Δύο απόπειρες και μία δολοφονία

Οταν ήμουνα παιδί, για τον πόλεμο μαθαίναμε από τις εμπειρίες των μεγαλύτερων και από τις πολεμικές ταινίες. Ακόμα και όταν παίζαμε πόλεμο στους δρόμους, ήταν ένα παιχνίδι νικητών χωρίς απώλειες και ηττημένους. Η πρώτη φορά που ένοιωσα ότι ο πόλεμος ήταν κάτι πραγματικό και μπορούσε να ξεκινήσει από στιγμή σε στιγμή, ήταν το Νοέμβριο του 1967, με την ελληνοτουρκική κρίση για το Κυπριακό. Με είχε κυριέψει ένας απροσδιόριστος τρόμος για το τι επρόκειτο να πάθουμε, καθώς ακούγαμε τις ειδήσεις στο ραδιόφωνο και περιμέναμε τις εξελίξεις με αγωνία...

Οι παιδικές μου μνήμες ξαναγύρισαν, διαβάζοντας το βιβλίο του Μακάριου Δρουσιώτη "Δύο απόπειρες και μία δολοφονία". Ο συγγραφέας καταφέρνει, με αφηγηματική δομή θρίλερ, να καταγράψει ιστορικά γεγονότα μιας τριετίας που διαβάζονται χωρίς διακοπή. Στηριγμένο σε πηγές και ντοκουμέντα, όλοι οι βασικοί συντελεστές της εποχής έχουν ονοματεπώνυμο και συγκεκριμένες δράσεις. Η ελληνοτουρκική κρίση του 1967, οι απόπειρες δολοφονίας του Παπαδόπουλου και του Μακάριου και η δολοφονία του Γεωρκάτζη είναι οι βασικοί άξονες του βιβλίου. Η πολυπλοκη πολιτική κατάσταση και οι προσωπικές φιλοδοξίες για την εξουσία από κάθε πλευρά, καταρρίπτουν κάθε προσπάθεια για ιδεολογική ερμηνεία των γεγονότων. Ακόμα και σήμερα, βολεύουν οι απλουστεύσεις και οι αποσιωπήσεις για τις ευθύνες της δικής μας πλευράς...

Τώρα που το Κυπριακό έχει φτάσει στο δίλημμα "λύση με παραχωρήσεις ή διχοτόμηση ", είναι πολύτιμη η ανάγνωση του συγκεκριμένου βιβλίου, για να κατανοήσουμε πως  οδηγηθήκαμε στο αδιέξοδο...