Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2007

ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥ ΑΗ ΒΑΣΙΛΗ

Εμείς εδώ δεν ήρθαμε
να φάμε και να πιούμε
μον΄έχεις κόρην όμορφη
κι ήρθαμε να τη δούμε
ΚΑΛΑΝΤΑ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ ΙΚΑΡΙΑΣ


Για τη γυναίκα του Αη Βασίλη λίγα είναι γνωστά. Άλλωστε πως να ξεφύγει από τη σκιά του συζύγου της. Γενικά την παρουσιάζουν σαν σεβάσμια ηλικιωμένη, συνομίληκη του αγίου.
Εγώ όμως προτιμώ μια λιγότερο γνωστή παράδοση. Λένε λοιπόν στη Φινλανδία ότι ο Αη Βασίλης έπαιρνε για σύζυγο την ωραιότερη γυναίκα της περιοχής, γιατί εκτός από άγιος ήταν και παντοδύναμος φεουδάρχης. Κάθε Χριστούγεννα όμως που έφευγε για να μοιράσει δώρα, η νέα γυναίκα του, είτε μόνη της, είτε με τη βοήθεια κάποιου επίδοξου εραστή, κατάφερνε να το σκάσει από τον πύργο που την είχαν φυλακισμένη. Όταν ξαναγύριζε αποκαμωμένος από την κούραση και έβρισκε το κρεβάτι του άδειο, παντρευόταν μια άλλη νέα και ωραία που την έφερναν οι υποτακτικοί του. Κάποιοι πιστεύουν ότι το έκανε επίτηδες, για ν΄αλλάζει γυναίκα κάθε χρόνο, βαριόταν την ίδια, άσε που η καημένη γερνούσε, σε αντίθεση μ΄αυτόν που έμενε γέρος και απαράλλαχτος.
Οι παλιοί θυμούνται μια χρονιά, όταν ο άγιος είχε τόσο ερωτευτεί τη γυναίκα εκείνου του χρόνου και αποφάσισε να μη φύγει για το μοίρασμα των δώρων, αλλά να κάνει χριστούγεννα μαζί της. Έτσι όμως θα ανέτρεπε την τάξη του κόσμου, να μείνουν οι άνθρωποι χωρίς δώρα, και ίδού, έφτασε άγγελος κυρίου για να τον αναγκάσει να ξεκινήσει έγκαιρα το κανονικό του δρομολόγιο. Ο θρύλος δε μας λέει αν η γυναίκα αυτή του έμεινε πιστή και τον περίμενε μέχρι να γυρίσει ή την κοπάνισε όπως και οι προηγούμενες και τον άφησε μόνο και απαρηγόρητο.




Τα κάλαντα της Ικαρίας που παραθέτουμε στη αρχή κρατάνε κάτι απ΄αυτόν τον μύθο. Γιατί με το πρόσχημα των καλάντων, οι υποταχτικοί του Αη Βασίλη γύρναγαν τα σπίτια των νοικοκυραίων για να βρουν τη νέα γυναίκα του αγίου.


Για το τέλος αφήσαμε τη μεγάλη αποκλειστικότητα. Αποκαλύπτουμε πρώτοι από όλα τα ελληνικά ιστολόγια τη νέα γυναίκα του Αη Βασίλη για το 2008. Λέγεται VERUNKA και φωτογραφίες της δείτε εδώ.

Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2007

Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΗ ΒΑΣΙΛΗ

Ακούω την αγάπη
και δεν ακούω τις σκέψεις μου...
ΤΡΥΠΕΣ

Μ΄αρέσει να μου δίνουν δώρα !
Ν΄ανοίγω τις σακούλες, να ξεδιπλώνω τις κορδέλλες, να σκίζω το χαρτί συσκευασίας, πόσο μ΄αρέσει ! Δεν είμαι πια παιδί, αλλά το έχω ανάγκη.
Δεν τους καταλαβαίνω όλους αυτούς τους μίζερους, γραφιάδες, κουλτουριάρηδες, ξενέρωτους, μισάνθρωπους, παπάδες, χωροφύλακες, που ασκούνε κριτική στον Αη Βασίλη. Κάθε χρόνο τον σταυρώνουνε, καρφώνουνε καρφιά στο φέρετρό του, αλλά σε πείσμα τους θ΄αναστηθεί από το πνεύμα της γιορτής που είναι η γεναιοδωρία.
Αν δεν πιστεύεις στον Άγιο, πως να πάρεις δώρο ?
Μ΄αρέσει να μου δίνουν δώρα
Μ΄αρέσει να με σκέφτονται
Μ΄αρέσει να μ΄αγαπάνε
Εύχομαι να σας αγαπήσουν τρελά
Χρόνια Πολλά

Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2007

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ (remix)

Για την Ανα. Νι. (επωδός)












" Η μελαγχολία μοιάζει με την ομίχλη ", σκεφτόταν συχνά η Αναστασία. " Μας εμποδίζει να βλέπουμε καθαρά γύρω μας, δυσκολεύει την αναπνοή και βαραίνει το ιδρωμένο σώμα. Χρειάζεται μια κίνηση, να φυσήξει κάτι και να τη διαλύσει."

Άρχισε να πειραματίζεται λοιπόν με τους μελαγχολικούς ανθρώπους.
Ξεκινούσε μπρος του έναν έντονο χορό και του ζητούσε να τη μιμηθεί.
Δίδασκε τον θλιμμένο να γίνεται δέντρο.
Με σταθερά τα πόδια στο έδαφος, ριζωμένα σαν κορμός, απελευθέρωνε το υπόλοιπο κορμί, που παρακολουθούσε την κίνηση της.
Ξεκλείδωνε την αναπνοή του που ανεβοκατέβαινε ρυθμικά από τα χείλη μέχρι τον τελευταίο σπόνδυλο.
Σιγά σιγά το σώμα λικνιζότανε, κλαδιά και φύλλα στον άνεμο, ή σαν θαλάσσια ανεμώνα ριζωμένη στο βυθό.













Να πως περιγράφει ο Παπαδιαμάντης την εικόνα της στο διήγημα "Γλυκοφιλούσα" : " ... η Αγία Αναστασία η Φαρμακολύτρια, κρατούσα με την αριστερά χείρα το μικρόν της ληκύθιον, το περιέχον τα λυτήρια όλων των μαγγανιών και των επωδών και των φίλτρων ... ".
Στη σύχρονη Έλλαδα, που ο Παπαδιαμάντης χρειάζεται πλέον μεταφραστή, η καχυποψία συνεχίζεται. Κάποιες γυναίκες επιμένουν. Στη Μακρυνίτσα του Πηλίου και τα σοκάκια των Αμπελοκήπων...
(πρόκειται για επαναδιάταξη, ελληνικά remix, μιας παλιότερης ανάρτησης με ευκαιρία την αυριανή γιορτή. Για όσους ενδιαφέρονται, εδώ η αρχική ανάρτηση)

Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2007

FIG LEAF (ΦΥΛΛΟ ΣΥΚΗΣ)

Το φύλλο συκής είναι πανάρχαιο. Πρώτοι το χρησιμοποίησαν οι πρωτόπλαστοι, φεύγοντας από τον παράδεισο για να κρύψουν τη γύμνια τους. Ανακαλύφθηκε ξανά στον χριστιανικό μεσαίωνα για να καλύψει το ανδρικό μόριο σε πίνακες και γλυπτά. Πιο διάσημο, το φύλλο συκής για τον Δαβίδ του Μικελάντζελο. Είναι περίεργο, αλλά οι γυναίκες την ίδια εποχή , συνήθως παρέμεναν ακάλυπτες.
Απ΄τους αρχαίους χρόνους όμως, το φρούτο της συκιάς θεωρείται διεγερτικό, λόγω της ομοιότητας του ανοιχτού σύκου και του αιδοίου. Στην κλασική Ελλάδα, η κίνηση ενός άνδρα ν΄ανοίξει ένα σύκο και να το φάει μπροστά στην ερωμένη του αποτελούσε τελετουργικό συνουσίας, μια πράξη καθαρά αισθησιακή.
Ξαναγυρίζοντας στη Βίβλο, θυμίζω την περίεργη ιστορία, με τον Χριστό να ψάχνει μια συκιά για σύκα, να μη βρίσκει κανένα, μόνο φύλλα, και απ΄την απογοήτευση που ένοιωσε την καταράστηκε να μείνει ξερή στον αιώνα τον άπαντα (Μαρκ. ια΄13-14 Ματθ. κα΄ 19). Μόνο σαν παραβολή ερωτικής απόρριψης μπορώ να την καταλάβω. Να μην ξεχάσω και τον Ιούδα που κρεμάστηκε από μια συκιά.

Και τα ιστολόγια έχουν την τιμητική τους. Από τον απολαυστικό αυτοβιογραφούμενο συκιά έως τα μαραμένα σύκα.
Ο ονειροκρίτης όμως προειδοποιεί : "Αν δεις ότι προσφέρεις σύκα σε γυναίκα πρόσεξε, γιατί από τον έρωτά της θα καταστραφείς" και τα supermarket Carrefour ευγενικά συμβουλεύουν : "Eάν κόψουμε ένα σύκο από το δένδρο και βγάζει γάλα, σημαίνει ότι δεν είναι ώριμο για να το φάμε"

Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2007

ΕΚΘΕΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ

Η καλή μου φίλη Μαίρη Αναγνώστου, είναι καλιτέχνης. Από μικρή ζωγράφιζε, αλλά τα τελευταία χρόνια έχει απορροφηθεί με την ψηφιακή φωτογραφία.
Η πρόσφατη δουλειά της θα παρουσιαστεί σε λίγες μέρες, και είναι αρκετά πρωτότυπη. Έχει φωτογραφίσει τις ψωλές των εραστών που είχε εδώ και κάποια χρόνια. Σε όρθια θέση. Τις δούλεψε αρκετά στο photoshop, ζωγράφισε με χρώματα στο τυπωμένο χαρτί, έγιναν έργα τέχνης.
Όταν τη ρώτησα πως τα κατάφερε και πείστηκαν να τους φωτογραφίσει, μου΄πε γελώντας "Εσείς οι άντρες είσαστε αφελείς, όταν μια γυναίκα σας κολακεύσει τον ανδρισμό, το δείχνετε με τη μία. Κάποιοι που ήξεραν ότι φωτογραφίζω μου το ζήτησαν πρώτοι, έτσι ξεκίνησα τη συλλογή και τώρα τους εκθέτω. Αναρωτιέμαι όμως, αν θα γνωρίσουν εύκολα τον πούτσο τους, και τι θα νοιώσουν ".

Της πρότεινα μιαν επιθετική αφίσσα, με όλες τις φωτογραφίες σε μικρό μέγεθος, όπως σε μια παλιά διαφήμηση, της benetton νομίζω, και τίτλο "ΤΟΥΣ ΕΧΩ ΠΑΡΕΙ ΟΛΟΥΣ" ή "ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ".
Η φίλη μου κοκκίνησε. Δεν ήθελε να προκαλέσει. Δεν τύπωσε καθόλου ενημερωτικό υλικό.

Η έκθεση ξεκινάει από Πέμπτη,
20 Δεκεμβρίου,
σ΄ένα νέο χώρο, το "IGNOTUM",
Επιμενίδου 145, στο Παγκράτι.

ΔΕΙΓΜΑΤΑ ΕΔΩ

Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2007

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

Ξέρει αυτή ...

Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2007

SCHIFFERGESELLSCHAFT

Πλέουνε ξύλινα καράβια πάνω απ΄το κεφάλι μου .
Δυσκολεύομαι να καταλάβω αν αυτά περνάνε στον αέρα, ή αν εγώ βρίσκομαι κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.


Στα διπλανά τραπέζια πίνουνε, ο Thomas Mann και ο Gunter Grass παρέα,
και γύρω μεθυσμένοι ναυτικοί.
Ο σερβιτόρος ανάβει τους πολυελαίους με κερί, ανεβασμένος σε αόρατη σκάλα.

Σε μια γωνιά του μαγαζιού, οι μαύρες χήρες παρηγορούνε τη νεώτερη, που θρηνεί για μένα ...

Δεν είναι γυναίκα μου
Δεν έχω πνιγεί
το νερό μου κόβει την ανάσα
και βαραίνω ...




Ξύπνησα μούσκεμα στον ιδρώτα


Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2007

SNOOR

Την είδα ξαφνικά σ΄ένα καφέ στο Snoor. Ηταν η σερβιτόρα του μαγαζιού. Δεν μπόρεσα να ξεκολλήσω τα μάτια μου από πάνω της. Ζούσα ξαφνικά, τη μαγεία μιας γυναίκας που με σαγήνευε. Αλλά και την απόλυτη απογοήτευση, ότι μεταξύ μας δε θα γίνει τίποτα, ποτέ.
Προτού φύγω, τόλμησα να της ζητήσω να τη φωτογραφίσω. Δέχτηκε τελικά, αλλά η κοινή μας αμηχανία, φαίνεται καθαρά στο αποτέλεσμα.

Το Snoor είναι μια παραδοσιακή γειτονιά της Bρέμης, σαν τη δική μας Πλάκα, που σώθηκε απ΄τους βομβαρδισμούς.