ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ

Ξεκίνησα με αυτοκίνητο το πρωί της Δευτέρας για την επαρχία. Περνώντας τα διόδια στα Κιούρκα, συνάντησα το χιόνι. Μέχρι τη Μαλακάσα χάζευα γύρω μου τα χιονισμένα έλατα, χριστουγέννιάτικο τοπίο εντελώς. Σε λίγο μπήκα στη χιονοθύελλα και δεν ήξερα που θα μείνω. Στον επαρχιακό δρόμο για τη Θήβα, το χιόνι έφτανε τους δεκαπέντε πόντους. Ένα φορτηγό διανομής, κοτόπουλα Μιμίκος, πέρασε από μπροστά μου. Αποφάσισα να το ακολουθήσω, καθώς καθάριζε το δρόμο, περνώντας το αυτοκίνητό μου μέσα στ΄αυλάκια που άνοιγαν οι ρόδες του. Προχωρούσα πίσω του σιγά σιγά, εμείς οι δύο μόνοι μας στην ερημιά.

Ξαφνικά φάνηκε να πλησιάζει από το αντίθετο ρεύμα ένα άλλο φορτηγό. Κι αυτό καθαριζε το δρόμο στη λωρίδα του κινούμενο μπροστά. Ολοι σας έχετε την εμπειρία, να σας πετάξει κάποιο όχημα στο παρμπριζ πολύ νερό απότομα, και να μη βλέπεις τίποτα μπροστά σου. Οταν όμως σου πετάξει πηχτό χιόνι, είναι πολύ χειρότερα. Αυτό έκανε σε μένα το φορτηγό απέναντι. Το χιόνι πέφτει στο παρμπρίζ με πάταγο και νομίζεις ότι τώρα θα σπάσει το γυαλί σε θρύψαλλα. Ευτυχώς σπάζει μόνο το χιόνι και μόλις το μαζέψει ο καθαριστήρας, τρώς άλλη μία στο δόξα πατρί για να το εμπεδώσεις. Μοναδική εμπειρία...

Σταθερά με σαράντα πίσω από από το φορτηγό με τα κοτόπουλα , φτάνουμε επιτέλους στην Αλίαρτο, το φορτηγό σταματάει στο σουπερ-μάρκετ για να ξεφορτώσει και αποφασίζω να συνεχίσω μόνος μου. Κάτι πιτσιρίκια που παίζουν χιονοπόλεμο μου κάνουν νοήματα, το αυτοκίνητο πάει να φύγει από το δρόμο αλλά το ξαναφέρνω στα ίσα του. Είμαι τυχερός γιατί έξω από το χωριό έχουν περάσει τα εκχιονιστικά και ο δρόμος για τη Λειβαδιά δεν έχει πρόβλημα. Χιονίζει βέβαια συνέχεια μέχρι τη θάλασσα στα Αντίκυρα, κολλάει ο βοριάς στα βράχια τις νιφάδες...