Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2009
ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΑΗ ΒΑΣΙΛΗ
σου γράφω γράμμα πρώτη φορά στη ζωή μου και μάλλον καθυστερημένα. Η NASA απέδειξε ότι ολοκλήρωσες ήδη το φετεινό ταξίδι σου και δεν ξέρω αν έχεις όρεξη και κουράγιο να διαβάσεις άλλα γράμματα. Εμεις οι δύο είχαμε πάντα καλή σχέση, ανέβαζα αναρτήσεις εγκωμιαστικές για σένα (εδώ), (εδώ) ,έβγαζα και τα οικογενειακά σου στη φόρα (εδώ). Τόση άνεση.
Φέτος αποφάσισα να σου γράψω γιατί έμεινα μόνος μου. Ακόμα και η μικρή μου κόρη ανακάλυψε ότι στο δέντρο, τα δώρα τα βάζουν οι γονείς και όχι εσύ. Είχε από πέρυσι τις αμφιβολίες της, αλλά της έλεγα με σοβαρότητα ότι " όσοι δεν πιστεύουν στον Αγιο Βασίλη δε θα πάρουν δώρο". Κατέρρευσε δηλαδή και το τελευταίο μου επιχείρημα.
Ομως πρέπει να ομολογήσω καλέ μου Αγιε, ότι και γω τα τελευταία χρόνια δεν έδινα μεγάλη σημασία στα δώρα που μου έφερνες. Όταν ήμουνα παιδί, έπαιρνα μόνο ένα δώρο το χρόνο, το δικό σου, παραμονή πρωτοχρονιάς στη γιορτή σου. Μπουναμά το λέγαμε τότε, αν θυμάμαι καλά.
Αλλες εποχές βέβαια, γιατί σήμερα προσφέρουμε δώρα σε κάθε ευκαιρία, δεν περιμένουμε τα χριστούγεννα. Και το δικό σου δώρο έχει ξεθωριάσει στο δωμάτιο των παιδιών, μαζί με όλα τ΄άλλα.
Για να σου πω και τη μαύρη αλήθεια, τα καλλίτερα δώρα που έχω πάρει τα τελευταία χρόνια, τα έχω αγοράσει μόνος μου. Οταν με ρωτάνε στο ταμείο "Είναι για δώρο ?" και απαντάω " Οχι, είναι για μένα !", αισθάνομαι πολύ όμορφα. Καταλαβαίνω ότι αυτό είναι μια τεράστια προδοσία απέναντι σου προσωπικά, αλλά δε με πειράζει.
Κι εσύ βρε άγιε, δεν κατοχύρωσες την αποκλειστικότητα του ενός και μοναδικού προμηθευτή δώρων. Να το κάνεις κλειστό επάγγελμα δηλαδή και να μη σε φάνε λάχανο τα λαμόγια της αγοράς. Δύσκολοι καιροί για τον πραγματικό αγιοβασίλη, αφού ο καθένας μπορεί ανά πάσα στιγμή να φορέσει ασπρα γένια, κόκκινη στολή και σκούφο και να μοιράζει δώρα.
Εδώ που καταντήσαμε, μήπως θα έπρεπε να μαζεύεις από τα σπίτια τα δώρα της χρονιάς που περισσεύουν ή πάλιωσαν και να τα δίνεις αλλού που έχουν ανάγκη, κάτι σαν ανακύκλωση δηλαδή. Ομως και σ΄αυτό σε προλάβανε τα φαστφουντ.
Καλέ μου Αγιε, σε στενοχώρησα το ξέρω. Θα κάνω κάτι όμως για να σ΄ευχαριστήσω. Ξέρεις πως κάθε χρόνο κόβουμε το κομμάτι σου στη βασιλόπιτα, πως να το παραλείψουμε άλλωστε, αφού έχει το όνομα σου.Φέτος λοιπόν θα στήσω το φλουρί για σου πέσει εσένα. Να πάρουν ένα μάθημα όλοι, μικροί μεγάλοι που δε σε πιστεύουνε. Κι αν διάβασες αυτό το γράμμα, έλα να το φας τη νύχτα και να κάνεις το νόμισμα φυλαχτό. Θα σε περιμένει κάτω από το δέντρο...
Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2009
Η ΑΓΙΑ ΕΥΓΕΝΙΑ ΠΟΛΙΟΥΧΟΣ ΤΗΣ GLBT ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ?
Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009
ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ
Ένα βράδυ πήρε μαζί και τη μικρότερη αδερφή της. "Πάμε να σου δείξω τον παππού" της είπε. Και η μικρή γυρίζοντας το βλέμμα της στον ουρανό, τη ρώτησε με απορία "Γιατί είναι τόσοι πολλοί οι πεθαμένοι, δε μπορώ να τους μετρήσω..."
Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2009
ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΤΖΑΚΙ
Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2009
ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΤΑΡΟ
Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2009
ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΑΔΑΜ
Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2009
Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2009
BRAIN DAMAGE ( reprise)
Κατάφερα να συρθώ και να χωρέσω ολόκληρος μες στο μυαλό μου. Κρυμμένος επιτέλους απ΄όλους σας βάδιζα στο σκοτεινό μου υπόγειο. Σα νυχτερίδα κλεισμένη σε κλουβί τρυπημένη από καρφίτσες με τεντωμένους σπάγκους να τη σφίγγουνε και τα μυρμήγκια να περπατάνε πάνω της και να μπερδεύονται τα δόντια με τα νύχια...
Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2009
BRAIN DAMAGE
...ξυπνούσα τις νύχτες απότομα κρατώντας στα χέρια μου μια βρεγμένη πετσέτα που έσταζε καθώς την πίεζα νευρικά μες στις παλάμες κι άλλες φορές μ΄ένα κομμάτι ζύμη σταχτιά γεμάτη ζάρες λακούβες και νεύρα θυμάμαι προσπαθούσα να πλάσω ένα πρόσωπο με μάτια χείλη κι αυτιά μέχρι που χτύπησα το χέρι στο μέτωπό μου κι άκουσα τον υπόκωφο ήχο του κενού...
Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2009
ΣΤΟ ΧΑΡΕΜΙ
Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2009
LUCIFER SAGA
Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2009
MAD HETTIE
Συναντούσε συχνά τον John Constantine και παραβρέθηκε στην κηδεία του Sandman.
Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2009
ΠΡΩΙΝΟ ΣΑΒΒΑΤΟΥ
ακούγοντας "Αόρατο Θίασο" του Γιώργου Ξυλούρη
ένα μουσικο ταξίδι σε άγνωστες γλώσσες
διαβάζω Χάρη Βλαβιανό "Διακοπές στην Πραγματικότητα"
"... σήμερα χιονίζει στην Κόλαση", γράφει κάπου
φαντάζομαι την υγρασία να μη μπορείς ν΄αναπνεύσεις,
το χιόνι να παραδίνεται στη φωτιά
και να μεταμορφώνεται
σκέτος ατμός και τη Mad Hettei...
Αρκεί
πρέπει να κανονίσω ραντεβού για τη γυμναστική
το μεσημέρι στη γνωστή διαδρομή ξανά
Πατριάρχου Ιωακείμ, Σόλωνος, Σολωμού, πλατεία Εξαρχείων
είκοσι χρόνια το ίδιο
να μην ξεχάσω να προλάβω και το super-market ανοιχτό
κλείνουνε στις οχτώ το βράδυ...
Υ.Γ. σας εξαπάτησα, δεν είναι ποίημα...
Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2009
ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ
Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2009
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΝΩΕ
Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2009
FARE action week
Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2009
ΓΩΓ ΚΑΙ ΜΑΓΩΓ
Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2009
BRAZILIAN BUTT
Μια γνωστή μου πριν από καιρό, μετά τη δεύτερη εγκυμοσύνη, αποφάσισε να πάει σε πλαστικό χειρουργό. "Χρειαζόμουνα μια αισθητική ανασυγκρότηση ", μας έλεγε, "μάζεψα τα κιλά που είχα πάρει και ξεχείλωσα, έσφιξε το σώμα μου ξανά και με την ευκαιρία, έφτιαξα και πισινό βραζιλιάνικο ". Πρόκειται για ένα είδος γλουτογλυπτικής που συνδιάζει ανόρθωση και αλλαγή σχήματος. Τα αποτελέσματα φαίνονται αμέσως και σε πολλές περιπτώσεις είναι εντυπωσιακά.
Ξαναθυμήθηκα την περίπτωση πρόσφατα, όταν είδα στο νέο χειμερινό κατάλογο του γυμναστηρίου ομαδικό πρόγραμμα με τίτλο brazilian butt. Ρώτησα τη γυμνάστρια που το κάνει για λεπτομέρειες και μου εξήγησε ότι αφορά σύνολο ειδικών ασκήσεων για τα πόδια και τους γλουτούς που αν εφαρμοστούν για μεγάλο χρονικό διάστημα οδηγούν στο ποθητό αποτέλεσμα χωρίς επέμβαση γιατρού. Διατηρώντας τις επιφυλάξεις μου, αποφάσισα να παρακολουθήσω μια φορά το πρόγραμμα σα θεατής. Είναι γνωστές οι εμμονές μου άλλωστε, σε κάθε βραζιλιάνικο. (δες εδώ).
Είδα λοιπόν, κορίτσια και γυναίκες, να ιδρώνουν και να λαχανιάζουν, να τους βγαίνει το λάδι στην κυριολεξία και μερικές από αυτές να καταρρέουν από την εξάντληση για να ανταποκριθούν στη δυσκολία των ασκήσεων. Τα σώματα των ελληνίδων έχουν βελτιωθεί κατά πολύ τα τελευταία χρόνια, όμως η ελληνική περιφέρεια απέχει ακόμα από τη βραζιλιάνικη. Μακάρι μόνο με γυμναστική να προσεγγίσει το ιδανικό της...
Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2009
ΠΑΜΕ?!#*&{}
Κι όμως πρέπει να λογαριάσουμε κατά πού προχωρούμε...
Η φωνή ενός σοφού γέροντα στην ακροποταμιά, του Γιώργου Σεφέρη, μας επαναφέρει, από το σύνθημα στο στοχασμό.
Τίποτα άλλο...
Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2009
Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΦΑΛΑΚΡΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ
Θέλω σήμερα να αναλύσω μια πολιτική παράμετρο που σπάνια της δίνουμε σημασία, παρά την καθολική της εφαρμογή. Στους Έλληνες άρεσε να διαλέγουν πάντοτε φαλακρό πρωθυπουργό. Αδυνατώ να το εξηγήσω με πολιτικά ή ψυχολογικά κριτήρια, όμως είναι γεγονός αναμφισβήτητο. Ανεξάρτητο από κόμματα και ιδεολογίες. Θυμηθείτε λίγο, Κωνσταντίνος Καραμανλής, Ανδρέας, Μητσοτάκης, φαλακροί όσο δε γίνεται. Και παλιότερα στην εποχή της χούντας, Παπαδόπουλος, Μαρκεζίνης, Ανδρουτσόπουλος. Δεν ήταν εκλεγμένοι βέβαια, κάλυπταν όμως την εικόνα του γυμνού κρανίου στο συλλογικό υποσυνείδητο. Απρόοπτα, ένας πρωθυπουργός που δεν τον ήξερε και δεν τον ήθελε κανείς, ο Τζαννετάκης της συγκυβέρνησης, είχε άφθονο μαλλί χωρίς καμμία τύχη. Αντίθετα με το Ζολώτα της οικουμενικής που τον διαδέχτηκε.
Στο ΠΑΣΟΚ μάλιστα, το να έχουν φαλακρό αρχηγό, αποτελεί κάτι σαν κληρονομιά του Ανδρέα. Ο φαλακρός Σημίτης επικράτησε άνετα του γοητευτικού Τσοχατζόπουλου και στη συνέχεια κατατρόπωσε τον Εβερτ με τα πυκνά τσουλούφια στις εκλογές του 1996. Την ίδια τύχη είχε και ο νεαρός Καραμανλής το 2000, που διατηρούσε τα μαλλιά του. Και όπως ήταν αναμενόμενο, το δαχτυλίδι της διαδοχής, το έδωσε ο Σημίτης στο Γιώργο Παπανδρέου, που είχε φαλάκρα αντάξια του πατέρα του.
Όμως το 2004 και το 2007 ο ελληνικός λαός έκανε ανεξήγητη στροφή και διάλεξε το λιγότερο φαλακρό από τους δύο. Τα αποτελέσματα της ολέθριας αυτής επιλογής τα πληρώνουμε σήμερα. Όλα τα δεινά που προκάλεσαν στον τόπο οι κυβερνήσεις Καραμανλή οφείλονται στο γεγονός ότι ο πρωθυπουργός δεν είχε τον απαιτούμενο ρυθμό τριχόπτωσης που απαιτούσε η θέση. Εκανε φιλότιμες προσπάθειες βέβαια, όμως στο κεφάλι του παραμένουν πολλές τρίχες για πρωθυπουργό της χώρας.
Όλα δείχνουν ότι ξαναγυρίζουμε στην ομαλότητα. Ο Γιώργος Παπανδρέου θα είναι ο επόμενος φαλακρός πρωθυπουργός της Ελλάδας. Που στο ενδιάμεσο, εξουδετέρωσε τον εσωκομματικό του αντίπαλο Βαγγέλη Βενιζέλο, άνθρωπο με πολλά μαλλιά και περισσότερα κιλά. Μήπως όμως αυτή η ελληνική ιδιαιτερότητα, δεν επιτρέπει σε γυναίκα, να γίνει κάποτε πρωθυπουργός ? Πολύ φοβάμαι πως ναι. Εκτός αν πρόκειται για τη φαλακρή τραγουδίστρια...
Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2009
ASTRONOMICAL CLOCK
Όταν σημάνει η ώρα, τι σημαίνει άραγε ?
Πολύ απλά, πως είμαστε μια ώρα πιο κοντά στο θάνατό μας.
Ο Θάνατος αναποδογυρίζει την κλεψύδρα και χτυπάει το καμπανάκι. Προειδοποιητικά.
Και μεις παραδομένοι στα μεγάλα πάθη μας.
Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2009
ΕΝΤΕΚΑ ΜΙΚΡΟΙ ΑΡΧΗΓΟΙ
Διάβασα λοιπόν έντεκα συνιστώσες σε κατάλογο με δώδεκα μπούλετς. Μία είναι κενή και δεν κατάλαβα τον συμβολισμό. Δεν βρήκα όμως το όνομα του αρχηγού καμμίας απ αυτές. Κανένα προβλημα, σκέφτηκα, θα κλικάρω στο λινκ της κάθε μίας, έχουν οι περισσότερες δικό τους σάιτ, θα το έχουν γραμμένο εκεί. Ξεκίνησα να ψάχνω...
Ανανεωτική Κομμουνιστική Οικολογική Αριστερά
Δεν βρήκα όνομα, έχουνε σφυροδρέπανο όμως, μήπως είναι ο Μπανιάς ?
ΔΗ.Κ.ΚΙ.
Εδώ πρέπει να είναι ο Πάντζας. (ουδέν σχόλιον)
Διεθνιστική Εργατική Αριστερά
Τροτσκιστές οπωσδήποτε, ποιοι απ΄ όλους όμως ? και ποιος ο γραμματέας ? δεν το βρήκα...
Ενεργοί Πολίτες
Μανώλης Γλέζος
Κίνηση για την Ενότητα Δράσης της Αριστεράς
Γιαννής Θεωνάς
Κόκκινο
Δεν κατάφερα να βρω...
Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας
Δε χρειάζεται να ψάξω, Ρούντι Ρινάλντι, τον θυμάμαι από την ΠΠΣΠ και τις συσπειρώσεις...
Ξεκίνημα
Κανελλής, Παπίας, Δημοκωστούλα, υποψήφιοι βουλευτές. Ποιος ο αρχηγός ?
Οικοσοσιαλιστές Ελλάδας
Τάσος Πανταζίδης (?). Εχουν τηλέφωνο σταθερό και κινητό στο σάιτ, αλλά ντρέπομαι να τους ρωτήσω...
Συνασπισμός της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας
Ο Τσίπρας (προς το παρόν)
Ανένταχτοι Αριστεροί του Χώρου Διαλόγου
Δεν έχουν σάιτ...
Που βρίσκεται ο Αντώνης Νταβανέλος που τον ψήφισα για την ΕΦΕΕ στο πανσπουδαστικό συνέδριο του 1982 ?
Σε ποια συνιστώσα ?
Υπομονετικοί μου αναγνώστες , βοήθεια...
Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου 2009
ΤΟ GOLEM
Ο σοφός ραβίνος Λεβ, (Judah Loew ben Bezalel ή Yehudah ben Bezalel Levai (מהר"ל - MaHaRaL ) ανησυχούσε πολύ. Τα πράγματα ήταν επικίνδυνα κι έπρεπε να κάνει κάτι για να προστατέψει το λαό του. Χρόνια αφοσιωμένος στη μελετη της Τορά, είχε εμβαθύνει στην Καββάλα, τη μυστική διδασκαλία του Ιουδαϊσμού. Καλή βέβαια η Γεμάτρια και το Νοτάρικον, όμως τώρα χρειαζόταν κάτι άμέσως. Είχε φτάσει η ώρα να εφαρμόσει πρακτικά κάτι από αυτά που είχε ανακαλύψει τόσα χρόνια. Να δημιουργήσει το GOLEM, ένα πλάσμα ατελές και ανολοκληρωτο, χωρίς ψυχή αλλά με τεράστια δύναμη, απόλυτα ελεγχόμενη από τον κύριο και δημιουργό του. Οπως ακριβώς ήταν γραμμένο στο SEFER YETZIRAH, τη Βίβλο της Δημιουργίας.
Ο ραβίνος πήρε την απόφαση και την ανακοίωσε στο γαμπρό του και τον πιο έμπιστο συνεργάτη του στη Συναγωγή. Οι τρεις μαζί θα υλοποιούσαν το έργο. Αφού προσευχήθηκαν και προετοιμάστηκαν, βγήκαν τη νύχτα στην όχθη του ποταμού Μολδάβα. Ο ραβίνος πήρε λάσπη από τη γη κι έπλασε με τα χέρια του το σώμα ένος τεράστιου πλάσματος. Το σήκωσαν όρθιο και ξεκίνησαν την τελετή. Πρόφεραν τους μυστικούς συνδυασμούς των τεσσάρων γραμμάτων του θείου ονόματος. Πρώτα για τη φωτιά και ο πηλός στέγνωσε και φωτίστηκε. Επειτα για το νερό και ο πηλός απέκτησε σωματικά υγρά. Στο τέλος ο ραβίνος ψιθύρισε το Τετραγράμματον στο στόμα του πηλού και απέκτησε πνοή. Το GOLEM ήταν έτοιμο.
Αυτό το μήνα συμπληρώνονται τετρακόσια χρόνια από το θάνατο του ραβίνου Λεβ, το Σεπτέμβριο του 1609. Στην παλιά Συναγωγή της Πράγας μπορεί να δει κανείς το στασίδι του, και στο εβραϊκό νεκροταφείο την πλάκα από το μνήμα του. Το άγαλμα του βρίσκεται στη μια πλευρά του νέου Δημαρχείου, κάτι σπάνιο για Εβραίο της διασποράς.
Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2009
ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ
Η καθολική ψηφοφορία είναι απρόσωπη και ισοπεδωτική
Η ισότητα της ψήφου ταπεινώνει
Κερδισμένη ψήφος είναι η πουλημένη ψήφος.
Τα κόμματα εξουσίας είναι κοινωνικές κοινοπραξίες που ζητούν να αναλάβουν το έργο της διαχείρησης του κράτους για μια τετραετία
Κυριακή 30 Αυγούστου 2009
ΕΞΟΧΙΚΟ ΣΤΗ ΜΥΚΟΝΟ
Μια γνωστή μου έβαλε σκοπό ν΄αποκτήσει σπίτι στη Μύκονο. Επειδή όμως δεν είχε τα λεφτά να πάρει κάτι νόμιμο, εφάρμοσε άλλο σχέδιο. Αγόρασε ένα τυφλό χωράφι στην άκρη του πουθενά, με καλή θέα όμως σ΄έναν κόλπο. Αμέσως προσφέρθηκαν εργολάβοι και οικοδόμοι για να χτίσουν, με το αζημίωτο, δηλαδή διπλές τιμές. Χωρίς άδεια φυσικά. Ένα δωμάτιο κατάφερε να φτειάξει στην αρχή, με μπάνιο και κουζίνα. Και τότε άρχισαν τα δύσκολα. Χωρίς ηλεκτρικό, βρήκε τη λύση με γεννήτρια. Χωρίς νερό, της έφτειαξαν μια στέρνα να μαζεύει τη βροχή. Και όταν πίστεψε πως θα μπορούσε να το κατοικήσει, κανένας απ΄τους γείτονες δεν της έδινε δρόμο να περάσει. Μάλιστα ένας απ΄αυτούς, ήταν ο εργολάβος που της το΄χτισε. Και τώρα τους παρακαλάει να τους πληρώσει όσο όσο για ν΄ανοίξει δρόμο. Δεν ξέρω πότε και αν θα καταφέρει να τους πείσει...
Πάντως περηφανεύεται ότι έχει σπίτι στη Μύκονο...
Για να δούμε και την άλλη όψη. Ένας εργολάβος που γνώρισα στην Αστυπάλαια, μόλις τελείωσε συγκρότημα 8 σπιτιών στη Σίφνο, με άδεια, σχέδιο και καλή κατασκευή και προσπαθεί να τα πουλήσει. Για τα μικρά, 50 τετραγωνικά ζητάει 150 χιλιάδες ευρώ και για τα μεγαλύτερα έως και τρακόσια. Ήδη έχει αγοράσει οικόπεδο στην Αστυπάλαια, με την προοπτική, αφού πουλήσει αυτά στη Σίφνο, να χτίσει δεκαέξι ανεξάρτητα, για πούλημα. Προφανώς αγοραστές υπάρχουν, όσο κι αν η κρίση έχει αγγίξει και τον κλάδο του. Κυρίως Έλληνες. Που έχουν μια μανία για δεύτερο και τρίτο σπίτι. Μετά τη μεζονέτα στο βουνό έχει σειρά το σπίτι στο νησί. Για να το χρησιμοποιήσουν πρακτικά γύρω στον ένα μήνα το χρόνο, άντε και Χριστούγεννα και Πάσχα. Τεράστια σπατάλη που οδηγεί τα δάση στη φωτιά και τις παραλίες στην καταπάτηση. Για να κατασκευαστούν σπίτια χωρίς υποδομές, δρόμους και αποχέτευση, μέσα σε ρέματα και δάση και να κινδυνεύουν σε κάθε ακραίο καιρικό φαινόμενο, ανεμοθύελλα, πλημμύρα ή πυρκαγιά.
Πρόκειται για την φτηνή ανάπτυξη, που την πληρώνουμε πανάκριβα στο τέλος όλοι...
Κυριακή 23 Αυγούστου 2009
ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑ VI
Διαβάστε το πάλι...
Τετάρτη 19 Αυγούστου 2009
ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑ V
Κάθε βράδυ γίνεται το σώσε, υπό το αυστηρό βλέμμα του πρωθυπουργού...
Κυριακή 16 Αυγούστου 2009
ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑ IV
Ανηφορίζοντας στη συνέχεια προς το Κάστρο, διαπίστωσα κάτι πρωτοφανές για μένα, ένα γεγονός πραγματικής χαρμολύπης. Στην εκκλησία οι γυναίκες μοιρολογούσαν την κοίμηση της Παναγίας ενώ ταυτόχρονα στο προαύλιο είχε αρχίσει το πατροπαράδοτο πανηγύρι με χορούς , ποτά και νηστήσιμα φαγητά. Πρώτη φορά στη ζωή μου άκουσα την ανάγνωση του ευαγγελίου από τον παπά, συνοδεία λαούτου και βιολιού που ακουγόταν απέξω. Η ολονυχτία συνεχίστηκε μέχρι πρωίας, χωρίς η μία τελετή να παρεμποδίζει ή να ενοχλεί την άλλη. Αντίθετα, τις χώριζε μοναχά η πλαϊνή πόρτα της εκκλησίας, που ήταν συνεχώς ανοιχτή...
Την επόμενη μέρα φάγαμε το εικονιζόμενο ντόπιο κατσικάκι, γεμιστό με ρύζι και σιγοψημένο στο φούρνο όλη τη νύχτα, το ονομαζόμενο και λαμπριάτικο. Λουκούμι...
ΤΟ ΘΑΥΜΑ
Πριν το μεσημεριανό φαγητό, πήγαμε όλοι για μπάνιο. Μια κυρία σκέφτηκε να μας κάνει έκπληξη και αγόρασε μια τούρτα εκμέκ παγωτό καϊμάκι. Έλα όμως που στην παραλία δεν υπήρχε κατάψυξη, ούτε καν ψυγείο για τη διατήρηση της τούρτας. Κανένας δε θυσίαζε το μπάνιο του για να μεταφέρει την τούρτα που την αφήσαμε στην τύχη της κάτω από ένα αρμυρίκι. Μετά από ώρες περιμέναμε να δούμε λειωμένο παγωτό να στάζει στην άμμο. Και όμως. Η τούρτα παρέμεινε σφιχτή και απαράλλαχτη κάτω από τον ήλιο. Αφού περιμέναμε κάμποση ώρα ακόμα, πειστήκαμε πως πρόκειται για θαύμα λόγω της ημέρας. Αφήσαμε λοιπόν την τούρτα σαν αφιέρωμα στην εκκλησία, να βλέπουν οι πιστοί το θαύμα. Τούρτα παγωτό που δε λειώνει έξω από το ψυγείο !