ΤΑ ΝΕΑΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ

Κυκλοφόρησε επιτέλους στα ελληνικά το τελευταίο άλμπουμ του Corto Maltese. Αυτό που έλειπε για να ολοκληρωθεί η σειρά. Εδώ συναντάμε τον Ρασπούτιν, στρατιώτη του Τσαρικού στρατού στο Ρωσοϊαπωνικό πόλεμο το 1905. Είναι νεαρός, όπως και ο Corto, χωρίς τη γενειάδα που ξέρουμε, κάνοντας τη μύτη του να ξεχωρίζει περισσότερο. Στον πρόλογο μαθαίνουμε για τα παιδικά χρόνια του Corto, ότι χρειάζεται να ξέρει κάποιος για να ξεκινήσει να διαβάζει την ιστορία. Μια ιστορία που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ  από τον Hugo Pratt, με πρωταγωνιστές το Ρασπούτιν και τον αμερικάνο συγγραφέα Jack London.

 

Πάμε να κρυφτούμε !

Ναι αλλά που ?

Στον άξονα του έλικα. Έλα γρήγορα...



ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

Ήτανε δάσκαλος στην Ουκρανία. Μετά την κατάρρευση της χώρας του αναγκάστηκε να μεταναστεύσει. Στην Ελλάδα έφτασε σχεδόν περπατώντας, έτσι τουλάχιστον έλεγε με καμάρι, και απορούσε πως τα κατάφερε. Εκανε διάφορες δουλειές εδώ, κηπουρός, οικοδόμος, μπογιατζής, ότι έβρισκε. Εβαζε δορυφορικές κεραίες και πουλούσε κάρτες πρόσβασης σε τηλεοπτικά προγράμματα που τα έσπαζε μόνος του στον υπολογιστή.

Εφερε και την οικογένειά του στην Ελλάδα. Η γυναίκα του, καθηγήτρια πιάνου, καθάριζε σπίτια.

Με τα λεφτά που μάζεψαν όλα αυτά τα χρόνια, αγόρασε στην  πατρίδα του δύο διαμερίσματα κι ένα μαγαζί.

Πριν από λίγες μέρες έμαθα πως επιστρέφουν οικογενειακώς στην Ουκρανία. Ισως για να προλάβει, πριν ζήσει κι εδώ μια νέα κατάρρευση. Ετσι κι αλλιώς τα πράγματα έχουν δυσκολέψει, δε βρίσκει τις δουλειές που έκανε παλιότερα. Το πιο εντυπωσιακό που άκουσα να λέει, είναι πως τα σχολεία στην πατρίδα του είναι καλύτερα από τα αντίστοιχα ελληνικά και θέλει τα παιδιά του να μάθουν περισσότερα γράμματα.

Δάσκαλος είναι, ξέρει...

ΕΔΩ ...

Ηταν η πρώτη μου επαφή με τις Τρύπες, είκοσι χρόνια πρίν. Αυτό ακριβώς το τραγούδι.  Από τις πρώτες νότες της κιθάρας ένοιωσα πως είμουν μέσα του, πως έβγαινε αυτό από μένα, τόση ταύτιση. Οσο για τους στίχους τι να πω. Τελείως διαφορετικό το κλίμα, πολύ μακριά από το πνεύμα της εποχής με το κυνήγι του πλούτου, της κατανάλωσης και της καλής ζωής.

Σήμερα όμως που το ξανακούω και βλέπω το βιντεοκλιπ, νομίζω πως περιγράφει τέλεια το αδιέξοδο και την κατάρρευση που μας περιβάλλει. Σώθηκαν οι κατάρες, τέλειωσαν οι ευχές, άνθρωποι με καρδιές δανεικές γυρίζουνε στους δρόμους σα σκιάχτρα, πραγματικά ναυάγια. Οι μέρες τους είναι πεθαμένες πριν καλά καλά γεννηθούν, κι οι νύχτες τους χωρίς άγριες γιορτές. Τοπίο καταστροφής κι ερήμωσης...

 Παρασύρομαι  κι εγώ από την κατάθλιψη και τις προφητικές εικόνες , όμως

ΕΔΩ

η θλίψη δεν κερδίζει ποτέ...

ΕΚΛΕΚΤΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ 2012

MACINULA
ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

SAUVAGES
ΠΑΣΟΚ

ZAEDY
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

CERBUL
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ

BUSO
ΛΑΟΣ

STROHMAN
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ



BABUGERI
ΚΚΕ

DONDOLASI
ΣΥΡΙΖΑ

KRAMPUS
ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ