Πέμπτη 29 Μαΐου 2008

ΤΡΟΜΟΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Κι ο παροιμιώδης μέσος ανθρωπάκος,
κέρδος ποτέ μα από παθήματα χορτάτος,
που συνηθίζει στην κάθε βρωμιά,
αρκεί να έχει γεμάτο τον ντορβά
κι επαναστάσεις στ' όνειρά του αναζητεί,
τον έχω βαρεθεί.


Πολλές φορές αισθάνομαι ότι δεν είμαι τίποτα περισσότερο, από το βαρετό ανθρωπάκο που περιγράφει παραπάνω ο Wolf Biermman. Εναν ολόκληρο μήνα ασχολούμαι με γεγονότα που δεν έζησα, δε συμμετείχα και δεν έχω ακόμα κατανοήσει. Χρησιμοποιώντας υλικό άλλων ανθρώπων, στοχαστών και καλιτεχνών, έστησα παραλλαγές στο ίδιο θέμα για να κάλύψω την προσωπική μου αδυναμία. Ακόμα και σαν παιχνίδι να το δει κανείς, η γοητεία παραμένει. Γοητεία και νοσταλγία του ανέφικτου ?


"Όλα είναι δυνατά" , έλεγαν οι Γάλλοι εργάτες μέσα στα εργοστάσια που είχαν καταλάβει. Οι ηγέτες των αριστεριστών δεν πίστευαν στα μάτια τους μ΄αυτά που έβλεπαν να συμβαίνουν. Ξεπερνούσαν και την πιο αισιόδοξη φαντασία τους.

Πως να εξηγήσει κανείς την επιστροφή στη ρουτίνα και την καθημερινότητα ?

Αμηχανία για την επόμενη μέρα ?

Τρόμο μπροστά στην ελευθερία χωρίς όρια ?

Φυσική και ψυχολογική κόπωση ?

Η εξέγερση θέλει δύναμη να την αντέξεις. Μοιάζει με τον κεραυνοβόλο έρωτα, που έχει τεράστια ένταση και μικρή διάρκεια. Ξανά μια ποιητική παρομείωση, μια φιλολογική ερμηνεία της ιστορίας...

Κι ένα ακόμα τραγούδι για το τέλος, ότι παραμένει ζωντανό και μας αγγίζει...


Βάλε φωτιά σ΄ότι σε καίει σ' ό,τι σου τρωει τη ψυχή
Έξω οι δρόμοι αναπνέουν διψασμένοι ανοιχτοί
Είν' η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή
Ζήσε μαζί μου στον αέρα στη φωτιά στη βροχή
Μας περιμένουν άδειες μέρες ραγισμένοι ουρανοί
Είν' η αγάπη ένα ταξίδι από πληγή σε πληγή
Βαλε φωτιά σ' ότι σε καιει σ' ότι σου τρώει τη ψυχή
Υπάρχει ακόμα υπάρχει κάτι που δεν έχει χαθεί...
ΤΡΥΠΕΣ

Δευτέρα 26 Μαΐου 2008

RAOUL VANEIGEM 5

Με το παραπάνω απόσπασμα αρχίζει η εισαγωγή του βιβλίου του Raoul Vaneigem "Η επανάσταση της καθημερινής ζωής " εκδόσεις Ακμων. Μπορεί κανείς να το διαβάσει ολόκληρο στα αγγλικά εδώ και στα γαλλικά εδώ, βρίσκοντας ταυτόχρονα και μια σύντομη βιογραφία του συγγραφέα.

Άλλαξα βέβαια μία λέξη, αντικατέστησα το βιβλίο με blog, για να περάσω άμμεσα στη δική μου προσπάθεια παρουσίασης κάποιων αποσπασμάτων του βιβλίου στις προηγούμενες αναρτήσεις Raoul Vaneigem 1,2, 3, 4. Χρησιμοποιώντας μια συνηθισμένη τεχνική της εποχής, έβαλα τα κείμενα στα συνεφάκια σύγχρονων εικονογραφημένων ιστοριών (graphic novels), αποσπώντας τες από το παραδοσιακό τους πλαίσιο αφήγησης. Επιχείρησα να δημιουργήσω μια εντύπωση ξαφνιάσματος στον ανυποψίαστο αναγνώστη, συνδιάζοντας κείμενο και εικόνα. Το είδα σαν παιχνίδι και ομολογώ ότι παρασύρθηκα και με συνάρπασε.
Κάποια αυθεντικά παραδείγματα αυτής της επικοινωνιακής τεχνικής έχω συλλέξει και τα ανέβασα στην ανάρτηση για ενημέρωση και σύγκριση. Για καλύτερη ανάγνωση σας προτείνω να μεγενθύνετε τις εικόνες.


Ο στόχος μου ήταν απλός. Αναγνωρίζοντας τη συμβολή των απόψεων του συγγραφέα αλλά και των άλλων μελών της καταστασιακής διεθνούς στα γεγονότα του Μάη του 68, πρότεινα μια κατεύθυνση για την κατανόησή τους. Ξεπερνώντας την αμηχανία των παραδοσιακών πολιτικών αναλύσεων.
Δεν πιστεύω πως πέτυχα πολλά πράγματα.
Από τις αντιδράσεις και το μούδιασμα των επισκεπτών - αναγνωστών(?), διαπίστωσα ότι ο προβληματισμός αυτός δεν είναι ακόμα προσιτός, και ίσως παραμένει σε πρώτη επαφή ακατανόητος. Παρότι πρόκειται για μια ριζοσπαστική θεωρία που αναπτύχθηκε παράλληλα με την πρακτική της εκδοχή και δεν έγινε ποτέ ιδεολογία.

Και ενώ γράφω την ανάρτηση, από το ραδιόφωνο ακούγεται το τραγούδι με τον Peter Gabriel και τη Laurie Anderson
αφιερωμένο στον Raoul ...

...flying birds
excellent birds
watch them fly,
there they go
long words
excellent words
I can hear them now
pictures of people,
rising up
pictures of people,
falling down
I see pictures of people
they're standing on their heads...

Πέμπτη 22 Μαΐου 2008

RAOUL VANEIGEM 4




glenn danzig - eric canete
I G R A T
111
ΜΑΡΚΗΣΙΟΥ ΝΤΕ ΣΑΝΤ
120 μέρες στα Σόδομα
Η φιλοσοφία στο μπουντουάρ

Δευτέρα 19 Μαΐου 2008

RAOUL VANEIGEM 3













GAIMAN - DRINGENBERG - JONES III - JONES
T H E SSS S A N D M A N
SEASON OF MISTS

Παρασκευή 16 Μαΐου 2008

RAOUL VANEIGEM 2








JEPH LOEB - JIM LEE - S. WILLIAMS
BATMAN
HUSH #1, #3

Πέμπτη 15 Μαΐου 2008

RAOUL VANEIGEM 1




PAOLO ELEUTERI SERPIERI
DRUUNA
APHRODISIA

Κυριακή 11 Μαΐου 2008

ΟΔΟΣ ΠΑΤΗΣΙΩΝ

...για την Έρση
που ήταν στην κατάληψη
του ODEON ...
Οι λόγοι, οι χαιρετισμοί και τα ψηφίσματα συμπαράστασης έχουν πια τελειώσει. Σε λίγο θα ξεκινήσει η πορεία στη Βουλή. Στην κορυφή η ελληνική σημαία και τα συνθήματα, να μην κλείσουν τα μεταλλεία που δε συμφέρουν οικονομικά και μείνουν άνεργοι μετά από τόσα χρόνια, το κράτος ν΄αναλάβει τις ευθύνες για την κρίση. Διαδηλωτές με σφιγμένα χαρακτηριστικά, γυναίκες και παιδιά κρατώντας μαύρες σημαίες, δείχνουν αταίριαστοι στη χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα που ξετυλίγεται γύρω τους γεμάτη φώτα , δώρα και χλιδή. Οι πλανόδιοι Αγιοβασίληδες τους παρατηρούν αμήχανοι καθώς βαδίζουν στην Πατησίων, μπροστα στις βιτρίνες των πολυκαταστημάτων και στους μικροπωλητές. Μπλοκαρισμένα αυτοκίνητα κορνάρουν αδιάκοπα προσπαθώντας να ανοίξουν δρόμο μέσα στο πλήθος. Μια κυρία γύρω στα σαράντα που βγήκε να ψωνίσει, σταματάει στο πεζοδρόμιο μη μπορώντας να περάσει απένατι. Κοιτώντας την πορεία, βρίσκει την ευκαιρία να κάνει τις δικές της σκέψεις ...

Ημουν κι εγώ το Μάη στο Παρίσι !

Κάτω από το πεζοδρόμιο ήταν η παραλία
ανάβαμε φωτιές
χορεύαμε στην άμμο
κρυφτό κυνηγητό και πετροπόλεμος
νίτρο και θειάφι
2222222222222
Πρόσωπα λαχανιασμένα καθρεφτίζονταν
σε σπασμένα τζάμια
στο βλέμμα τα σημάδια του καπνού
και το κόκκινο αστέρι που αγαπήσαμε
να λάμπει στον ουρανό σαν ήλιος
2222222
'Ολα μας φαίνονταν απλά σα χάδι
στην έξαψη του σώματος που μερικοί
το ΄λεγαν έκσταση κι ανέμιζαν σημαίες
μια μουσική σκάβοντας τη μνήμη
κινούσε την ψυχή
να παραβγεί την άνοιξη στα χρώματα
ψυχή φανερωμένη...
222222
Κι ύστερα μεγαλώσαμε άξαφνα
στο χάσμα του καλοκαιριού
στιγμές αθέατες σα σκόνη
στιβάζονται και κλείνουν τους πόρους του δέρματος
μυρμήγκια ατελείωτα στα δάχτυλα που μουδιάζουν
2222222
Οι φίλοι ταξιδεύουν ζαλισμένοι
στους κύκλους ενός ποτηριού
στην κάφτρα του τσιγάρου
κρυμμένοι πίσω από μαύρα γυαλιά
διδάσκουν κοινωνικές επιστήμες
κάνουν πολιτική
ξοδεύουνε τη δύναμή τους όπου τύχει
κάποτε απογειώνονται
τα μάγουλα στην άσφαλτο δίπλα στις ρόδες
όνειρα διάσπαρτα και τσακισμένα φιλιά
ανακοπή καρδιάς μες στη μπανιέρα
οι φίλοι μου
σπάσανε το τσόφλι και πνίγηκαν στο ασπράδι...
22222222
Ετούτοι οι άνθρωποι δεν είναι σαν και μας
δεν τους καταλαβαίνω
τη δύναμή τους δεν τη θέλει πια κανείς
και τα σφιγμένα μπράτσα τους
ορθώνονται αμήχανα σ΄έναν κόσμο
γεμάτο πυρήνες σχάσιμους κι ολοκληρωμένα κυκλώματα
δε νοιώθουνε την αλλαγή που τους εξαφανίζει
σιγά σιγά σαν την ομίχλη την αυγή
μένουνε γαντζωμένοι στη σκιά τους
σέρνουν την περηφάνια τους
ποτέ δε χώνεψαν πως θα ΄ναι οι τελευταίοι
τόσες γενιές, αγύριστα κεφάλια...
2222222
Όμως εγώ υπάρχω
τι κι αν στηρίζομαι στο μπράτσο επαρχιώτη βουλευτή
και ψάχνω στ΄αστρα για το μέλλον
έχω ξεφύγει απ΄τη φθορά
θα διώξω τις ρυτίδες μου όταν χρειαστεί
με αισθητική χειρουργική προσώπου
εγώ δεν είμαι σαν κι αυτούς
υπάρχω
γιατί το Μάη στο Παρίσι
τότε που δοκιμάστηκε ξανά το βάρος των πραγμάτων
ήμουν εκεί !

Η πορεία έστριψε στη Σταδίου ανηφορίζοντας και η κυκλοφορία ξαναρχίζει σιγά σιγά. Εργάτες του Δήμου καθαρίζουν την πλατεία Κάνιγγος και τους γύρω δρόμους από τις προκυρήξεις. Η Πατησίων ξαναβρίσκει τον κανονικό της ρυθμό. Στο βάθος, πάνω στην Ακρόπολη, ο Παρθενώνας προβάλλει υπέροχος καθώς σουρουπώνει, ενώ δεξιά από τις παρόδους, τα χρώματα της αττικής δύσης, ρόδινο, μαβί, τριανταφυλλί, συνοδεύουν τον ήλιο στο ταξίδι του, όπως κάθε βράδυ...
... 1988

Τρίτη 6 Μαΐου 2008

SOUS LE PAVES, LA PLAGE

Δεν ξέρω πόσοι είχαν προσέξει τη φράση, κάτω από τον τίτλο του ιστολογίου. Τώρα ήρθε η στιγμή να την κάνω ανάρτηση. Σημαίνει στα γαλλικά "Κάτω απ΄το πλακόστρωτο υπάρχει η παραλία" και γράφτηκε στους τοίχους το Μάη του 68. Σε πρώτη ανάγνωση αναφέρεται στο δρόμο Guy Lussac, τη νύχτα των οδοφραγμάτων, όταν ξηλώθηκαν τα πεζοδρόμια από τους διαδηλωτές για να χρησιμοποιηθούν οι πλάκες σαν όπλο απέναντι στην βία της αστυνομίας. Λένε πως κάτω από το πεζοδρόμιο αποκαλύφθηκε μια κίτρινη άμμος θαλάσσης, σαν παραλία.


Εμβαθύνοντας λίγο στο νόημα της φράσης, εύκολα συμπεραίνουμε, πως μόνον όταν κανείς συντρίψει τα φράγματα και τους τοίχους που τον περιορίζουν και τα εκσφενδονίσει σ΄αυτούς που τον αλλοτριώνουν, τότε θα καταφέρει ν΄ανακαλύψει το αυθεντικό, ότι κι αν αυτό σημαίνει για τον καθένα. Μια πραγματικά ποιητική μεταφορά, που έγινε πολιτικό σύνθημα. Άλλωστε αυτό ακριβώς δεν περιέγραφε ένα άλλο σύνθημα :"La poesie est dans la rue", "Η ποίηση βρίσκεται στους δρόμους"



Είναι κι αυτός ένας τρόπος για να κατανοήσω τη μοναδικότητα του Μάη του 68. Ηταν τελικά μια πολιτιστική εξέγερση ενάντια σ΄αυτά που καταπιέζουν την καθημερινή ζωή και τη δημιουργικότητα, μεταμφιεσμένη σε πολιτική επανάσταση. Δεν υπήρχαν επι της ουσίας οικονομικά αιτήματα, γιατί απλά οι εξεγερμένοι δεν πεινούσαν. Πάλευαν για να ξεφύγουν από μια κοινωνία που το αντάλλαγμα για να μην πεθάνεις από πείνα είχε σαν αποτέλεσμα να αργοπεθαίνεις από πλήξη. Για να το εκφράσω μ΄ένα σύνθημα "Μετάβαση από τα στοιχειώδη, στα ουσιώδη". Κάτι που είχε νόημα μόνο σε οικονομικά και πολιτιστικά αναπτυγμένες κοινωνίες, όπως η Δυτική Ευρώπη και οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Γιατί στον υπόλοιπο κόσμο, τα πολιτικά και οικονομικά προβλήματα παρέμεναν...
Στο Βιετναμ πυρπόλησαν το ρύζι
Στη Σαϊγκόν δεν μπόραγες να ζήσεις
δε σου΄φτανε ο αέρας για να ζήσεις...
Δ.ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ


Πέμπτη 1 Μαΐου 2008

ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ Δ., ΕΝΑΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ

Μέσα απ' τη ζέστα του σφαγείου και με στεφάνια δροσερά
Θ' ανταμωθούμε μια τρελή πρωτομαγιά
Και το πλυμένο σώμα πίσω απ' τα λουλούδια θα ενωθεί
Σαν ζαλιστούμε απ' των χορών μας το κρασί
Δ.ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ

1934- Αποβάλλεται από το γυμνάσιο της Λευκάδας για κομμουνιστική προπαγάνδα και αποφοιτά από την Πρέβεζα.

1935-Δεν γίνεται δεκτός λόγω της δράσης του στο οικοτροφείο της Γεωργικής Σχολής στην Πατρα, όπου σπουδάζει γεωπόνος και αναγκάζεται να νοικιάσει δωμάτιο.

1936-Ερωτεύεται και παντρεύεται την κόρη της σπιτονοικοκυράς του. Αυτή 16 και αυτός 22 χρονών.

1937-Κατατάσσεται φαντάρος στα Γιάννενα. Τη μέρα της Πρωτομαγιάς, κατεβάζει την ελληνική σημαία του στρατοπέδου που υπηρετεί, και στη θέση της υψώνει την κόκκινη. Καταδικάζεται από το στρατοδικείο και φυλακίζεται.


1939-Υπογράφει δήλωση μετανοίας και καταδίδει κάποιους συντρόφους του. Αποφυλακίζεται και διορίζεται στο δημόσιο γεωπόνος.

1940-Επιστρατεύεται στο μέτωπο της Αλβανίας. Αυτοτραυματίζεται στο δάχτυλο και επιστρέφει χωρίς να πολεμήσει.

1942-Ανεβαίνει στο βουνό αντάρτης με τον ΕΛΑΣ. Αναπτύσσει έντονη αντιστασιακή δράση.

1944-Σχετίζεται με μια παντρεμένη και σύντομα σκοτώνει τον άντρα της σαν συνεργάτη των Γερμανών. Ο αδερφός του σκοτωμένου έχει γνωριμίες στα κλιμάκια του ΕΑΜ και καταγγέλει το φόνο.

1944-Πρωτομαγιά. Συλλαμβάνεται από ομάδα ανταρτών για να δικαστεί και οδηγείται στο βουνό. Στο δρόμο, με αφορμή σωματική ανάγκη, προσπαθεί να δραπετεύσει. Του ρίχνουν χωρίς προειδοποίηση. Το πτώμα του δε βρέθηκε ποτέ...

1948-Σε έκτακτο στρατοδικείο του εμφυλίου, πείθουν τη γυναίκα του να καταθέσει εναντίον ΕΑΜιτών της περιοχής, ως υπεύθυνους για το θάνατό του. Με αντάλλαγμα γι αυτήν, σύνταξη δημοσίου σαν θύμα πολέμου.

Τ΄αδέρφια του στη Λευκάδα δε χώνεψαν το θάνατό του. Πίστευαν κάθε φήμη ότι τον είδαν κάποιοι ζωντανό και θα γυρίσει. Βάφτιζαν τ΄αγόρια τους Γεράσιμο και υποστήριζαν την Αριστερά όπως μπορούσαν.

Γεράσιμος Δ., ένας αριστερός
Γεράσιμος Δ., ένας έλληνας
ο παππούς μου