Κάθε μπαλκόνι έχει άλλη θέα
ματάκια μου μοιραία
δε θέλω να μου κλαις
κάθε μπαλκόνι έχει άλλη θέα
στο ορκίζομαι παρέα
θα ‘ρθουν μέρες καλές...
ματάκια μου μοιραία
δε θέλω να μου κλαις
κάθε μπαλκόνι έχει άλλη θέα
στο ορκίζομαι παρέα
θα ‘ρθουν μέρες καλές...
Από το μπαλκόνι μου
στη Χώρα της Αστυπάλαιας
βλέπω αυτό...
...αλλά και αυτό...
Οταν ζητάω απόδειξη στα μαγαζιά με βλέπουν σαν ούφο, είμαι ο μοναδικός που δίνουν, με έχουνε μάθει ήδη και την κόβουνε πριν το αναφέρω καν...
Κάποιοι άλλοι σε ρωτάνε " θέλετε απόδειξη" και όταν τους απαντάς "φυσικά", ξυνίζουν τα μούτρα τους γιατί άλλο περίμεναν ν΄ακούσουν, η ταμειακή μηχανή αιφνιδίως δε λειτουργεί, είτε ορισμένοι ομολογουν ότι δε γνωρίζουν πως δουλεύει...
Μόνο στο υπαίθριο βιβλιοπωλείο κόβουν σε όλους χωρίς εξαίρεση, είναι προχωρημένη ή καθυστερημένη η κοπέλα που εργάζεται ώρες ολόκληρες εκεί ?
Φαντάζομαι το ίδιο συμβαίνει σε όλες τις παραθεριστικές περιοχές...
2 σχόλια:
θέα ζηλευτή!
και εγώ ζητάω παντού απόδειξη με ύφος μάλιστα και απολαμβάνω και το ξίνισμα κιόλας! :)
σου αρεσε και ο ηλιακος με την κολωνα ?
Δημοσίευση σχολίου