Ο ΤΡΑΓΟΣ

Τον ξένο και τον εχθρό τον είδαμε στον καθρέφτη.

Γ. Σεφέρης

Μας πήραν με τη βία, τον αδελφό μου και μένα, στο ναό. Είδα τον ιερέα, καθαγιασμένο με λευκό χιτώνα, να τραβάει τους κλήρους για τη μοίρα μας. Εσύ για το Γιαχβέ, φώναξε στον αδελφό μου κι εσύ για τον Αζαζήλ, φώναξε σε μένα. 

Αμέσως μας ξεχώρισε. Σήκωσε το μαχαίρι και σφαγίασε τον αδελφό μου, κι ένοιωσα το αίμα του να διασκορπίζεται μέσα από το παραπέτασμα του θυσιαστηρίου. Πήρε το αίμα του κι αλείφοντας μ΄αυτό τα κέρατα, τα τοποθέτησε στις τέσσερις γωνίες του βωμού.

Ύστερα στράφηκε σε μένα. Σήκωσε ψηλά τα χέρια του, χωρίς μαχαίρι, και τ΄ ακούμπησε στο κεφάλι μου. Ψιθύριζε πολύ ώρα. Ομολογούσε όλες τις ενοχές τους, όλες τις πράξεις εξέγερσης, όλα τα αμαρτήματα τους. Αισθάνθηκα το κεφάλι μου πολύ βαρύ, έτοιμο να σπάσει. Αντί να μου το κόψει, μ΄ελευθέρωσε από τα δεσμά και μ΄άφησε να φύγω.

Έτρεξα να κρυφτώ στην έρημο για να σωθώ...

Ευτυχώς γλύτωσα...