέξοδο...

Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2010

ΕΥΔΟΚΙΑ ΔΑΜΙΑΝΟΥ





Εχει γεμίσει τη νησίδα της λεωφόρου Κηφισιάς με διαφημίσεις του νέου δίσκου της.
Το πρόσεξα τις τελευταίες μέρες σταματώντας στα φανάρια.
Ανακάλυψα πως τραγουδούσε στο κέντρο "10 Εντολές" (Αχαρνών 91, τηλ. 8253.874), το 2001. Από το Ριζοσπάστη.
Και το 2006 στη "Ρόδα", Αιτωλικού 18, τηλ. 210-4132950 , στον Πειραιά.
Υπάρχει μία στις εκατό πιθανότητα το ονοματεπώνυμο της να είναι πραγματικό.
Μου αρέσει το θράσος της, αν είναι ψευδώνυμο, δείχνει μαγκιά και αμφισβήτηση του κατεστημένου από την εμπορική σκοπιά..
Τι κρίμα που το ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας είναι ορχηστρικό, αλλιώς θα το τραγουδούσε σίγουρα.
Ετσι για να τη σπάσει στους κουλτουριάρηδες που το χορεύουνε σε γάμους και βαφτίσεις.
Αν κάποιος ξέρει περισσότερα, αν την έχει ακούσει ζωντανά ή έχει δίσκους της, ας μας το πει.
Είναι η καλιτέχνις του ιστολογίου μου...

ΕΦΟΔΟΣ...

νύχτα
θολά και ξάστερα
Γαλόνια-στρατός
στρατός

η κορώνα και ο σταυρός
φυλάξου απ΄το σταυρό

έλεγε η καφετζού στην Ευδοκία...

Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2010

2010


Πέρασε ένας Δεκέμβριος με δύο πανσελήνους...
Η τελευταία, παραμονή πρωτοχρονιάς, βγαίνει από τη θάλασσα στον αίθριο ουρανό, με τη μικρή σκιά της έκλειψης να σχηματίζεται σιγά σιγά...
Είναι μια νύχτα υγρή χωρίς πολύ κρύο, σε προκαλεί να μείνεις έξω μέχρι τα μεσάνυχτα στην αλλάγή του χρόνου κι έπειτα να κοιμηθείς στην παραλία....
Πέρασε μια πρωτοχρονιά που φέτος θύμιζε Πάσχα, με ηλιόλουστο καιρό στην ύπαιθρο και ψητά στη σχάρα, μονάχα οι σούβλες έλειπαν και τα κόκκινα αυγά....

Μια ολόκληρη κοινωνία, η ελληνική,  προτιμάει να κλωσάει ακίνητη, αυγά που δεν επωάζονται ποτέ, γιατί μέσα τους έχουν μόνο υποκρισία και ξεπερασμένες βεβαιότητες...
Μακάρι φέτος να  σπάσει τ΄αυγά και να ξεκολλήσει επιτέλους, να προχωρήσει ένα βήμα...
Οχι να πετάξει, αλλά να δοκιμάσει τα φτερά της, να πάψει να κρύβεται πίσω από τ΄αυγά....