ΨΥΧΟΣΑΒΒΑΤΟ

Ο πηλός σωπαίνει

στο παγωμένο μάρμαρο

LLLLLLLLLKK

Φυτίλι στο φελλό

και το λάδι επιπλέοντας

στν επιφάνεια του νερού

το πίνει η φλόγα

KKKKKKK

Σάββατο των ψυχών

μνημόσυνο

λιβάνι πνέει

VIRNA ROGUE

Στα παιδικά μου χρόνια το ψυχοσάββατο ήταν μια ξεχωριστή μέρα. Βράζαμε στάρι για να φτιάξουμε κόλλυβα, που τα πηγαίναμε στο νεκροταφείο. Εγώ έγραφα τα ονόματα που δίναμε για να διαβαστούν στην εκκλησία, τέσσερα υπέρ υγείας και μια σελίδα υπέρ αναπαύσεως των ψυχών. Ο θάνατος του πατέρα μου δεν ήταν παρά ένας κρίκος στις οικογενειακές απώλειες, ακολούθησαν κι άλλοι. Για να μακραίνει ο κατάλογος. Το γενεαλογικό μας δέντρο σε δυό φύλλα χαρτί που το ένα ρουφαγε ονόματα από το άλλο...

Θυμάμαι τις τακτικές επισκεψεις στο νεκροταφείο, το άναμμα των καντηλιών, θυμιατό με λιβάνι και καρβουνάκι, τρισάγιο πάνω στο μνήμα. Υπάρχει μια κοινοκτημοσύνη στους νεκρούς, αν έλειπε κάτι, σπίρτα ή λάδι, παίρναμε από τους διπλανούς τάφους. Μια παγωμένη ισότητα στα στερνά των ανθρώπων...

Και αφού είχαν ετοιμαστεί όλα, μετά τη λειτουργία το ψυχοσάββατο, ρίχναμε τα πρώτα κόλλυβα πάνω στους τάφους. Όταν ρώτησα τη γιαγιά μου γιατί το κάνουμε αυτό μου απάντησε : "Τρώνε τα πουλάκια και χορταίνουν οι πεθαμένοι !".