Πέμπτη 3 Ιουλίου 2008

ΜΕΛΙΣΣΑΝΗ

lime and limpid green the second scene
SYD BARRETΤ


...κάτι με κυνηγούσε, το φοβόμουν κι έτρεχα μακριά στα χωράφια. Δεν ήξερα τη μορφή του, μόνο γύριζα το βλέμμα μου πότε πότε πίσω για να δω αν έρχεται...

...έφυγε μια στιγμή το χώμα κάτω από τα πόδια μου και το κορμί μου γκρεμίστηκε στο κενό. Μια τρύπα ουρανού ψηλά, πάνω από το κεφάλι μου, πέφτοντας το νερό, παγωμένο σ΄όλο το δέρμα μου και στη γεύση κάτι από αλάτι...
...βγήκα στην επιφάνεια, πήρα βαθιές αναπνοές, κολύμπησα σε κάτι βράχια που γυάλιζαν κι ανέβηκα επάνω. Γύρω μου η θαλάσσια σπηλιά, το φως να πέφτει κάθετο στο πράσινο και το γαλάζιο, κι η υγρασία να γίνεται σταγόνα γλύφοντας τους σταλαγμίτες. "Πως βγαίνουν από δω ?" αναρωτήθηκα...
"Εγώ θα σε βοηθήσω", άκουσα μια φωνή στα σκοτεινά. "Μην ψάχνεις να με δεις, δεν ωφελεί κανέναν. Κάποτε θα σου πω την ιστορία μου. Με λένε Μελισσάνη. "
Ηταν γυναίκα σίγουρα κι ένιωσα ένα χέρι ν΄αγγίζει το κεφάλι μου. Περνούσε μέσα μου μια ζεστασιά που έφτανε στα νύχια των ποδιών σαν κύματα.
"Κλείσε τα μάτια σου, πάρε την πιο βαθια σου ανάσα και βούτα στο νερό, εγώ θα σε οδηγήσω."
...δεν ξέρω πόσο χρόνο κράτησε η διαδρομή και το ταξίδι...




ξημερώνει σιγά σιγά
στου μυαλού μου τ΄απέραντα λιβάδια
ο ασβέστης θυσιάζει στην αυγή τη λευκή του πανοπλία
των αγελάδων τα κεφάλια αναβοσβήνουνε σα γλόμποι
θρηνούν
αγουροξυπνημένοι πετεινοί
που το ρολόι τους σταμάτησε
καβάλα στο ποδήλατο ένα σκιάχτρο
φεύγει κυνηγημένο απ΄τα πουλιά
κι ο ήλιος σα σκαντζόχοιρος φυτρώνει
πρέπει να βρω μια παραλία



...δεν ξέρω πόσο κράτησε η διαδρομή, πάντως η ανάσα μου έφτασε. Βγήκα ξεθεωμένος σε μιαν ακτή με βότσαλα, κάπου στον Καραβόμυλο...



Ο σιδερένιος μύλος δείχνει το δρόμο του θαλασσινού νερού μέσα στη γη. Τις Καταβόθρες που το καταβροχθίζουν. Στο ανοιχτό κανάλι ρίχνω γράμματα, να φτάσουνε στη Μελισσάνη. Δίπλα μου ακριβώς, μέσα στο κανάλι, ένα μεγάλο σιδερένιο κλουβί που κολυμπάνε ζωντανοί αστακοί. Διαλέγουν οι πελάτες της ταβέρνας και το γκαρσόνι ατάραχο, βγάζει τον αστακό με μιαν απόχη να τον μαγειρέψει...



Το βαραθρώδες λιμνοσπήλαιο της Μελισσάνης βρίσκεται σε απόσταση 2 χιλ. βορειοδυτικά της Σάμης στην Κεφαλονιά. Η φυσική είσοδος του σπηλαίου είναι κατακόρυφη διαστάσεων 40 x 50 μ. και δημιουργήθηκε από την πτώση ενός τμήματος της οροφής. Τεχνητή είσοδος με σκαλοπάτια και μακρύς υπόγειος διάδρομος επιτρέπει την επίσκεψη στο σπήλαιο Το βάθος του νερού της λίμνης, που είναι υφάλμυρο, φτάνει ως τα 36 μέτρα και σ’ αυτήν βγαίνουν τα νερά από τις καταβόθρες του Αργοστολίου μετά από υπόγειο ταξίδι 14 ημερών και απόστασης 15 χιλιομέτρων σε ευθεία. Από μια υπόγεια δίοδο φεύγουν τα νερά από τη λίμνη της Μελισσάνης και χύνονται στη λίμνη του Καραβόμυλου, η οποία στη συνέχεια ρέει προς τη θάλασσα, γυρίζοντας μάλιστα και το μύλο χωρίς ποτέ να αδειάζει.

14 σχόλια:

She είπε...

Ωραίες φωτογραφίες!
Ταξίδεψα κιόλας.. Η Κεφαλονιά είναι μέσα στις φετινές διακοπές όπως-και-δήποτε :)

Unknown είπε...

έχω βουτήξει στα νερά της, ως νέρινη που είμαι. καθαρά, κρυστάλλινα, φωνάζουν μύθους. ποιός θέλει να ξαναβγεί στην επιφάνεια;

φιλιά βρόχινα...

aKanonisti είπε...

Aχ...ζήλεψα!!!!
Πρέπει να είναι
Μ Α Γ Ι Κ Ο !

:-)

nelly είπε...

Αυγουστος 2005...

manetarius είπε...

Μα τι σύμπτωση.. τον αύγουστο πάω Κεφαλονιά!!

Μαρια Νικολαου είπε...

Bρέθηκα εκει πριν τεσσερα χρόνια κι ηταν απο τα ωραιοτερα πραγματα που εχω δει στη ζωή μου..
Αυτο το νερό.......αχ αυτο το νερο....

ALm είπε...

καλύτερο από καλό καλοκαίρι aerostatik.
αν κατεβεις από το αερόστατο για κανενα μπλούμ - ε, σούπερ μπλουμ να κάνεις!

Mar Mak είπε...

Ποτε ποτε ποτε

ποτε

θα με πας εκει ε ?

Αχχχχχχχχχχχχχχχχχχ γαλαζιο αχ

Αόρατη Μελάνη είπε...

Κι αν κάποτε συναντηθούμε κάτω από το γαλάζιο φως, πάρε με από το χέρι και οδήγησέ με στα μυστικά της λίμνης...

...τυχερέ που αξιώθηκες να κολυμπήσεις με μια νηρηίδα.

Nomad είπε...

Καλά να περνάς, ωραίο ποστ, ερεθιστικό για κάποιον που δεν εχει παει (όπως εγώ) και υποθέτω νοσταλγικό για καποιον που έχει.
:)

katerina είπε...

Με ταξίδεψες....

aerostatik είπε...

καλησπέρα,

η ιστορία της Μελισσάνης ήθελα να έχει τη μορφή ονείρου με ένα εσωτερικο ψυχεδελικό trip στη φάση της διαδρομής κάτω από τα νερά και την επήρρεια της νυμφης. Πρόκειται για το πολύχρωμο κείμενο που προσπαθεί να μιμηθεί τα χρώματα του νερου και κάποιες αναφορές σε ταγούδια του Syd Barrett (bike, scarecrow) από τον πρώτο δίσκο των PINK FLOYD. Ετσι συνδέεται και με την άμεση αναφορά στην εισαγωγη lime and limpid green the second scene.

Μια λεπτομέρεια και για την καταληκτική φράση "πρέπει να βρω μια παραλία"

Στην αρχή μου έβγαινε "πρέπει να βρω μια θεραπεία", άμεση μετάφρασή του στίχου των CURE " I MUST FIND A CURE" όσο και του στίχου των JOY DIVISION " I GOT TO HAVE A THERAPY " Τι σύμπτωση !!!

Μ' έσωσε η λέξη παραλία....

καλό βράδυ

Υ.Γ. το περιστατικό με τους αστακούς είναι πραγματικό...

miamiam! είπε...

Χρειάζεσαι επειγόντως διακοπές!
κ άν είσαι ήδη...κάνε ένα μακροβούτι κ για μένα...!
xxxm

miamiam! είπε...

σ'αυτή τη λίμνη έχω βγάλει την ωραιότερη μου φώτο!
xxxm