Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012

ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ ΤΟΥ ΚΗΤΟΥΣ

Χάθηκα, είναι αλήθεια.
Δεν έπεσα στο πηγάδι, όπως παλιότερα. (δες εδώ). Τότε ήταν που ούρλιαζα  με όλη τη δύναμη των πνευμόνων μου και κανείς δε μ΄άκουγε, ώσπου έπαψα να ελπίζω πως θα με βρει κανείς. Οι σαρανταποδαρούσες και οι αράχνες σέρνονταν πάνω μου. Τα κόκαλα όσων πέθαναν πριν από μένα βρίσκονταν γύρω μου σκορπισμένα. Ήτανε όλα  υγρά και σκοτεινά, μονάχα πάνω μου υπήρχε ένας ελάχιστος φωτεινός κύκλος  σα χειμωνιάτικο φεγγάρι.
Όχι αυτή τη φορά.
Τώρα με κατάπιε η μεγαλύτερη  Άσπρη Φάλαινα του κόσμου, ο Moby Dick. Κάτι είχα διαισθανθεί παλαιότερα. (δες εδώ). Η καρδιά της είχε το μέγεθος σπιτιού και η κοιλότητα του στήθους της έμοιαζε με καθεδρικό ναό. Είχα όμως καλή παρέα στην κοιλιά της. Ο προφήτης Ιωνάς, ο Σεβάχ ο Θαλασσινός, ο Βαρώνος Μυνχάουζεν, ακόμα και ο Πινόκιο αυτοπροσώπως. Χίλιες φορές προτιμότερο από ένα πλήρωμα που απαρτιζόταν κυρίως από μιγάδες αρνησίθρησκους, κατακάθια και κανίβαλους.
Περνάγαμε καλά εκεί μέσα, μέχρι που ρεύτηκε ξαφνικά και μας ξέρασε όλους έξω σήμερα το πρωί, παραμονή Χριστουγέννων...

6 σχόλια:

Θεία Θ είπε...

Τι ατυχία κι αυτή! δεν μπορούσαμε να μείνουμε "Κάπου αλλού" λίγο ακόμα....
Μόλις βγήκα κι εγώ από την κοιλιά του κήτους- τόσος κόσμος εκεί που δε συναντηθήκαμε.
Χρόνια πολλά αγαπητέ φίλε
Δεν ξέρω πια τι να εύχομαι- Ό,ΤΙ ΕΠΙΘΥΜΕΙΣ!!

karagiozaki είπε...

εντάξει, τουλάχιστον το διασκεδάσατε για λίγο. χρόνια πολλά :)

SUN W KNIGHT είπε...

Όπως θα έχεις ήδη καταλάβει, όσοι κάποτε βρεθήκαμε στην κοιλιά του Κήτους, κατά καιρούς εκεί επιστρέφουμε...
Χρόνια Πολλά!

aerostatik είπε...

sun w knight
όλοι μου οι τρόποι είναι λογικοί, τα κίνητρα όμως και ο αντικειμενικός μου σκοπός είναι παράλογα...

aerostatik είπε...

θεία Θ
ο Moby Dick προσωποποιούσε ολοφάνερα κάθε τι που βασανίζει και τρελαίνει τον άνθρωπο στο έπακρο, κάθε τι που βγάζει τα πράγματα από την ησυχία τους, κάθε κακόβουλη αλήθεια, κάθε τι που κλονίζει το σθένος και σβωλιάζει το μυαλό, κάθε σκοτεινή δαιμονοπιστία της ζωής και του νου...

aerostatik είπε...

karagiozaki,
εγώ, για παράδειγμα, έγινα υποχείριο του συγκεκριμένου τόπου και χρόνου...