Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2011

ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ


Επιτέλους τα κατάφερα. Αποκατέστησα τη βλάβη του υπολογιστή μου και τον σύνδεσα ξανά στη θέση του. Τακτοποίησα τη μεγάλη μου κόρη που πέρασε στο Πολυτεχνείο της Πάτρας κι άρχισε ήδη μαθήματα. Όσοι γνωρίζουν από παρόμοιες καταστάσεις με καταλαβαίνουν σίγουρα. Δε θέλω να επεκταθώ περισσότερο. Οσο για την προχθεσινή απεργία, προτίμησα να επιστρέψω σε μια παλιότερη.
Απουσία δικαιολογημένη ? Όχι ακριβώς. Όταν το μέλλον μοιάζει με τη γέφυρα της Αβινιόν, που προχωράς αμέριμνος ώσπου να πέσεις στο ποτάμι, δεν υπάρχει μεγάλη διάθεση για τακτικές αναρτήσεις. Η θέα του κενού και το αδιέξοδο σε σπρώχνουν να ξανασκεφτείς τα βασικά. Πως θα περάσουμε στην απέναντι όχθη. Κολυμπώντας με κίνδυνο να πνιγούμε ή χτίζοντας στέρεα το υπόλοιπο της γέφυρας. Ασφαλές κι ολοκληρωμένο πέρασμα για όλους.
Σύμφωνα με τον Ομηρο την απάντηση μπορεί να την ξέρουν οι νεκροί. Στέλνει τον Οδυσσέα στις πύλες του Αδη για να τους ρωτήσει. Ο πιο διάσημος νεκρός της εποχής μας, άταφος ακόμα, φρόντισε την πληροφορία να τη φέρει πιο κοντά σε όλους. Πρόκειται βέβαια για τον Steven Jobs. Αρκει ένα κλικ πάνω στο όνομα του. Για να μην παρασυρθώ ξανά στην απελπισία...

4 σχόλια:

grsail είπε...

Δεν υπάρχει απελπισία. Ζούμε σε εξαιρετικά ενδιαφέρουσες εποχές. Βλέπουμε τον κόσμο να μεταλλάσσεται ταχύτατα μπροστά στα μάτια μας … λίγο είναι;

aerostatik είπε...

Δεν υπάρχει απελπισία.
Ετσι πρέπει...

Σημείο 4
ΣΗΚΩ ΠΑΝΩ ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ

Pegasus είπε...

Αχ... Αβινιόν... Αυλικός έρωτας και παλάτι των Παπών...
Πόσοι τροβαδούροι έπεσαν άραγε από αυτή τη γέφυρα απελπισμένοι από την αδιαφορία της δεσποσύνης τους; :)
Κατά σύμπτωση... κι εγώ τον Jobs είχα θέμα προχθές!

aerostatik είπε...

ρομαντική διάθεση στην Αβινιόν...