Κοιτάξτε τον Ισίδωρο ψηλά πως λάμπει !
Πως κατεβαίνει με σκοινί από το άστρο
ΜΙΛΤΟΣ ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ
Ασκήτεψε πολύ καιρό, προσηλωμένος σ΄ένα συγκεκριμένο σημείο. Μοναχός, έξω από τον κόσμο.
Ακόμη και τ΄ όνομα που διάλεξε δεν ήταν τυχαίο.
Ισίδωρος, το δώρο της Ίσιδας.
Αδιαφορούσε τελείως για το σαρκίο του, το περιφρονούσε. Λέει σχετικά
"Είμαι όλος μες στη βρώμα. Η ψείρα με κατάφαγε. Οι γουρούνες, μόνο που με αντικρύζουνε, ξερνάν από αηδία. Το πετσί μου από τα κάρκαδα και τις καντήλες της λώβας, έπιασε λέπι και πρασινοκίτρινο έμπυο. Το νερό το τρεχάμενο δεν το ξέρω..."
Ομως η μεγαλύτερη μάχη που έδωσε με τους πειρασμούς, αφορούσαν τη σεξουαλική επιθυμία. Μας εξηγεί πως τα κατάφερε.
"Ένα κακό φίδι, μια όχεντρα, κατάπιε το πράμα μου και στήθηκε στη θέση του. Ευνούχο μ΄ έκανε η άτιμη!...Δυο μικροί σκαντζόχοιροι, που απόμειναν έτσι, κοντομπασμένοι, πιάσανε και πετάξανε σ' 'ενα σκυλί, που δεν τα καταφρόνεσε καθόλου, όλα τα εντός από τα αχαμνά μου. Κι αφού ξεπλύνανε καλά-καλά την επιδερμίδα, εγκατασταθήκανε μέσα σα στο σπίτι τους."
Επειδή όμως οι πειρασμοί βρίσκουν πολλούς τρόπους και δρόμους δεν έφταναν αυτά.
"Οσο για τον πισινό μου, αυτός πάει, τον έχει φράξει για τα καλά μια καβουρομάνα. Ξεθαρρεμένη από την ανημπόρια μου, έπιασε και απόκλεισε την είσοδο με τις δαγκάνες της και με πονάει φοβερά ! "
Τι τρομερές μάχες δίνουν οι αμόλυντες ψυχές για τη σωτηρία τους ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου