Βγαίνω σιγά σιγά απ΄το λήθαργο...
Δεν είναι μόνο τα παιχνίδια του μυαλού που σας έγραφα παλιότερα.(εδώ και εδώ) Τώρα είναι όλο το σώμα μουδιασμένο. Κολλήσανε τα νεύρα μου για τα καλά. Σέρνω τα πόδια και τα χέρια μου κρέμονται. Σφίξιμο στο λαρύγγι, πίεση στο στομάχι και το παχύ έντερο να ξεφυσάει βόρβορο και βρώμα για να χαλαρώσει, αφού κατάφερε να τα χωνέψει, όλα τα όσπρια και τα νηστίσιμα λαχανικά...
Φασόλια της Μεγάλης Πέμπτης...
Βλέπω την Κάθοδο στον Άδη, την προσωπική μου, πάνω σε μία κυλιόμενη σκάλα. Πατάω στο πρώτο σκαλοπάτι και με μεταφέρει κάτω. Δε φαίνεται το τέρμα στο σκοτάδι, ένα κενό κατάμαυρο. Αν κατεβώ, θα φθάσω μια ώρα αρχύτερα. Αν παραμείνω ακίνητος, κινείται μόνο η σκάλα προς τα κάτω.
Κάνω μεταβολή, βλέπω ψηλά το φως κι αρχίζω να ανεβαίνω αντίθετα, με όση δύναμη μου έχει απομείνει. Δύσκολο να ξαναγυρίσω στην κορυφή για να ξεφύγω. Πρέπει να τρέχω γρηγορώτερα απ΄τη σκάλα, για να ξανακερδίσω το χαμένο χρόνο. Απλώς καθυστερώ την πτώση μου...
Λαχάνιασα ήδη...
;;
6 σχόλια:
οσο και να relax, δεν relax το μυαλό - καλή ανάσταση -ε- όλο τον χρόνο ω αεροστατικέ
ευχαριστώ για τις ευχές σου λασπρη αγάπη...
η καλλίτερη ήταν το "ω"... της αναφώνησης...
"Κάποτε συννεφιάζει
Κατεβαίνεις προσεχτικά τις ονειροπαγίδες
Προσπερνάς τον δρυοκολάπτη
Όσο και να χτυπά καμιά απάντηση δεν του ανοίγει
Ένας ταχυδακτυλουργός κάνει οτοστόπ
Ευχαριστώ του λες
Μα πέρασε ο καιρός που δεχόμουν
εναλλακτικά θαύματα
Λίγο πιο κάτω
ένα παιδί κάνει ποδήλατο
στο παραμύθι
Σου δωρίζει τα σανδάλια του
Ευχαριστώ του λες
Μα πάει καιρός
που έχω τα χρώματα νανουρίσει
Όσο κατεβαίνεις
το ύψος ραγίζει
όλα τ’ απροσδόκητα
χαμένα
Συννεφιάζει
Το χώμα μουρμουρίζει
Οι μέλισσες στρέφουν πάνω τους το κεντρί
Με άδεια χέρια μπαίνεις μέσα και σβήνεις το φως
Είχε πάντα μια θανάσιμη αυτάρκεια η σιωπή"
Μ.Ρ.
Αεροστατικ το λαχάνιασμα σημαίνει ότι ακόμα υπάρχει ανάσα...Hang into it
Τελικά αυτοί οι Pink Floyd τα έχουν πει όλα.
Συμμερίζομαι απόλυτα αυτό το συναίσθημα της καθόδου- αν και τόσο αντιφατικό με το αερόστατό σου φίλε.
Δε μένει παρά να πιαστούμε από το ευφυές σχόλιο από πάνω μου (υπάρχει ανάσα;). Για μακροβούτι ξεκινήσαμε με πνιγμό μου μοιάζει. anyway...
Φύσα μήπως και απογειωθεί το Αερόστατο...
"Να μας πάρεις μακριά- φύσα αγέρι, φύσα αγέρι..."
Χριστός Ανέστη (άντε και στα δικά μας)
@ Μαρία Ρ.
τι ωραία να μου γράφεις ποιηματάκια...
ανεβαίνω...
υπάρχει και το τραγούδι του Αγγελάκα ΘΕΙΑ Θ...
" Θ΄ ανατέλω"
Δημοσίευση σχολίου