To 1980, η πορεία του Πολυτεχνείου έφτανε μέχρι τη Βουλή. Ένα μπλοκ διαδηλωτών είχε από μέρες αποφασίσει να σπάσει την απαγόρευση και να φτάσει στην Αμερικάνικη πρεσβεία. Είχε απέναντί του την αστυνομική απαγόρευση αλλά και την αντίθετη γνώμη των κομμάτων της αντιπολίτευσης τότε, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ και ΚΚΕεσωτ. Δεν έκανε όμως πίσω. Στη σύγκρουση που ακόλούθησε με την αστυνομία, δολοφονήθηκαν δύο άνθρωποι, Κουμής και Κανελλοπούλου, υπήρξαν δεκάδες τραυματίες και συλλήψεις.
Ηταν η μεγάλη δοκιμασία και μάχη της γενιάς μου, που ονομάστηκε κίνημα των καταλήψεων 1979-80.
Ακολούθησε συζήτηση στη Βουλή για τα γεγονότα. Από το ΠΑΣΟΚ δεν περιμέναμε τίποτα, βρισκόταν στον προθάλαμο της εξουσίας. Το ΚΚΕ από τότε και πάντα στον τεχνητό του κόσμο. Αλλά από τον Κύρκο και τον Ηλιού που ήταν βουλευτές της αριστεράς, ούτε μια λέξη υποστήριξης για το κίνημα, καμμιά προσπάθεια κατανόησης και προσέγγισης. Αυτό το παράπονο, προσωπικά, το κουβαλάω ακόμα.
Ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ αντιμετωπίζει τα κοινωνικά κινήματα διαφορετικά. Δεν τα καπελώνει, αντλεί από την δυναμική τους και τα καλύπτει σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο. Κάποιοι άνθρωποι της γενιάς μου, που κουβαλάνε το ίδιο παράπονο, ίσως βοήθησαν σ΄αυτό. Βλέπω τα ονόματά τους στα ψηφοδέλτια, ακόμα και στο επικρατείας. Μοιάζει αυτονόητο και αυθόρμητα θα τους στηρίξω εκλογικά.
Άλλωστε, από τους ελάχιστους ραδιοφωνικούς σταθμούς που οι παραγωγοί παίζουν τη μουσική που τους αρέσει, είναι ο 105.5 στο ΚΟΚΚΙΝΟ. Η μελωδία της Διεθνούς σε όλους τους ρυθμούς διασκευασμένη. Όπως οι συνιστώσες του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου