Σάββατο 4 Απριλίου 2009

ΟΜΠΡΕΛΕΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Δεν είσαι εδώ...
Φύσηξε μέσα απ΄τις αμπρέλες
κι ανέβηκα ψηλά μαζί τους...
Βλέπω τους ερωτευμένους που χάνονται στα παγκάκια
την παραλία με τους ποδηλάτες ν΄απομακρύνεται
κι η θάλασσα απλώνεται σα μαύρη ποδιά ...
Δεν είσαι μαζί μου στον ουρανό...

13 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Eνα απο τα υπέροχα,
μαζί με τη τοποθεσία του, μα λιγοστά της πόλης γλυπτά.

librarian είπε...

Πολύ όμορφη η φωτογραφία! Είναι η στιγμή που ο ουρανός παίρνει φωτιά.
Νομίζω ότι υπάρχει και στην Αθήνα ένα παρόμοιο αλλά σίγουρα το σημείο που επέλεξαν να το τοποθετήσουν δεν θα είναι τόσο πετυχημένο.
Καλη Κυριακή!

Unknown είπε...

όμορφο αυτό που έγραψες...

έχει χρώμα και συναίσθημα.μ' αρέσει...

:)

φιλιά βρόχινα...

nelly είπε...

Τι επαθες?

aerostatik είπε...

@ airgood
είναι πολύ ωραίο

aerostatik είπε...

@ librarian
η φωτογραφία δεν είναι δικιά μου, στην Αθήνα δεν το έχω βρεί, υπάρχει στην Ομόνοια ένα γλυπτό του Ζογγολόπουλου με ρόδες και νερά, αλλά δε λειτουργεί ...

aerostatik είπε...

@ νεράιδα της βροχής
απροσδόκητα μου βγήκε έτσι...

aerostatik είπε...

@ nelly
έπαθα πλάκα όταν είδα το γλυπτό στην παραλία της Θεσσαλονίκης, σου δίνει μια αίσθηση ανόδου στον ουρανό, ειδικά όταν φυσάει, κι εγώ σαν αερόστατο ανέβηκα μαζί τους, φανταζόμουνα πως κρατούσα μια ομπρέλα που με παρασερνε πάνω, κι αρχισα να βλέπω το έδαφος χαμηλά.
Μάλιστα από ηχητικό συνειρμό από τους ποδηλάτες ήθελα να γράψω " σα μαύρη ποδιά" αντί για "μαυρη σκιά" για τη θάλασσα. Ποιο σ΄αρέσει περισσότερο σκιά ή ποδιά ?

aKanonisti είπε...

Ποδιά.....
Σίγουρα.....
:-))))

Ανώνυμος είπε...

κατι σε συντριβανακι, δεν εχετε? μ αρεσουν τα νερα, μα το Δια!

aerostatik είπε...

exofyhalmi
είμαστε ιστολόγιο του αέρα, αλλά θα φτιάξουμε και συντριβάνι για σένα...

zekia είπε...

θά θελα πολύ να έχω μια ομπρέλα που πετάει, μέρι πόπινς, όνειρο μου θυμίζει..

χρόνια πολλά και χριστός ανέστη αερόστατο

aerostatik είπε...

@ zekia
στα όνειρά σου περιμένουν τρεις ομπρέλες...