Τρίτη 21 Απριλίου 2009

ΜΝΗΜΕΣ ΜΙΑΣ ΕΠΕΤΕΙΟΥ

Στις 21 Απριλίου 1967 είμουν 7 ετών. Τότε ζούσαμε ακόμα στην Πάτρα. Δε θυμάμαι άρματα να βγαίνουν, εξάλλου το σπίτι μας ήταν μακριά από το κέντρο της πόλης. Με την απαγόρευση της κυκλοφορίας μόνο κλούβες και περιπολικά υπήρχαν στους δρόμους. Ένας διάχυτος φόβος επικρατούσε παντού. Αμέσως αρχίσαμε να μαθαίνουμε για συλλήψεις. Πιάσανε τους πατεράδες κάποιων συμμαθητών μου τότε. Εγώ δε φοβόμουνα για κάτι τέτοιο, αφού ο πατέρας μου είχε σκοτωθεί πριν από τρία χρόνια. Τι να μας κάνουν εμάς ? Άσε που βαθιά μέσα μου ένοιωθα μια χαιρεκακία απέναντι στα άλλα παιδιά. Τώρα θα καταλάβουνε κι αυτοί τι σημαίνει να χάνεις τον πατέρα σου, να ζεις χωρίς αυτόν, έστω και προσωρινά...
Τα παιδιά φέρονται σκληρά όταν τα πληγώνεις...
.

10 σχόλια:

aKanonisti είπε...

Ολοι φέρονται σκληρά....
απλά το κρύβουν....
Τα μπάτσα λένε σε μαλακώνουν... ή σου μαθαίνουν να κρύβεις την σκληρότητα σου πιο καλά....

manetarius είπε...

...μας πακέτωσες πρωί πρωί... πάω να φάω ένα κόκκινο αυγό να ξεχαστώ!
:)

Ανώνυμος είπε...

τα παιδακια ομως εκεινα, γιναν αντρες και γυναικες που ξεχασαν την ιστορια και βολευτηκαν στις θεσουλες που τους προσφεραν τα επομενα παιδακια και ετσι φτιαξαν ολοι μαζι τη Γιουνανια...

tsaousa είπε...

Τα παιδιά γίνονται τόσο κακά όσο γίνονται οι άνθρωποι, μόνο που εκείνα δεν το κρύβουν.


@exofthalmi είμαστε τόσο ταλαιπωρημένος λαός που όπου βρει τρύπα, τρυπώνει. Αυτό είναι το βάσανο και η κατάρα μας.

katerina είπε...

Καλη σου μέρα αεροστατο,
λένε ότι αν ποτέ καταφερεις να κάνεις λέξεις τον πόνο, αυτός πια δεν υπάρχει. Μυθος...

Μυθοι, σαν κι αυτους που σαν σήμερα, τον Νοέμβρη, σε κάθε περιπτωση, φωνάζουν δυνατά, κραυγάζουν, ήμουν και εγώ εκει. Αλλά ...που δεν ειναι ποτέ, εδω.

Ανώνυμος είπε...

...τα παιδιά φέρονται σκληρά ....ιδίως μεταξύ τους.... και κάποιες πληγές δεν κλείνουν ποτέ.... μας κάνουν όμως ξεχωριστούς και γεμάτους...

χρόνια καλά εύχομαι...

μαραμένα σύκα είπε...

Κάτι παρόμοιο έζησα και εγώ μόνο που το μόνο που θυμάμαι ήταν οι δυσκολίες και φτώχια που πέρασα με την μάνα μου.
Και κατάλαβα ότι ήμουν ορφανή μόνο όταν άκουσα να με αποκαλούν "το ορφανο".
Όσο για την 21η Απριλίου...χμ την ξέχασα που να πάρει!Θα βάλω πάλι κάποιο πόστ για τουαλέτες μάλλον.Με αυτό την έχω συνδέσει....τι να κάνω..

mahler76 είπε...

πράγματι είναι σκληρά τα παιδιά...καλή σου μέρα

aerostatik είπε...

επειδή πραγματικά με συγκίνησαν τα σχόλιά σας, επιτρέψτε μου να μην απαντήσω ατομικά ...

Άβατον είπε...

Στην σύγχρονη και υποχθόνια χούντα των ΜΜΕ και της πλουτοκρατίας να δούμε ποιος θα σηκώσει ανάστημα σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο και θα πει: "I'm a human being goddamn it! My Life has value!"

http://the-law-of-4l.blogspot.com/2008/12/network-1976.html