Πριν από λιγο παρακολουθούσα τ΄αποτελέσματα για τον καλύτερο ποδοσφαιριστή της περσινής χρονιάς. Η FIFA, μία από τα ίδια, έσπρωξε το βραβείο της Χρυσής Μπάλας στο Λιονέλ Μέσι, τον πιο εμπορικό και δημοφιλή από τους τρεις υποψήφιους. Ετσι όμως στέρησε από τον XAVI την μοναδική ευκαιρία να πάρει φέτος αυτό που αντικειμενικά δικαιούταν, την πρώτη θέση.
Παγκόσμιος πρωταθλητής και πρωταθλητής Ευρώπης, γέννημα - θρέμμα της Καταλωνίας και της Μπαρτσελόνα, ο παίκτης με τις πιο αποτελεσματικές πάσες στον κόσμο. Δεν ήταν αρκετό για το οικονομικό κατεστημένο που κυβερνάει το παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Ο Μέσι πουλάει περισσότερες φανέλες στους πιτσιρικάδες. Ο ίδιος Μέσι που αποδείχτηκε τραγικά λίγος στο παγκόσμιο κύπελλο της Νότιας Αφρικής χωρίς τον XAVI να τον τροφοδοτεί.
Ναι, αλλά σε μια δημόσια ψηφοφορία ο Μέσι δε θα έπαιρνε με διαφορά την πρώτη θέση ? Δεν είναι με διαφορά ο πιο αναγνωρίσιμος ποδοσφαιριστής του κόσμου ? Φαντάζομαι ότι όποια γυναίκα άντεξε να διαβάσει την ανάρτηση θα αναρωτιέται " μα ποιος είναι τελικά αυτός ο
XAVI ?"
Ειναι κατά τη γνώμη μου ο ουσιαστικότερος παίκτης του κόσμου. Αυτός που δημιουργεί ότι ολοκληρώνουν οι άλλοι. Από τα πόδια του ξεκινούν οι περισσότερες τελικές προσπάθειες. Δεν αρκεί ?
Οχι βέβαια. Η εξουσία παίζει διαφορετική μπάλα. Τυχαίνει να διαβάζω το βιβλίο του Διονύση Ελευθεράτου "
Εξουσία, τι μπάλα παίζεις ; " όπου με χαρακτηριστικό τρόπο περιγράφονται πολλές αντίστοιχες περιπτώσεις. Ενα πολιτικό βιβλίο για το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ, μια αθλητική ματιά στην πολιτική εξουσία, εγχώρια και διεθνή. Καθόλου θεωρία, μόνο περιγραφές. Περιγραφές φάσεων...
