And it is All Souls' Night,
And two long glasses brimmed with muscatel
Bubble upon the table. A ghost may come;
W.B.YEATS
Μας είπε να κλείσουμε τα μάτια και να καλέσουμε τον μικρό μας εαυτό. Το παιδί που κρύβεται μέσα μας να βγεί και να μιλήσουμε μαζί του...
Δεν θέλω να εμφανιστεί, τον σιχαίνομαι, τον έχω ξεπεράσει, κι τολμήσει να φανεί θα τον πιάσω απ΄το λαιμό και και θα τον στραγγαλίσω, να εξαφανιστεί για πάντα...
Νάτος όμως που έρχεται σιγά σιγά...
Μικρός, ορφανός, βραδύγλωσσος, στερημένος, με ντροπή για όλο τον κόσμο. Τεσσάρων ετών και μισό...
Δε μίλησε καθόλου...
Τότε συνέβη μέσα μου η ανατροπή. Ανέλαβα να γίνω εγώ ο πατέρας του μικρού μου εαυτού για να ξεπεράσει την έλλειψη. Να τον κρατάω από το χέρι και να τον προσέχω. Απέκτησα επιτέλους ένα γυιο.
Κι έτσι συμφιλιώθηκα μαζί του...
7 σχόλια:
Δεν το έχω δει ποτέ αυτό το παιδί....
Γιατί το κρύβεις?
:-(((
να του διαβάζεις πολλά παραμύθια, πολλές ιστορίες με εξωτικές μυρωδιές
κι άμα μεγαλώσει θα γίνει πολύχρωμο αερόστατο :-)
Τόσο καιρόν ήσουν ο εαυτός σου και δεν το ήξερες...
Κόλλησα.....
Σαν να γεννάται ξανά ο εαυτός μας.
Και τον θέλαμε, και τον παριμέναμε και τον αποδεχτήκαμε- από πριν.
Έχω την εντύπωση πως οι καλύτεροι φίλοι είναι οι γιοί μας. Οι κόρες μας απλώς τους ακολουθούν...
κοίτα να μου τον προσέχεις...
είναι μικρούλης κούτσικος...
σας ευχαριστώ όλες και όλους για τα σχόλια σας...
έχετε προσωπική πλευρά ανάγνωσης της ανάρτησης και κάπου με συγκινήσατε...
Δημοσίευση σχολίου