ΠΕΡΙ ΠΩΛΟΥ ΟΝΟΥ

Όταν ήρθαν και τον πήραν δύο άγνωστοι, μισοκοιμόταν κάτω από τον ήλιο. Γκάριζε συνέχεια και πήγε να στυλώσει τα πόδια, αλλά του έδωσαν κάτι να φάει και τους ακολούθησε υπάκουα. Μπήκε μαζί τους στην πόλη καμαρωτός , δεν ένοιωσε ποτέ κάποιον καβάλα πάνω στη ράχη του . Πως να πιστέψει ότι επακολούθησε . Για κείνον όλα αυτά ?

Το πλήθος σπρώχνεται να βγει από την πύλη, γέροντες και νέοι που κρατούν βαΐα, και γυναίκες που σηκώνουν νήπια στην αγκαλιά τους ή βρέφη στους ώμους τους. Άλλοι φαίνονται να ξεπροβάλλουν από τα τείχη ή τα παράθυρα για να δουν .

Τα παιδιά πάνω στο δένδρο κόβουν κλαδιά με τσεκούρια και τα ρίχνουν στη γη· άλλα παιδιά κρατούν τα "βαΐα των φοινίκων" και δίνουν απ' αυτά , να φάει· ένα παιδί αναρριχάται στο δέντρο για να δει από ψηλά· ένα άλλο κάνει κούνια στο δέντρο· άλλα παλεύουν· άλλα βγάζουν τα ρούχα τους και τα στρώνουν στη γη για να πατήσει με τα τέσσερα πόδια του.

Ένοιωσε για μια στιγμή Βασιλιάς...

Βασιλιας των γαϊδαρων...