Η ΚΟΜΜΟΥΝΑ ΚΑΙ Η ΣΤΟΑ

Παρίσι 29 Απριλίου 1871.

Το πιο απίστευτο επεισόδιο της Παρισινής Κομμούνας. Ενα τεράστιο πλήθος κατακλύζει την περιοχή γύρω από το Καρουζελ, τόπο συνάντησης όλων των μασονικών στοών. Εξι χιλιάδες αδελφοί, εκπροσωπόντας 55 στοές, παρατάσσονται εκεί. Εξι μέλη της Κομμούνας τους οδηγούν στο Δημαρχείο. Μια μπάντα, παίζοντας επιβλητική μουσική τελετουργικού χαρακτήρα, προπορεύεται της πομπής. Ανώτεροι αξιωματικοί, οι Μεγάλοι Διδάσκαλοι,, τα μέλη της Κομμούνας και οι αδελφοί με τις φαρδιές μπλε, πράσινες, λευκές, κόκκινες ή μαύρες κορδέλες, ανάλογα του βαθμού τους, ακολουθούν, έχοντας στη μέση 65 λάβαρα, που βλέπουν για πρώτη φορά το φως του ήλιου. Σε εκείνο που βρίσκεται μπροστά, το λευκό λάβαρο της Βενσεν, είναι γραμμένο με κοκκινα γράμματα το αδελφικό και επαναστατικό σύνθημα " ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ"

Μετά την τελετή συμφιλίωσης, η αντιπροσωπία των σεβάσμιων, στήνει τα λάβαρα στα πιο επικίνδυνα σημεία, από την πύλη Μαγιό έως την πύλη Μπινό.. Ενα αερόστατο αφήνεται ελεύθερο για να σκορπίσει στον αέρα το μανιφέστο των ελευθεροτεκτόνων. Γίνεται μια προσωρινή κατάπαυση του πυρός για διαπραγματεύσεις, χωρίς αποτέλεσμα. Οι σφαίρες των στρατιωτών της κυβέρνησης του Θιέρσου κουρελιάζουν τα λάβαρα. Οι  μασόνοι αποφασίζουν να πολεμήσουν στα οδοφράγματα με τα εμβλήματα τους.

Πολλοί μασόνοι ήταν ενεργά μέλη της Κομμούνας. Ο Raoult Rigault,  από τους πρωτεργάτες του διατάγματος για το διαχωρισμό Εκκλησίας και Κράτους, είχε σημαντική δράση και στα κοινωνικά θέματα. Αλλαξε τα ονόματα των αγίων από τις πτέρυγες των νοσοκομίων και απομάκρυνε τους εσταυρωμένους από τα κρεβάτια. Το κτίριο της Στοας της Μεγάλης Ανατολής μετατράπηκε σε χώρο περίθαλψης των τραυματιών και πολιορκήθηκε από τους κυβερνητικούς. Εκατοντάδες ελευθεροτέκτονες σκοτώθηκαν στη μάχη ή εκτελέστηκαν εν ψυχρώ.

Στον τάφο του J.B. Clement, τραγουδάνε κάθε χρόνο το τραγούδι του "le temps de cerises", για να τιμήσουν τους μάρτυρες της Κομμούνας, (δες εδώ), το ίδιο αυτό τραγούδι που σιγοσφύριζαν οι Κομμουνάροι στα οδοφράγματα...

Ακούστε το..