Με ρώτησαν μερικοί φίλοι, γιατί δεν έκανα αναφορά στο προηγούμενο post (εδώ), τίνος είναι η φωτογραφία και ο αγγλικός διάλογος δίπλα της. Μου θύμισαν ότι υπάρχουν πνευματικά δικαιώματα και ίσως με κυνηγήσουν. Βλέπω καθημερινά bloggers που υπερασπίζονται σθεναρά την πνευματική τους ιδιοκτησία σε κάθε τους πρόταση. Ακόμα και σε μένα μια φορά, ζήτησαν την άδεια για να χρησιμοποιήσουν κάποιο κείμενό μου σε αναδημοσίευση.
Τα σέβομαι όλα αυτά, αλλά κάπου μου φαίνονται εκτός θέματος. Για όσους από μας, (χρησιμοποιώ πληθυντικό γιατί πιστεύω ότι δεν είμαι μόνος), που δεν έχουμε οικονομικές, συγγραφικές ή άλλες φιλοδοξίες από τις δημοσιεύσεις μας, το δούναι και λαβείν πρέπει να λειτουργεί ελεύθερα. Για να μην πω ότι πρέπει να είναι συνταγματικά κατοχυρωμένο.
Τα σέβομαι όλα αυτά, αλλά κάπου μου φαίνονται εκτός θέματος. Για όσους από μας, (χρησιμοποιώ πληθυντικό γιατί πιστεύω ότι δεν είμαι μόνος), που δεν έχουμε οικονομικές, συγγραφικές ή άλλες φιλοδοξίες από τις δημοσιεύσεις μας, το δούναι και λαβείν πρέπει να λειτουργεί ελεύθερα. Για να μην πω ότι πρέπει να είναι συνταγματικά κατοχυρωμένο.
Το διαδίκτυο προσφέρει μια απεριόριστη αίσθηση κοινότητας και ελευθερίας. Μοιάζει με τον προπατορικό παράδεισο χωρίς θεό, όπου όλα ανθίζουν και δίνουν καρπούς, έναν ψηφιακό κήπο που μπορείς να κόβεις ελεύθερα χωρίς απαγορεύσεις από το Δέντρο της Ζωής και της Γνώσης. Προνομιακή συνάντηση όπου το δικό μου και το ξένο συμπληρώνονται.
Όταν τα πάντα έχουν ειπωθεί, κάθε δημοσίευση δεν είναι παρά μια αναδιάταξη κοινών τόπων, με διαφορετικό αποτέλεσμα στον επίδοξο αναγνώστη. Λυπάμαι ειλικρινά την μίζερη εγωιστική θέση της ατομικής συγγραφικής ιδιοκτησίας στον κυβερνοχώρο. Υπάρχουν άλλοι τομείς για προσωπική ανάδειξη, επιτυχία και οικονομικά οφέλη. Οι εφημερίδες, τα περιοδικά, η τηλεόραση για όσους αισθάνονται μοναδικοί...
2 σχόλια:
Είναι σωστό να αναγνωρίζεται ο δημιουργός κάποιου πράγματος, είναι σωστό να ζητείται η άδειά του όταν πρόκειται να χρησιμοποιήσει κάποιος αυτούσιο ένα έργο του. Η συζήτηση βεβαίως για επιμέρους και ειδικά θέματα είναι πολύ μεγάλη. Υπερβολές υπάρχουν πολλές φορές εκατέρωθεν. Πολλές φορές με πρόσχημα τα πνευματικά δικαιώματα γίνονται προσπάθειες ιδιοποίησης κοινών τόπων ή απλώς γνώσεων (πρόσφατη δικαστική υπόθεση για Κώδικα Ντα Βίντσι). Πάντως, ιδίως όταν κάποιος χρησιμοποιεί κερδοσκοπικά ένα έργο, καλό είναι να ωφελείται και ο δημιουργός για να μπορεί να συνεχίσει να δημιουργεί. Όταν κάποιος ζωγράφιζε τη σπηλιά, κάποιος άλλος του κουβαλούσε τροφή.
Πάντως, η παράθεση αποσπασμάτων είναι κατοχυρωμένη. Αν και η προηγούμενη δημοσίευσή σου, από ένα μεγάλο έργο, δεν παραβιάζει κάτι, σκέψου ότι μια παραπομπή ή αναφορά θα την ολοκλήρωνε και θα ήταν μια χρήσιμη πληροφορία και αφορμή για τους μη γνώστες αναγνώστες σου για να γνωρίσουν κάτι καινούριο, ένα δημιουργό, ολοκληρωμένο το έργο, αλλά και άλλα έργα του. Επίσης, όταν κάποιος αντιγράφει, για παράδειγμα, ένα ποστ σου και το παρουσιάζει ως δικό του, χωρίς παραπομπή, χωρίς προφανή σκοπό, παραπλανεί, ψεύδεται (δεν μπαίνω καν στον κόπο να αναφερθώ στα ενδεχόμενα κίνητρα αυτής της πράξης και στο τι αποκαλύπτει αυτή για τον χαρακτήρα του), δημιουργεί ένα άσκοπο πληθωρισμό που δυσκολεύει τη δική σου επαφή με τον αναγνώστη και ενδεχομένως μπορεί να κάνει τον αληθινό δημιουργό να μοιάζει αυτός με αντιγραφέα. Με άλλα λόγια, θίγεται και η ηθική υπόσταση του δημιουργού. Αν έχεις γράψει κάτι που θέλω να παρουσιάσω αυτούσιο σε άλλους, θα ζητήσω την άδειά σου για να το δημοσιεύσω, οπωσδήποτε θα αναφέρω την πηγή ή, εναλλακτικά, απλώς θα παραπέμψω στη σελίδα σου με ένα link. Αν κάνω κριτική, θα αναδημοσιεύσω μόνο περιορισμένα και στοχευμένα αποσπάσματα.
Υπάρχει όμως και μια άλλη σημαντική παράμετρος, η αξιοπιστία. Ιδίως για πληροφορίες, η αλλοίωση της πληροφορίας για την πηγή έχει αντίκτυπο και στην ίδια την πρόσληψη της πληροφορίας και στην επεξεργασία της.
Μοιάζει να πιστεύεις ότι στο Διαδίκτυο όλα ανήκουν σε έναν κοινό κορβανά. Πάω πάσο, κάποιος όμως μπορεί να μη συμμερίζεται αυτή την άποψη και να προορίζει το έργο του και για άλλη χρήση ή ενδεχομένως να του προέκυπτε αυτή η χρήση και χωρίς ο ίδιος να την επιδιώξει. Όμως κάποιος που θα ενεργούσε σύμφωνα με τις δικές σου απόψεις δεν κάνει μόνο αυτό που νομίζει, αλλά χρησιμοποιεί κάτι που κάποιος άλλος δημιούργησε με λιγότερο ή περισσότερο κόπο, με το έτσι θέλω, επιβάλλοντας ουσιαστικά αυθαίρετα την άποψή του με κόστος του δημιουργού. Με τη συμπεριφορά του αυτή απαξιώνει το έργο και εξαλείφει τις όποιες προοπτικές θα είχε αυτό (Ιδίως από τη στιγμή που η πληροφορία για το δημιουργό χάνεται - δεν αναφέρομαι στη δωρεάν διαφήμιση/διάδοση που ενδεχομένως προσφέρεις όταν αναφέρεις την πηγή).
Τέλος, κάθε ουσιώδης παράλειψη, απόκρυψη ή/και ψεύδος αλλοιώνει την εικόνα του κόσμου, την παραμορφώνει, τη διαβάλλει και, για να το συσχετίσω με το προηγούμενο ποστ σου, αυτό είναι έργο του διαβόλου.
Πολύ καλά τα λέει ο Περαστικός. Εσύ όμως είσαι πράκτορας του Διαβόλου ...
Αλλοίμονο στους αδαείς.
Δημοσίευση σχολίου