Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009

ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ


Τον παππού της τον αγαπούσε πολύ. Παίζανε μαζί ατέλειωτες ώρες και το βράδυ της έλεγε παραμύθια μέχρι να αποκοιμηθεί στην αγκαλιά του. Μια μέρα όμως, όπως της εξήγησε η μητέρα της, ο παππούς έφυγε για ταξίδι μακρινό στον ουρανό και δε θα ξαναγύριζε ποτέ. Κι αυτή, ανέβηκε τη νύχτα στην ταράτσα του σπιτιού να δει τ΄ αστέρια. Διάλεξε ένα, το πιο λαμπερό κι αποφάσισε μόνη της ότι αυτό το αστέρι ήταν ο παππούς της. Που από δω και πέρα θα την έβλεπε και θα τη φρόντιζε από ψηλά.
Ένα βράδυ πήρε μαζί και τη μικρότερη αδερφή της. "Πάμε να σου δείξω τον παππού" της είπε. Και η μικρή γυρίζοντας το βλέμμα της στον ουρανό, τη ρώτησε με απορία "Γιατί είναι τόσοι πολλοί οι πεθαμένοι, δε μπορώ να τους μετρήσω..."

12 σχόλια:

Θεία Θ είπε...

Ευτυχώς είναι τόσοι πολλοί που υπάρχει για όλους ένας πεθαμένος που μας σκέφτεται!

aerostatik είπε...

εξαιρετική ιδέα !!!!

Ανώνυμος είπε...

...το θέμα είναι πόσο τους σκεφτόμαστε εμείς.... και είναι το μόνο που τους μένει.... η "ζωή" των νεκρών είναι η ΄θύμησή τους...

aerostatik είπε...

@ ΚΑΣΤΑΛΙΑ
εκείνο που εντυπωσιάζει είναι η οπτική γωνία των παιδιών...
κάτι ξερεις και συ για το θέμα...

Ανώνυμος είπε...

...είναι να μη ξέρω... χαχα!!! αφού τα ξέρεις...
μάλιστα τα δικά μου έχουν εμβαθύνει... εξαιτίας της γιαγιάς (της μαμάς μου) που είναι στον "ουρανό" και μάλιστα πολλά χρόνια πριν γεννηθούν...οπότε έχουν υλικό για ερωτήσεις, σχόλια, και έχουν φτιάξει ολα τα πιθανά σενάρια...

akrat είπε...

καλημέρα
χρόνια πολλά με υγεία

aerostatik είπε...

@ ΚΑΣΤΑΛΙΑ
γράψε το καλλίτερο...

aerostatik είπε...

@ akrat
χρόνια πολλά με υγεία και επιθυμίες...

Ανώνυμος είπε...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!! ΚΑΛΑ ΣΑΣ ΧΡΟΝΙΑ :))))

aerostatik είπε...

@ ΚΑΣΤΑΛΙΑ
και χαρούμενα...

ΜΑΡΙΑ Ρ. είπε...

Χρόνια Πολλά Χρόνια Καλά, αεροστάτικ :):) και πάντα χαρούμενα

aerostatik είπε...

@ Maria R.
η ευχή μου για το νέο έτος είναι να επιτρέπεις που και που τα σχόλια διότι διευκολύνουν την επικοινωνία...