ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΑΗ ΒΑΣΙΛΗ

Καλέ μου Άγιε,
σου γράφω γράμμα πρώτη φορά στη ζωή μου και μάλλον καθυστερημένα. Η NASA  απέδειξε ότι ολοκλήρωσες ήδη το φετεινό ταξίδι σου και δεν ξέρω αν έχεις όρεξη και κουράγιο να διαβάσεις άλλα γράμματα. Εμεις οι δύο είχαμε πάντα καλή σχέση, ανέβαζα αναρτήσεις εγκωμιαστικές για σένα (εδώ), (εδώ) ,έβγαζα και τα οικογενειακά σου στη φόρα (εδώ). Τόση άνεση.
Φέτος αποφάσισα να σου γράψω γιατί έμεινα μόνος μου. Ακόμα και η μικρή μου κόρη ανακάλυψε ότι στο δέντρο, τα δώρα τα βάζουν οι γονείς και όχι εσύ. Είχε από πέρυσι τις αμφιβολίες της, αλλά της έλεγα με σοβαρότητα ότι " όσοι δεν πιστεύουν στον Αγιο Βασίλη δε θα πάρουν δώρο". Κατέρρευσε δηλαδή και το τελευταίο μου επιχείρημα.
Ομως πρέπει να ομολογήσω καλέ μου Αγιε, ότι και γω τα τελευταία χρόνια δεν έδινα μεγάλη σημασία στα δώρα που μου έφερνες. Όταν ήμουνα παιδί, έπαιρνα μόνο ένα δώρο το χρόνο, το δικό σου, παραμονή πρωτοχρονιάς στη γιορτή σου. Μπουναμά το λέγαμε τότε, αν θυμάμαι καλά.
Αλλες εποχές βέβαια, γιατί σήμερα προσφέρουμε δώρα σε κάθε ευκαιρία, δεν περιμένουμε τα χριστούγεννα. Και το δικό σου δώρο έχει ξεθωριάσει στο δωμάτιο των παιδιών, μαζί με όλα τ΄άλλα.
Για να σου πω και τη μαύρη αλήθεια, τα καλλίτερα δώρα που έχω πάρει τα τελευταία χρόνια, τα έχω αγοράσει μόνος μου. Οταν με ρωτάνε στο ταμείο "Είναι για δώρο ?" και απαντάω " Οχι, είναι για μένα !", αισθάνομαι πολύ όμορφα. Καταλαβαίνω ότι αυτό είναι μια τεράστια προδοσία απέναντι σου προσωπικά, αλλά δε με πειράζει.
Κι εσύ βρε άγιε, δεν κατοχύρωσες την αποκλειστικότητα του ενός και μοναδικού προμηθευτή δώρων. Να το κάνεις κλειστό επάγγελμα δηλαδή και να μη σε φάνε λάχανο τα λαμόγια της αγοράς. Δύσκολοι καιροί για τον πραγματικό αγιοβασίλη, αφού ο καθένας μπορεί ανά πάσα στιγμή να φορέσει ασπρα γένια, κόκκινη στολή και σκούφο και να μοιράζει δώρα.
Εδώ που καταντήσαμε, μήπως θα έπρεπε να μαζεύεις από τα σπίτια τα δώρα της χρονιάς που περισσεύουν ή πάλιωσαν και να τα δίνεις αλλού που έχουν ανάγκη, κάτι σαν ανακύκλωση δηλαδή. Ομως και σ΄αυτό σε προλάβανε τα φαστφουντ.
Καλέ μου Αγιε, σε στενοχώρησα το ξέρω. Θα κάνω κάτι όμως για να σ΄ευχαριστήσω. Ξέρεις πως κάθε χρόνο κόβουμε το κομμάτι σου στη βασιλόπιτα, πως να το παραλείψουμε άλλωστε, αφού έχει το όνομα σου.Φέτος λοιπόν θα στήσω το φλουρί για σου πέσει εσένα. Να πάρουν ένα μάθημα όλοι, μικροί μεγάλοι που δε σε πιστεύουνε. Κι αν διάβασες αυτό το γράμμα, έλα να το φας τη νύχτα και να κάνεις το νόμισμα φυλαχτό. Θα σε περιμένει κάτω από το δέντρο...