Η ΤΕΛΕΙΑ ΑΠΟΠΛΑΝΗΣΗ

Οταν μπαίνεις μέσα καταλαβαίνεις αμέσως τη διαφορά. Χαμηλός φωτισμός παντού και μουσική χορευτική που δε σε ξεκουφαίνει αλλά σε παρασύρει. Οι πωλητές, νέα παιδιά διαλεγμένα ένα κι ένα. Παρ΄όλίγον μοντέλα όλοι τους. Τα κορίτσια, με μακριά πόδια που φαίνονται από τις κοντές φούστες που φοράνε, χορεύουν συνεχώς στο ρυθμό της μουσικής και τραγουδάνε χαμηλόφωνα. Πρόθυμα χαμογελάνε σε όλους, επίτηδες δημιουργώντας επιθυμίες και φαντασιώσεις. Πιο σοβαρά τ΄αγόρια εξυπηρετούν τον κόσμο και δουλεύουν στα ταμεία. Δεν πρόκειται για κλαμπ ή μπαρ και ξενυχτάδικο. Πουλάει ρούχα για τη νεολαία. Στη Νέα Υόρκη δημιουργούνται ουρές έξω από τις πόρτες του. Εγώ πήγα στο κατάστημα στο Μιλάνο και σας περιγράφω τις εντυπώσεις μου. Μετά απ΄ όλα αυτά πως είναι δυνατόν να μην ψωνίσεις ?

Πρόκειται βέβαια για τα Abercrombie & Fitch  ....

ΩΔΗ ΣΤΟ ΒΟΥΤΥΡΟ

Η καλή μας αγελάδα

βόσκει κάτω στη λιακάδα

μικρά χόρτα και μεγάλα 

για να κατεβάσει γάλα.

Να το κάνουνε τυράκι,
να το κάνουν βουτυράκι,

να το βάλουνε στο πιάτο,

να σου πουν *ορίστε, φάτο*!

Το βούτυρο κατεξοχήν λιπαρό τρόφιμο, καλή φυσική πηγή των βιταμινών Α και D, αλλά με πολλές θερμίδες, κορεσμένα λιπαρά οξέα, χοληστερόλη και, συνήθως, αρκετό επιπρόσθετο αλάτι,  Περιέχει περίπου 8,2 γραμμ. λίπους στα 10 γραμμ., εκ των οποίων 56-65% κορεσμένα λιπαρά οξέα, 26-30% μονοακόρεστα, 4,5-10% πολυακόρεστα και 0,5-4% trans λιπαρά οξέα (υπάρχουν φυσικά στο προϊόν και όχι εξαιτίας της επεξεργασίας του.

 Το βούτυρο έχει κατηγορηθεί για τη δημιουργία χοληστερόλης και φράξιμο των αγγείων. Θεωρήθηκε ο βασικότερος εχθρός του σύγχρονου life style. Οι κοινοτικές επιδοτήσεις στους ευρωπαίους κτηνοτρόφους δημιούργησαν τεράστια αποθέματα που δεν αγοράζει κανένας. Ορισμένες προσπάθειες για εναλλακτική χρήση που παρουσιάστηκαν στην ταινία  "Το τελευταίο ταγκό στο Παρίσι" δεν έφεραν πρακτικά αποτελέσματα. Μονη παρηγοριά οι κουραμπιέδες βουτύρου και τα petit-beurre Παπαδοπούλου στα κρυφά. Και το καλύτερο, μαύρο ψωμί με βούτυρο και μέλι.

Βούτυρο ή κανόνια ? Pωτούσαν ρητορικά στη Γερμανία  οι πολεμοκάπηλοι μιλιταριστές πριν από τον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και ο Γκέμπελς πριν από τον Δεύτερο, για να εισπράξουν οι πρώτοι και να επιβάλει ο δεύτερος την απάντηση που επιθυμούσαν. Λεφτά για κοινωνικές δαπάνες ή για όπλα ?  

Το αιώνιο δίλημμα. Εκτός βέβαια από την Ελλάδα της τελευταίας τριακονταετίας που το είχε ξεπεράσει δημιουργικά. Το πράγμα ήταν απλούστατο. Και βούτυρο και κανόνια.  Με δανεικά λεφτά. Φτάσαμε λοιπόν να έχουμε τα πιο παχύσαρκα παιδιά στην Ευρώπη ( η Κρήτη προηγείται) και ένα τεράστιο στρατό τελείως αντιπαραγωγικό, που δεν έχει πολεμήσει κανένας, με κύρια απόστολή τη λούφα και παραλλαγή. 

Μετά το έμφραγμα, για να επιβιώσει ο άνθρωπος, χρειάζεται αυστηρή δίαιτα και γυμναστική, Κάποιοι λένε πως έχουμε αρκετό λίπος για να κάψουμε τις δύσκολες εποχές. Μακάρι...

ΠΑΡΤΥ ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗΣ

Φρέσκα λουκάνικα από τη Βατσουνιά Καρδίτσας, με πράσο και άλλα χόρτα του βουνού. Ψητά στα κάρβουνα. Να τα συνοδεύει κρασί κόκκινο, της περιοχής Μεσενικόλα, χωριό στη λίμνη Πλαστήρα. Μου τα έφερραν πεσκέσι ετεροδημότες που πήγαν να ψηφίσουν εκεί την περασμένη Κυριακή. Ελληνική απόλαυση !!!!

Μετά τα πρώτα ποτηράκια πιάσαμε το θέμα των εκλογών και αν πρέπει να ψηφίσει κάποιος στο δεύτερο γύρο, ή να ρίξει λευκό άκυρο και αποχή, όπως προτείνουνε οι περισσότεροι σχηματισμοί της αριστεράς. Μιας αριστεράς που χάνει σιγά σιγά όλους τους δήμους που κάποτε επικρατούσε από τον πρώτο γύρο.  Μιας αριστεράς που  στέκει αμήχανη κι ανίκανη να αρθρώσει μία σοβαρή πρόταση εναλλακτικής διακυβέρνησης της χώρας.

Όσο ανέβαινε το λίπος και το οινόπνευμα στην κυκλοφορία τόσο ανάβανε τα αίματα. Τι πρέπει να κάνει η Αριστερά λοιπόν για να μην ακούει την κριτική της tsaousa " ΥΜΝΟΣ ΣΤΟΥΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥΣ" ?

Ακραίο και σέξυ κείμενο, με τόσα μπινελίκια. Κρατήθηκα και το σχολίασα  σκέτα ακραίο. Αξίζει να το διαβάσετε. Ερεθίζει.

Ας επανέλθουμε στην αυριανή ψηφοφορία. Κανένας δεν χρωστάει κανενός. Κυρίως οι αριστεροί. Ειδικότερα μετά το 89 (πτώση κομμουνισμού, κυβέρνηση Τζανετάκη). Σήμερα που στα κόμματα υπάρχουν πολλές οριζόντιες κοινές απόψεις πέρα από τους κάθετους διαχωρισμούς και ας μη το παραδέχονται φανερά. Αρα η σωστή γραμμή είναι ότι δεν υπάρχει σωστή γραμμή και ο καθένας θα κάνει του κεφαλιού του. Υπάρχουν και τα πρόσωπα. Οι διάφοροι υποψήφιοι . Που κάποιοι από αυτούς θα κρίνουνε την καθημερινότητα της πόλης μας για τέσσερα χρόνια. Δε μπορεί να είναι ιδιοι. 

Γράφω ασυνάρτητα με την επήρρεια του κρασιού και το στομάχι μου βαρύ από τα λουκάνικα. Διαφορετικά μπορεί και να μην το αποφάσιζα. 

Πολιτικολογία με νηφαλιότητα, τι πληκτικό Θεέ μου...

ΕΦΟΡΕΥΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Εκεί λοιπόν που γύριζα την περασμένη Παρασκευή, κουρασμένος και άρρωστος ακόμα από τη δουλειά, βλέπω την κλήση θυροκολλημένη. Επιλέχτηκα για αναπληρωματικό μέλος της εφορευτικής επιτροπής στις εκλογές. Διπλό καπέλο, γιατί όπως ξέρετε θα γίνουνε σε δύο γύρους. Εκείνο που με προβλημάτισε περισσότερο ήταν ότι το αντιμετωπισα με θετική διάθεση, αποφάσισα δηλαδή να πάω κανονικά.

Νάμαι λοιπόν πρωί πρωί, λίγο πριν τις 7 δηλαδή, στο συγκρότημα του Μαρασλείου, στο εκλογικό τμήμα 1937. Η δικαστική αντιπρόσωπος με υποδέχτηκε σα θεό, γιατί είμουνα ο μοναδικός που εμφανίστηκε. Σε άλλα εννιά δεν εμφανίστηκε ούτε ένας. Να σημειώσω ότι εκτός από αυτήν, υπήρχανε στο εκλογικό τμήμα και δύο γραμματείς, ενώ συνήθως διορίζεται μία. Να σας τονίσω ότι και οι τρεις αμείβονται πλουσιοπάροχα για τις υπηρεσίες τους από το ελληνικό Δημόσιο ενώ εγώ συμμετείχα για τη δόξα της Δημοκρατίας. Επίσης οι γραμματείς επιλέγονται αποκλειστικά από τη δικαστική αντιπρόσωπο μεταξύ των συγγενών και φίλων, διαπλοκή της συντεχνίας των δικηγόρων κι εδώ. Τέλως πάντων.

Εγώ λοιπόν ανέλαβα να μοιράζω ψηφοδέλτια και να εξηγώ τον τρόπο σταυροδοσίας. Οχτώ ψηφοδέλτια για το δήμο Αθηναίων και δέκα παρακαλώ για την περιφέρεια Αττικής, δεν είταν εύκολη δουλειά. Το παράξενο της ιστορίας όμως ήταν που χτυπούσαμε πελάτη, συγγνώμη ψηφοφόρο ήθελα να πω, με το τουφέκι. Η αποχή κέρδιζε την πλειοψηφία. Πήρα και τον Περαστικό μερικά τηλέφωνα, για να μάθω τι γίνεται στον Αγιο Παντελεήμονα μήπως και  περάσει λίγο η ώρα.

Ευτυχώς που περνούσαν και κάποιοι εκλογικοί αντιπρόσωποι μερικές φορές, για να δει το μάτι μας άνθρωπο. Μια μητέρα με το παιδάκι της έψαχνε στην τάξη που έγινε εκλογικό τμήμα να βρει το βιβλίο του κανακάρη της που το είχε ξεχάσει, για να διαβάσει το μάθημα της ημέρας. Η μοναδική που μας έκανε παρέα συνέχεια, ήταν μια κυρία τουλάχιστον εβδομήντα χρονών, από τη Λαϊκή Συσπείρωση, λέγε με ΚΚΕ. Είχε δεμένο με επίδεσμο το αριστερό της πόδι και περπατούσε με δυσκολία. Παρ΄όλα αυτά, εκεί, μπάστακας. Μερικές φορές αποκοιμιόταν στην καρέκλα από την κούραση. Αν δε τη λυπόμουνα την κακομοίρα, θα της άρχιζα ιστορίες για  αντικομμουνιστική συνομωσία των υπολοίπων, όταν αυτή έκλεινε τα μάτια. Οι πιο ψαρωμένοι πάντως ήτανε οι νεολαίοι της Χρυσής Αυγής, νόμιμη παράταξη στο δήμο, που μόνον αυτοί, δείχνανε ταυτότητα και διαπίστευση για να μην τους κράξουμε τελείως.

Με τα έτσι και τα αλλιώς και παρά τις προσπάθειές μου να μαζέψω κόσμο, "άλλος στον καλό το δήμαχο εδώ", κλείσαμε τις κάλπες με 122 ψηφοφόρους σε σύνολο 417 εγγεγραμένων. Υπολογίστε μόνοι σας τη συμμετοχή. Βέβαια στους εκλογικούς καταλόγους υπήρχαν κάποιοι γεννηθέντες πριν το 1930, που αν δεν έχουν ήδη αποδημήσει εις Κύριον, δύσκολα θα βγαιναν να ψηφίσουν. Παρέλειψα να σας πω ότι τσιμπήσαμε και μια καλή κοπέλλα που ήρθε να ψηφίσει, είχε οριστεί εφορευτική επιτροπή και μας υποσχέθηκε ότι θα ερχόταν μετά τις εφτά στην καταμέτρηση. Κράτησε το λόγο της για να δικαιωθεί η εκλογική αντιπρόσωπος που επέλεξε την πειθώ, ενώ εγώ επέμενα από την αρχή στην τακτική των απειλών. Εκατσα στην καταμέτρηση των περιφερειακών όπου με πρώτη δύναμη το Σγουρό και δεύτερο τον Κικίλια κατάλαβα πως πέρασε το δίλημμα του ΓΑΠ. Κατά τις εννέα και μετά από 14 συνεχείς ώρες στο καθήκον πήρα το κουρασμένο μου κορμί και τη μικρή μου κόρη που την είχα μαζί μου όλο το διάστημα και επιστρέψαμε σπίτι. Το παιδί στεναχωρήθηκε που φύγαμε νωρίς.

Ραντεβού την άλλη Κυριακή στις επαναληπτικές...

Να μην ξεχάσω, εκλέχτηκε από τον πρωτο γύρο για τέταρτη συνεχόμενη περίοδο δήμαρχος Αστυπάλαιας ο σεμνός και εργατικός Πανορμίτης Κονταράτος...

Γεια σου ΠΑΝΟΡΜΙΤΗ...

ΑΡΡΩΣΤΗΣΑ

Με επισκεφθηκε από χτες, η γνωστή ίωση που ταλαιπωρεί πολύ κόσμο.
Περιμένω την επίσκεψη κατάλληλης νοσοκόμας για να γίνω καλά...