"... μπαίνω βιαστικά στο καβούκι μου, να κρυφτώ για να μη με βλέπει κανένας. Πόσο μικρός αισθάνομαι εδώ μέσα, η οροφή φτάνει τόσο ψηλά, λες και βρίσκομαι σ΄ εκκλησία γοτθική, παγωμένη με γυμνούς τοίχους. Βλέπω κάτι γραμμένο πάνω τους " αφού σκότωσες το θεό, δε μπορείς ν΄ απολαμβάνεις πλέον τις ανέσεις του ναού του ", κάπου το διάβασα τώρα τελευταία, δε θυμάμαι που. Κατεβαίνω γρήγορα στο υπόγειο της κρύπτης, να βρω κάποιο χώρο μικρό να ταιριάζει στα μέτρα μου. Μάταιος κόπος. Τα σκαλιά οδηγούν σ΄έναν ολόιδιο καθεδρικό ναό. Βρίσκω κι άλλες σκάλες να κατέβω, πάλι τα ίδια. Μέτρησα εννιά τεράστιους ναούς, τον έναν κάτω από τον άλλο. Βγαίνω απ΄την πόρτα να ξεφύγω, κι όμως για να κινηθώ στον καθαρό αέρα, πρέπει να σύρω πάνω μου και πίσω το καβούκι μου με όλο το φορτίο. Σέρνομαι στο χώμα κι ιδρώνω για να καλύψω μια μικρήν απόσταση, αφήνοντας νωπά τα ίχνη μου. Δεν προχωράω...
Η βροχή ξανάρχισε..."
11 σχόλια:
Μπορείς όμως να απολαύσεις την ελευθερία σου....αν δεν χαθείς σε λαβυρινθους....
Το καλό με τα σαλιγκάρια είναι ότι αν τύχει να είναι κανένα κλειστοφοβικό μπορεί να βγαίνει έξω από το "καβούκι" του και να αναπνέει για λίγο ελεύθερα..
@ akanonisti
ελευθερία των σαλιγκαριών...
@ greek rider
άν είναι όμως αγοραφοβικό σαν το συγκεκριμένο, τι μπορεί να κάνει ?
Geia sou aerostato agapimeno!
San to saligkaraki k gw merikes fores...!
xxx m
γεια σου miamiam !
Ετσι οπως το περιγραφεις πρεπει να ναι μεγαλη δυστυχια να σαι σαλιγκαρι...
@ nelly
μετά από τη βροχή βλέπω πολλά σαλιγκάρια πατημένα από την ανθρώπινη απροσεξία...
πολύ σκληρό πράγματι...
Υ.Γ. η ανάρτηση καταγράφει ένα δικό μου όνειρο...
Η ιστορία με το λαγό και το σαλιγκάρι λέει άλλα πάντως για τον αν προχωράς ή όχι:)
@ zekia
σαλιγκάρι ή χελώνα ?
α ναι έχεις δίκιο, πάντως θα μπορούσε να είναι και σαλιγκάρι, το δίδαγμα έχει σημασία
Δημοσίευση σχολίου