ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ

Τα μαγαζιά που συχνάζω κλείνουνε...

Βλέπεις μια μέρα ξαφνικά τα ρολλά κατεβασμένα και τα φώτα σβηστά. Πάνω στα τζάμια κολλημένες επιγραφές για μετακόμιση, πρόωρη συνταξιοδότηση, στάχτη στα μάτια. Σε λίγο καιρό γεμίζουν αφίσσες για διαδηλώσεις, τηλέφωνα real estate και πινακίδες ενοικιάζεται για πάσα χρήση. Στο πεζοδρόμιο τους ξεθαρρέψανε σιγά σιγά οι μικροπωλητές κι άπλωσαν τη λαθραία πραμμάτεια τους. Οσα είναι τυχερά, τα ζωγραφίζουν άγνωστοι τη νύχτα με αγριεμένα γκράφιτι, μήπως και ζωντανέψουν. Μήπως ξαναφυσήξει εκείνος ο αέρας που τον αγόραζαν και τον πουλούσαν, εκείνος ο αέρας που έκανε τον κόσμο να μπαινοβγαίνει.. Αδικος κόπος. Μέσα τους δεν κινείται τίποτα. Αδεια και σκοτεινά, γεμίζουνε πουλιά, όμως κι αυτά λένε μαύρα μαντάτα...

Τα μαγαζιά που σύχναζα κλείσανε...