Η ΩΡΑΙΑ ΚΟΙΜΩΜΕΝΗ

Τη λέγαν Ουρανία ή Μαργαρίτα.

Της άρεσε να παίζει με τα παιδιά κι έγραφε γράμματα σ΄ένα φαντάρο.

Πνιγμένη απ΄τις εικόνες και τις μουσικές

στην αγορά τη φόβιζαν οι μάσκες των ανθρώπων κι άλλαζε δρόμο απότομα.

Ζαλισμένα φεγγάρια στη χάση τους φώτιζαν τα χαμένα νησιά του μυαλού της

- μιας εκδρομής που δεν ξεκινησε ποτέ τοπία-

Γύριζε απ΄τ΄όνειρο με πρησμένα μάτια.

Έφυγε αθόρυβα ένα δείλι αφήνοντας τη μορφή της στο μάρμαρο

χωρίς μια λέξη...