Τετάρτη 29 Απριλίου 2009

ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΤΣΟΥ ΕΚΑΤΟΝΤΑΕΤΙΑ

και κει ψηλά, γυρίζοντας στη σούβλα του,
ευωδάει ο γαλαξίας καμένο ξύγκι, σκόρδο και πιπέρι.

Ανήμερα το Πάσχα ψήνοντας αρνί, θυμήθηκα ξανά τους παραπάνω στίχους του Γιαννη Ρίτσου. Από τον οβελία στον γαλαξία, ποιητικά μιλώντας, η απόσταη είναι μια κλωστή. Αλλά και στη ζωή, το πάνω και το κάτω συνδέονται με μαγικές κλωστές.

Βρήκα λοιπόν την ευκαιρία από την ευγενική πρόσκληση της ΕΑΡΙΝΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ, να γράψω κάτι για το Γιάννη Ρίτσο. Άνθρωπος μιας συγκεκριμένης εποχής και μιας ιδεολογικής αντίληψης, την υπηρέτησε πιστά και αφιέρωσε ολόκληρη τη ζωή του. Με σθένος και συνέπεια. Μέχρι το τέλος. Της εποχής και της αντίληψης.

Σε κάθε ποιητή αναλογουν μερικοί στίχοι για να μείνουν στην αιωνιότητα. Όταν γράφει κανείς πάρα πολλούς, σαν το Ρίτσο, οι περισσότεροι βυθίζονται στη λήθη. Δικαιολογημένα.

Εγώ θα τον θυμάμαι από τη Ρωμιοσύνη. Για τη συγκίνηση που μου προσφέρει ακόμα. Μια γεύση πικρή, αγροτοκτηνοτροφικής Ελλάδας που αγωνίζεται. Μια αίσθηση που κάποτε ξεφεύγει απότομα, ανεβαίνει ξαφνικά στον ουρανό και προσγειώνεται ξανά σαν αερόστατο.

Αχ, να φυσήξει μια να πάρει σβάρνα τις πορτοκαλιές της θύμησης

Αχ, να φυσήξει δυο να βγάλει σπίθα η σιδερένια πέτρα σαν καψούλι

Αχ, να φυσήξει τρεις και να τρελάνει τα ελατόδασα στη Λιάκουρα

να δώσει μιά με τη γροθιά του να τινάξει την τυράγνια στον αγέρα

και να τραβήξει της αρκούδας νύχτας το χαλκά να μας χορέψει τσάμικο καταμεσίς στην τάπια

και ντέφι το φεγγάρι να χτυπάει που να γεμίσουν τα νησιώτικα μπαλκόνια

αγουροξυπνημένο παιδολόι και σουλιώτισσες μανάδες.

Έτσι απλά...

7 σχόλια:

Εαρινή Συμφωνία είπε...

Αυτοί οι στίχοι του είναι από τους πιο αγαπημένους μου στη Ρωμιοσύνη. Δεν θα το πιστέψεις, αλλά ήταν οι πρώτοι που μπήκαν στο σχολικό βιβλίο μας, εν έτει... 1976 και, βεβαια, δεν τους διδαχτήκαμε. Αλλά επειδή ψάχναμε τότε διψασμένοι καινούργια πράγματα- και ο Ρ αμέσως μετά την πτώση της δικτατορίας ΗΤΑΝ καινούργιος- τους λάτρεψα και τους ρούφηξα.

librarian είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
librarian είπε...

Όντως πολυγραφότατος! Ο καθένας όμως βρίσκει σίγουρα κάτι που να του ταιριάζει και να τον αγγίζει.

Ανώνυμος είπε...

aerostate,mpes na mas diavaseis k emas...
anipopsiastes.blogspot.com

aerostatik είπε...

@ εαρινή συμφωνία
μου το θύμισες για το σχολικό βιβλίο, νάναι καλά ο ανθολόγος...

aerostatik είπε...

@ librarian
αμφιβάλλω αν ο σημερινός αναγνώστης έχει την υπομονή να σερφάρει στους ατελείωτους στίχους...

aerostatik είπε...

anipopsiastes μπήκατε στον κατάλογο...