JE T' AIME... MOIS NON PLUS

Αλήθεια, πως λέμε σε κάποιον ότι δεν τον αγαπάμε πια ?  Όταν ο έρωτας πλέον έχει στεγνώσει, και στο άλλοτε αγαπημένο πρόσωπο  βλέπουμε μόνο σημάδια κι ελατώματα ? Αφού δε μας δίδαξαν στο σχολείο τίποτε γι΄ αυτό, οι περισσότεροι το σκάνε χωρίς μια λέξη. Αν όμως θέλεις να το πεις, πέστο μ΄ ένα τραγούδι.

Ο Μάρκος Βαμβακάρης είναι ο πιο ξεκάθαρος.  Τα λέει ωμά, έξω απ΄τα δόντια και διακρίνει κανείς έντονα τη διάθεση να πληγώσει την παλιά του αγαπημένη, που σίγουρα τον είχε ταλαιπωρήσει. Βρήκα δύο τραγούδια σχετικά :

Δε σε θέλω πια δεν είσ' ωραία

γέρασες και πια δε σ' αγαπώ

αγάπησα καλύτερη και νέα

και με τ' αγνά της τα φιλιά βραδιές μεθώ.

και στο πολύ γνωστό, δίνει τα παπούτσια στο χέρι :

Δεν σε θέλω, δεν σε θέλω πια δεν σ' αγαπώ

δεν σε θέλω και πάρε και δρόμο και τράβα στο καλό

Στην αντίθετη όχθη οι Πυξ-Λαξ, με στίχους εξαιρετικής ευαισθησίας, καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα :

Το ξέρω πως δεν το διάλεξα

αν έπρεπε τη σκέψη μου να ορίζεις

μα ακόμα δεν κατάλαβα
γιατί έπαψες αγάπη να θυμίζεις

Εγώ προτιμώ ένα παλιό τραγούδι της Laurie Anderson , το Sweaters, από το δίσκο της  Big Science του 1982. Δυστυχώς στο YOUTUBE βρήκα μόνο μια ζωντανή εκτέλεση από παράσταση. Παραθέτω και τους στίχους που είναι χαρακτηριστικοί.

 

I no longer love your mouth.

 I no longer love your eyes.

 I no longer love your eyes.

 I no longer love the color of your sweaters.

 I no longer love it.

I no longer love the color of your sweaters.

 I no longer love the way you hold your pens and pencils.

I no longer love it.

 Your mouth.

Your eyes.

The way you hold your pens and pencils.

I no longer love it.

I no longer love it.

Και μόνο από το γεγονός πως παρατηρούσε τρυφερά τον τρόπο που κρατούσε τα μολύβια του, κάποτε τον είχε αγαπήσει πολύ...