...δεν θα γυρέψω νοσηλεία
στο σινεμά και τα βιβλία...
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΑΤΣΟΠΟΥΛΟΣ
Από το Μάιο που άνοιξα το blog, παρατηρώ μια συστηματική αλλαγή. Δεν διαβάζω πια βιβλία. Και πιο συγκεκριμένα, χρησιμοποιώ το χρόνο που αφιέρωνα στο διάβασμα στην προετοιμασία των αναρτήσεων και σε επισκέψεις σε άλλα blogs.
Θέματα και εικόνες που έμειναν στο μυαλό μου από διαβάσματα στο παρελθόν βγαίνουν σιγά σιγά στις αναρτήσεις, ένα ξεφόρτωμα της μνήμης. Ταυτόχρονα πιάνω τον εαυτό μου να διαβάζει bloggers με τις ώρες, εθιστικά. Μια μη γραμμική ανάγνωση και νοιώθω ξαφνικά πως μπαίνω στο μυαλό, στη σκέψη τους.
Καταλήγω να πιστέψω τελικά, στο οριστικό παράδοξο, ότι το διαδίκτυο και ειδικά τα blogs είναι το ζωντανό βιβλίο που γράφεται συνέχεια και περιέχει όλα τα βιβλία...
Η επόμενη κίνηση θα είναι ν΄αρχίσω να πετάω στην ανακύκλωση βιβλία που έμειναν χρόνια στο ράφι...
Στο βασίλειο των ονείρων (The Dreaming) υπάρχει μια τεράστια βιβλιοθήκη. Είναι μοναδική. Περιέχει ολοκληρωμένα τα βιβλία που δεν γράφτηκαν ποτέ. Αυτά που έμειναν μόνο στο μυαλό κάποιων ανθρώπων. Πραγματικών συγγραφέων και επίδοξων δημιουργών. Απλές ιδέες, σχεδιάσματα, ή λίγες λέξεις στο χαρτί χωρίς συνέχεια.
Ο βιβλιοθηκάριος Lucien, ψηλός, ξερακιανός και κάπως παλιομοδίτης, φροντίζει την βιβλιοθήκη, την ταξινομεί και την συμπληρώνει ακατάπαυστα. Δεν θα βρεθεί ποτέ χωρίς δουλειά.
Αν θέλετε να σας ξεναγήσει, κάνετε κλικ με το ποντίκι στην εικόνα παυ ακολουθεί.
Σας περιμένει μια έκπληξη...
12 σχόλια:
Καπως ετσι ειναι και για μενα τα πραγματα ... Πολλες οι αναγνωσεις εδω μεσα , τοσο που καποιες φορες απλα θολωνω :)
Αλλα τη μεγαλη μου αγαπη - τις ταινιες δηλαδη - δεν τις εχω προδωσει - ακομα - ....
Οσο για το SANDMAN πανω το εχω :):):):)
ΥΓ. Πολυ χαρηκα που τα ειπαμε σημερα λιγακι παρπανω !
Συγκίνηση... Ακούω όλο το τραγούδι, δυο στίχοι ήταν αρκετή να το ακούσω όλο απ΄την μνήμη μου να ξεπηδάει... Πόσο αγάπησα αυτό το τραγούδι, τους στίχους... με όσες φωνές και αν το τραγούδησαν το ίδιο ήταν μια εικόνα... σε συγκεκριμένα μέρη, που κάθε μέρα χάζευα, με αντιφατικές τριγύρω μου εικόνες, με συναισθήματα και να δυναμώνω την φωνή να το ακούω πάλι...
Τι βιβλιοθήκη, τι ευχάριστη έκπληξη... τι είκόνα... μια εικόνα όπως λένε χίλιες λέξεις, ακόμα και λεζάντα να μην υπήρχε ειπώθηκαν μέσω της είκόνας όλα...
Το κείμενο το βρήκα εξαιρετικό, αληθινό και πολύ οικείο σου, αυτό το εκτίμησα και έτσι το αφωμίωσα και το αποτέλεσμα το πρωτοανέφερα
συγκίνηση!
Καλημέρα, ευχαριστώ, μπράβο έτσι το νιώθω!
Υ.Σ. Αν δεν μου άρεσε δε θα έγραφα, αλλά οφείλω να ζητήσω ένα συγνώμη που όλα βγήκαν α΄σύνταχτα ίσως και παράτονα, λόγω αυθόρμητης έκφρασης συναισθήματος.
Και πάλι να είσαι καλά, κάποιες φορές ένα ποστ, μας ταιριάζει πιο πολύ, αυτό ήταν ένα τέτοιο ποστ.
Οκ. Όλα καλά!
Ωραίο να γράφεις, αλλά μην παραμελείς και το διάβασμα. Καλή ανάρτηση. Ο Μαλαρμέ είχε πει ότι ο κόσμος υπάρχει για να καταλήξει σε ένα βιβλίο. Η βιβλιοθήκη στο βασίλειο των ονείρων μου θύμισε έντονα τη "Βιβλιοθήκη της Βαβέλ" του Μπόρχες, αν και αυτή η δεύτερη αντιστοιχεί σε όλο το σύμπαν. "...η σπειροειδής σκάλα, που βυθίζεται στν άβυσσο και ανεβαίνει ώσπου χάνεται το βλέμμα." Η τελευταία εικόνα μου έφερε έντονα στο νου αυτή την περιγραφή.
και γω στα ίδια είμαι περίπου. Η σκέψη της βιβλιοθήκης των ονείρων είναι απο τα πιο όμορφα και μαγικά πράγματα που έχω ακούσει τον τελευταίο καιρό:)
Αδιόρθωτος καθώς είσαι, μετά τους δαίμονες, εκδίδεις τώρα και τα βιβλία μας. Τι πρόκειται άραγε να ακολουθήσει, θυσία στον βωμό του αναγνωστικού σου κοινού ?
Α...οι μαγικοί κόσμοι του Neil!
τα σχόλιά σας συμπληρώνουν την ανάρτησή μου...
Γεια σου aerostatik. Και γω το ίδιο έπαθα αφ' ότου άνοιξα το blog. Έκοψα τις ξάπλες με το διάβασμα και άρχισα τις ξάπλες με το γράψιμο. Και πετάω...
aerostatik, με ικανοποιεί αυτό το μπλοκ. και το συγκεκριμένο ποστ επίσης.
ευχαριστώ και θα διαβάσω το βιβλίο.
:)
Πριν πετάξεις τα βιβλία, ρίξε μια ματιά στο βιβλίο "Το χάρτινο σπίτι" του Ντομίνγκες, Κάρλος Μαρία, εκδ. Πατάκη.
Ίσως πάρεις καμιά άλλη ιδέα.
@ cynical χαίρομαι που με καταλαβαίνεις, θα το πάρω το βιβλίο
@ alm καλωσόρισες στις πτήσεις μας
Δημοσίευση σχολίου